Fran Alonso

"Poemas birollos para ler cos ollos" é un libro de poesía infantil que parte dunha concepción lúdica, divertida e transgresora da poesía. Os poemas nacen de dúas fontes fundamentais: a poesía visua

Este libro, escrito por Fran Alonso e ilustrado por Fino Lorenzo, presenta unha completa biografía e unha antoloxía representativa da obra de María Mariño, a autora homenaxeada no Día das Letras Gelgas 2007. Estudando cada un dos periodos biograficos da autora, desde o seu nacemento en Noia, pasando pola sua estadia en Euscadi e a sua volta a Galicia onde vivira o resto da sua vida no Courel, o volume permite un achegamento didactico e atractivo para o alumnado do terceiro ciclo de educacion primaria e do primeiro de educacion secundaria obrigatoria. A traves das entretidas paxinas deste libro, o escritor vainos contando a vida e a obra de Maria Mariño como se fose unha novela. Mesturando a realidade e a ficcion, desvelanos a extraordinaria figura de Maria Mariño desde o mesmo dia en que naceu. De Noia ao Courel, pasando polas dificiles circunstancias da Guerra Civil, A vida secreta de Maria Mariño describe a personalidade dunha muller e dunha obra literaria de gran altura. O libro, que inclue unha cronoloxia e unha antoloxia poetica, e de lectura agradable, amena e desenfadada.

Sara, unha muller que está farta dos ruídos da cidade, decide cambiar de estilo de vida. Un mozo vive obsesionado polas voces dos seus veciños, que lle impiden levar unha vida normal. Outra muller cítase nunha cafeteria cun home ao que coñeceu a traves de Internet. S. Lonely toma a decision, por primeira vez na sua vida, de emprender unha pequena viaxe de vacacions para romper a rutina. Un escritor, que recibe correos dunha lista na que nunca se deu de alta, descobre a carga subversiva dos hoax, esas falsas cadeas que se envian a traves do correo electronico. Simultaneamente, diversos mails cruzan o ciberespazo deste libro singular.Estas son algunhas das historias e personaxes do novo libro de Fran Alonso. Ninguen aborda os actuais xeitos de relacion entre as persoas nas sociedades urbanas e o modo en que a cidade e a tecnoloxia influen para mudar os medios que empregamos para comunicarnos. O libro esta centrado na convivencia entre os veciños dun edificio, pero tamen no uso da tecnoloxia como paradigma das formas de relacion. Desde a presenza do telefono mobil ata o contacto persoal a traves das redes sociais, Ninguen explora esa nova condicion que hoxe nos define aos cidadans das comunidades contemporaneas, vencelladas, entre outras cousas, ao individualismo, a maquina, a soidade e ao ruido.Sara, unha muller que está farta dos ruídos da cidade, decide cambiar de estilo de vida. Un mozo vive obsesionado polas voces dos seus veciños, que lle impiden levar unha vida normal. Outra muller cítase nunha cafeteria cun home ao que coñeceu a traves de Internet. S. Lonely toma a decision, por primeira vez na sua vida, de emprender unha pequena viaxe de vacacions para romper a rutina. Un escritor, que recibe correos dunha lista na que nunca se deu de alta, descobre a carga subversiva dos hoax, esas falsas cadeas que se envian a traves do correo electronico. Simultaneamente, diversos mails cruzan o ciberespazo deste libro singular.Estas son algunhas das historias e personaxes do novo libro de Fran Alonso. Ninguen aborda os actuais xeitos de relacion entre as persoas nas sociedades urbanas e o modo en que a cidade e a tecnoloxia influen para mudar os medios que empregamos para comunicarnos. O libro esta centrado na convivencia entre os veciños dun edificio, pero tamen no uso da tecnoloxia como paradigma das formas de relacion. Desde a presenza do telefono mobil ata o contacto persoal a traves das redes sociais, Ninguen explora esa nova condicion que hoxe nos define aos cidadans das comunidades contemporaneas, vencelladas, entre outras cousas, ao individualismo, a maquina, a soidade e ao ruido.

