BRIAN HALWEIL

Todos, en todo el mundo, dependemos cada vez más de alimentos procedentes de lugares lejanos. Alentado por las innovaciones en su procesado, el bajo precio del petróleo y los subsidios, desde 1961 el valor del comercio mundial de alimentos se ha triplicado y la cantidad de productos alimentarios transportados entre naciones se ha cuadruplicado, mientras que la población sólo se ha duplicado. En los Estados Unidos, la comida suele recorrer entre 2.500 y 4.000 kilómetros del campo al plato, un 25% más que en 1980. En el Reino Unido, viaja un 50% más que hace dos décadas. Para algunos, el sistema de alimentos a larga distancia ofrece una oportunidad sin precedentes y sin igual. Sin embargo, a menudo este sistema deja al margen la gastronomía, las variedades y la agricultura locales, a la vez que consume ingentes cantidades de petróleo, genera gases de efecto invernadero, menoscaba el placer de las relaciones sociales en torno a los alimentos y compromete la seguridad que proporciona el saber lo que uno come. Afortunadamente, la costumbre de consumir alimentos de procedencia lejana comienza a debilitarse debido a la influencia de un nuevo pero poderoso movimiento a favor de los productos locales. Desde fabricantes de mantequilla de cacahuete en Zimbabue hasta productores de carne de cerdo en Alemania y horticultores en los tejados de Vancouver, diversos agricultores empresarios, negocios de alimentación recién abiertos, restaurantes, supermercados y consumidores concienciados están impulsando una revolución que puede ayudar a recuperar zonas rurales, enriquecer a las naciones pobres y facilitar el regreso a las ciudades de alimentos frescos, deliciosos y sanos. El investigador asociado Brian Halweil se unió al Worldwatch Institute en 1997 como profesor del servicio público John Gardner de la Universidad de Stanford. En el Worldwatch Institute, Brian escribe sobre los impactos sociales y ecológicos que genera la manera de cultivar alimentos, y recientemente se ha centrado en las explotaciones agrarias orgánicas, en la biotecnología, en la hambruna y en las comunidades rurales. La obra de Brian ha sido presentada en la prensa internacional, y él ha compar

Mundu osoan, jendea gero eta gehiago dago urrutiko elikagai iturrien menpe. 1961eko datuekin konparatuta, azken 40 urteotan, elikagaien nazioarteko merkataritza hirukoiztu eta nazioarte mailan garraiatutako elikagaien kopurua laukoiztu egin dira, populazioa bikoiztu soilik egin bada ere. Handitze horretan eragina izan dute elikagaiak prozesatzeko arloko berrikuntzek, petrolioaren prezio merkeak eta zenbait laborek dituzten dirulaguntzek. Ameriketako Estatu Batuetan, elikagaiek 2.500 eta 4.000 kilometro bitartean bidaiatzen dituzte baserritik platerera iristeko, 1980an baino % gehiago. Erresuma Batuan, berriz, elikagaiek duela bi hamarkada baino %50 gehiago bidaiatzen dute. Zenbaitentzat, distantzia luzeko elikagai sistemak aurrekaririk eta parekorik gabeko aukera eskaintzen du. Baina sistema horrek baditu bere alde txarrak ere; esate baterako, tokiko sukaldaritza, espezieak eta nekazaritza alde batera uzten ditu, petrolio kantitate itzelak gastatzen ditu eta negutegi efektua eragiten dituzten gasak isurtzen ditu. Bestalde, elikagaiekin lotutako aurrez-aurreko harremanek ematen duten atsegina eta zer jaten ari garen jakiteak ematen duen ziurtasuna ere hondatzen ditu. Zorionez, distantzia luzeko elikagaiak kontsumitzeko ohitura ahultzen ari da pixkanaka, tokiko elikagaien aldeko mugimendu berri baina indartsuaren eraginez. Mugimendu horietako partaide dira, adibidez, Zimbabweko kakahuete gurin ekoizleak, Alemaniako txerriki ekoizleak, Vancouverreko teilatu baratzetako baratzezainak, eta beste leku batzuetako nekazari enpresaburuak, elikagaien negozio hasiberriak, jatetxeak, supermerkatuak eta kontsumitzaile arduratsuak. Horiek bultzaturiko iraultza laguntza handia izango da landa guneak suspertzeko, herrialde txiroak aberasteko, elikagai fresko eta osasungarriak hirietara itzultzeko eta hiri inguruko guneak berriro lurrarekin lotzeko. Brian Halweil ikerketa kidea 1997an atxiki zitzaion Worldwatch Institute-ri Stanford unibertsitateko John Gardner zerbitzu publikoetarako irakasle gisa. Worldwatch Instituten, Brianek elikagaiak hazteko moduak gizartean eta ekologian dituen eraginei buruz idazten du, eta duela gutxi baserri organikoetan, bioteknologian, gosean eta nekazaritza komunitateetan jarri du arreta. Nazioarteko egunkariek aurkeztu dute Brianen lana, eta Ameriketako Estatu Batuetako Kanpo Arazoetako Senatuko Batzordeak baino lehenago eman du aditzera bioteknologi