Un país a medio facer de Fran Alonso busca as claves da evolución da cultura galega nos últimos vinte anos a través das voces dos protagonistas. Hai 20 anos, as casas de ladrillo sen recubrir constituian, na opinion de Manuel Rivas, unha boa metafora de Galicia; un descoñecido Xurxo Souto teimaba en inventar Os Diplomaticos de Monte Alto mentres Reixa preparaba o programa Sitio Distinto para a TVG; Uxia comezaba a sua andaina musical en solitario e o teatro galego vivia dias de polemica. Algunhas das entrevistas foron contestadas e, globalmente, reflicten a cultura dun pais que buscaba obsesivamente a sua normalidade. Apenas pasaran algo mais dunha ducia de anos desde a fin da ditadura, remataban os 80 ou albiscabanse os desinhibidos 90. A traves de entrevistas feitas naquela epoca, reconstruese agora o pulso cultural dun tempo en que Galicia era un pais a medio facer e vivia ese feito de xeito obsesivo. Logo, o libro salta no tempo e viaxa, vinte anos despois, a unha Galicia que parece normal. ¿E normal? ¿Que cambiou na cultura galega nestes vinte anos?Un país a medio facer de Fran Alonso busca as claves da evolución da cultura galega nos últimos vinte anos a través das voces dos protagonistas. Hai 20 anos, as casas de ladrillo sen recubrir constituian, na opinion de Manuel Rivas, unha boa metafora de Galicia; un descoñecido Xurxo Souto teimaba en inventar Os Diplomaticos de Monte Alto mentres Reixa preparaba o programa Sitio Distinto para a TVG; Uxia comezaba a sua andaina musical en solitario e o teatro galego vivia dias de polemica. Algunhas das entrevistas foron contestadas e, globalmente, reflicten a cultura dun pais que buscaba obsesivamente a sua normalidade. Apenas pasaran algo mais dunha ducia de anos desde a fin da ditadura, remataban os 80 ou albiscabanse os desinhibidos 90. A traves de entrevistas feitas naquela epoca, reconstruese agora o pulso cultural dun tempo en que Galicia era un pais a medio facer e vivia ese feito de xeito obsesivo. Logo, o libro salta no tempo e viaxa, vinte anos despois, a unha Galicia que parece normal. ¿E normal? ¿Que cambiou na cultura galega nestes vinte anos?

La locura y su antítesis, la lucidez, son los ejes sobre los que giran esta veintena de relatos entrecruzados. Sus personajes y sus circunstancias serán familiares para el lector, inmerso en un mundo en el que las tensiones diarias y la neurosis colectiva alteran nuestro equilibrio emocional. Y así, entre la ternura y la crudeza, la ironía y la solidaridad, se va tejiendo una necesaria reflexión sobre el ser humano, sus virtudes, sus límites y sus miserias. Una propuesta literaria de estructura original y estilo vivaz, con influencias cinematográficas, que ahonda en el lado oscuro de la mente, donde anidan trastornos como la paranoia, la hipocondría o la esquizofrenia; donde se incuban los celos, la angustia y las manías; donde se custodia la brújula de nuestra vida.

Folerpas de Novoneyra é un libro que convida a achegarse á vida e á obra de Uxío Novoneyra, o poeta do Courel a quen homenaxea a sociedade galega nas Letras Galegas 2010. Coa naturalizade que caracteriza a escrita de Fran Alonso, estas paxinas seducen e constituen unha porta para entar na poesia silenciosa e no universo biografico de Novoneyra. A traves de pequenas descubertas, de anecdotas simpaticas, dunha linguaxe asequible e dunha aproximacion amigable aos seus poemas, visitamos a palabra e o tempo de Novoneyra, O Courel, a sua infancia, a Guerral Civil, a escritura d' Os Eidos, os dias de Brais Pinto en Madrid, o compromiso coa lingua, a sua amizade con Maria Mariño, o Novoneyra beat do 68, a caligrafia, os seus libros infantis, Compostela... Unha biografia e unha antoloxia de Uxio Novoneyra para lectores e lectoras de todas as idades. Un libro de divulgacion imprescindible para coñecer a figura das Letras Galegas 2010.Folerpas de Novoneyra é un libro que convida a achegarse á vida e á obra de Uxío Novoneyra, o poeta do Courel a quen homenaxea a sociedade galega nas Letras Galegas 2010. Coa naturalizade que caracteriza a escrita de Fran Alonso, estas paxinas seducen e constituen unha porta para entar na poesia silenciosa e no universo biografico de Novoneyra. A traves de pequenas descubertas, de anecdotas simpaticas, dunha linguaxe asequible e dunha aproximacion amigable aos seus poemas, visitamos a palabra e o tempo de Novoneyra, O Courel, a sua infancia, a Guerral Civil, a escritura d' Os Eidos, os dias de Brais Pinto en Madrid, o compromiso coa lingua, a sua amizade con Maria Mariño, o Novoneyra beat do 68, a caligrafia, os seus libros infantis, Compostela... Unha biografia e unha antoloxia de Uxio Novoneyra para lectores e lectoras de todas as idades. Un libro de divulgacion imprescindible para coñecer a figura das Letras Galegas 2010.

Un home contempla a vida e o paso do tempo desde a terraza dun bar e escribe poemas mentres toma un café. Pero a vida -e o tempo-, coma un agromo que se renova cada día, nunca se detén, nin nas miradas extraviadas dos perdedores, nin na arrogancia indomable dos adolescentes, nin no narcisismo fetichista das redes sociais, nin na estrañeza das avestruces que se ocultan, nin na aceptada resignacion das persoas devoradas pola rutina, nin na ambicion insolente e pretensiosa das motos.Un home contempla a vida e o paso do tempo desde a terraza dun bar e escribe poemas mentres toma un café. Pero a vida -e o tempo-, coma un agromo que se renova cada día, nunca se detén, nin nas miradas extraviadas dos perdedores, nin na arrogancia indomable dos adolescentes, nin no narcisismo fetichista das redes sociais, nin na estrañeza das avestruces que se ocultan, nin na aceptada resignacion das persoas devoradas pola rutina, nin na ambicion insolente e pretensiosa das motos.

Tráiler é unha obra plural, ateigada de puntos de vista e voces narradoras, cheas de tipos do asunto, tipos da estrada. (El Correo Gallego, Santiago). Tráiler mergúllanos no mundo actual sentimos as presas iloxicas, a anguria e agresividade, a importante presencia das comunicacions. E o caron atopamos o home inamovible tradicional, cos seus costumes e valores de sempre. (C. Rios Panisse, Grial,Vigo). Trailer e, o meu entender, a novela mais conseguida dos ultimos decenios en lingua galega. [...] Pepe afonda no individuo concreto, Xenaro na relacion de parella e Lino no sentido do clan, da familia e do sangue. [...] Sexo, perigo e un final desengañado, seria un guion estupendo para unha road movie europea. (A. R. Lopez-Vazouez, Reseña de Literatura, Arte y Espectaculos, Madrid). De Trailer sigo pensando que e unha das mellores novelas da narrativa galega actual. Nela descubrin un escritor veraz, honesto e sen amariconamentos de poeta feble. (Byron, Sete Dias, Santiago).

Preséntanos agora un libro de relatos, Cemiterio de elefantes, unha excelente crónica sobre o mundo da noite e dos noctámbulos.O libro estende a súa trama narrativa en torno a ese mundo máxico, sinistro, encantador, misterioso e atractivo que e a noite. A accion do primeiro relato comeza as 12.00 AM, cando a noite cae sobre a cidade, e o ultimo remata pasadas as 8.00 AM, co amencer dun novo dia. A traves de nove contos diferentes pero habilmente entrelazados entre si, vai transcorrendo a vida nocturna dunha cidade, con todo o seu poder e a sua forza deslumbrante, pero tamen con toda a traxedia e a dor dos seus personaxes.Entre almas perdidas, corazons solitarios, noctambulos, insomnes, prostitutas, marxinados, as paxinas de Cemiterio de elefantes construen historias densas, marcadas polo pulular dunha fauna de noctambulos que se move con espirito furtivo por pubs, discotecas, programas de radio nocturnos, e por escenarios diversos, poboados por varrendeiros, xornalistas, estudiantes ou camareiros.Relatadas con realismo, con humor, con actualidade, as historias urbanas e nocturnas de Cemiterio de elefantes movense con fluidez entre a Galicia eterna e a Galicia moderna, escritas cun sorprendente estilo persoal que combina o interese da accion co suxestivo do xogo literario.O autor aposta por unha literatura vitalista, conectando coa sua obra literaria anterior, para afondar nunha poetica persoal e nunha liña tematica e semantica de seu que, de seguro, divertira e satisfara o lector.

Lembran a aquel personaxe de Bertold Brecht que na maleta levaba un tixolo para amosar como era a súa casa. Tasha agasállanos con artesanías tiradas das súas tradicións como pobo nómade; Saleh Nafe cunha arcaica gravadora e Mulei nos controis da Radio Nacional Saharaui queren facernos un oco nas ondas; Ahmed Bubut mostra cicatrices como medallas gañadas na guerra contra a ocupacion de Marrocos; Aixa endozanos o padal con saborosos pratos e memorias de nenez no Sahara colonial; Meimina desvelase para acadar o soño da alfabetizacion plena nos campamentos; Mohameda Ali, humildemente, deixa constancia da sua indiscutible autoridade na daira de Mahbes; Mohamed Yeslem ainda conserva un sotaque cubano de cando aprendeu medicina na Habana mentres fai funcionar un hospital entre o siroco e a escaseza; Omar ofrece froitos inimaxinados dunha horta imposible no deserto;entre a melfa de Embarca Hamudi descubrese que as mulleres son a cerna da Republica Arabe Saharaui Democratica e da Fronte Polisario; Aziz expon retratos dos desaparecidos nas cadeas marroquis; nos xogos de Fatma agroman a señardade e as alegrias das vacacions pasadas no mar de Vigo; Brahim Gali desprega a cartografia da estratexia do alacran contra o poderio militar marroquino... e asi moitos e moitas mais. Todos e todas agasallanos con te: primeiro, amargo como a vida, logo doce como o amor e, finalmente, suave, din, como a morte ou os soños.

Cidades configúrase como un libro singular, de forte personalidade, unha auténtica guía poética das cidades do corazón. Un tratado de urbanismo poético. Unha cartografía urbana crítica e esperanzadora. Intimista, entrañable, o libro deita unha ollada tenra e rebelde sobre as cousas e sobre a vida desde a optica da infancia e da adolescencia. Cidades aposta por unha literatura infantil vitalista e vigorosa, que non elude os aspectos mais dificiles da realidade, abordandoos coa maxia e a tenrura da palabra poetica. Cidades, un libro para lectores de 11 anos en diante, engaiolara o publico adulto.

O libro ten como pano de fondo a oposición entre a sociedade occidental e o chamado Terceiro Mundo. O rapaz que nos narra a historia vive nun país de Centroamérica, sometido a esa guerra xorda que os consume e que nace da loita de clases. Ese rapaz sen nome toma a palabra e falanos da sua realidade, en secuencias breves como poemas: do seu pais verde e fermoso, arrasado agora polas bandas paramilitares; do seu pai, asasinado por membros desas bandas; da sua avoa Mirta, que garda a memoria das cousas; da sua nai, loitando por sacar adiante a familia, e que noutrora loitou nas montañas para conseguir un pais libre e xusto; de Violeta, a sua mellor amiga e o seu primeiro amor; da pobreza que o rodea, mais intensa coa guerra... E falanos tamen de Taquin, o mestre ameazado de morte que lle aprendeu a ler e a escribir, o mesmo que lle ensina a amar a poesia e lle di que no seu pais "o tempo ergue barricadas contra a memoria".

Subversións. Contra o sometemento. Contra a poesía. Contra o poder. Contra as estructuras da lingua. Contra o conformismo. Subversión: poética da liberación. A fin do milenio, a insubmisión, a solidariedade, a lingua, o conflito belico ou as marxes da noite desfilan polos longos poemas de Subversions. A subversion como estigma de vida e como xeito de concibir o acto creativo.A subversion e un aturuxo mestizo, profundo e dolorido que sae das entrañas do autor, ateigadas de terra, e situanos nunha orbita planetaria desde a que Galicia se ve no Mundo a vista de paxaro.Subversions, o libro de poemas de Fran Alonso, supon unha entrega coa que o autor, unha das voces mais destacadas da decada dos 90, da un paso adiante na sua identificable arquitectura poetica. Subversions, ademais, recompila neste mesmo volume toda a obra poetica de Fran Alonso anterior a 2001 excepto Cidades.Subversións. Contra o sometemento. Contra a poesía. Contra o poder. Contra as estructuras da lingua. Contra o conformismo. Subversión: poética da liberación. A fin do milenio, a insubmisión, a solidariedade, a lingua, o conflito belico ou as marxes da noite desfilan polos longos poemas de Subversions. A subversion como estigma de vida e como xeito de concibir o acto creativo. A subversion e un aturuxo mestizo, profundo e dolorido que sae das entrañas do autor, ateigadas de terra, e situanos nunha orbita planetaria desde a que Galicia se ve no Mundo a vista de paxaro.Subversions, o libro de poemas de Fran Alonso, supon unha entrega coa que o autor, unha das voces mais destacadas da decada dos 90, da un paso adiante na sua identificable arquitectura poetica. Subversions, ademais, recompila neste mesmo volume toda a obra poetica de Fran Alonso anterior a 2001 excepto Cidades.

Cun estilo áxil, Fran Alonso constrúe en Silencio unha interesante trama que afonda na esquizofrenia do mundo urbano contemporáneo a través dunha situación límite. A partir dun entramado narrativo cheo de intriga e de paixon, un xornalista represaliado vai relatando as circunstancias nas que se ve envolto sen querelo.Fran Alonso volve a narrativa coa contundencia da brevidade e eficacia dun estilo directo e preciso. Intigra e desacougo urbano. Estouno devorando: escribo en pleno acto (hai media hora que comecei o libro e non podo parar). O escritor galego, como moitos narradores sabios e humildes de todo o mundo, segue o legado de Kafka. (Anton Reixa). Fran Alonso exorcizou os seus demos con esta viaxe os infernos do desgabo, a indiferencia e a soidade do home moderno. Paseniñamente, coma nos bos contos de terror, asolaganos nese mundo estraño e arrepiante que xorde de supeto tan so con rañar uns centimetros a costra da mais anodina cotianidade. (Xoan Acuña). Para ensumirnos e abraiarnos neste aire de irracionalidade e esquizofrenia de Silencio abondalle a Fran Alonso un retallo minimo dun xornalista envolto nunha situacion que el mesmo chega a sospeitar froito da sua imaxinacion. (...) Basta deixarse levar polos ingredientes do medo e da intriga para que as prosas, deliberadamente escuetas, de Fran Alonso teñan sentido e un universo tan ricaz e enxeñoso tiren briosamente do lector. (F. Martinez Bouzas).

Este libro es un acercamiento sincero a la realidad de las ciudades. El autor nos cuenta cómo las ve cómo las vive es decir próximas y enormemente líricas. En estos poemas la rigidez del asfalto se vuelve maleable y la ciudad se convierte en un gran animal o en muchos animalitos incluso en un ser humano porque se llena de vida de autonomía y de energía. La rutina y la soledad se llenan de olores sabores y colores y nos descubren una forma inusitada de vivir en el vientre de estas grandes ballenas grises de cemento de Europa las de cacao del desierto o las del norte con sus casas como salmones. Con Ciudades la literatura le pone una nueva puerta a la poesía para que por aquí entren los jóvenes y encuentren versos a su medida y cómo no para los mayores pues aquí se refleja una visión del paisaje urbano que raramente encontrarán en la poesía para adultos: real sincera e inesperadamente mágica.

A POESÍA non morde. E, aínda que haxa quen pense o contrario, non é aburrida, romanticona nin difícil. Esta divertida antoloxía poética demostra o contrario. De Rosalía de Castro ás poetas novas, propoñemosche unha viaxe polos poemas mais proximos, divertidos e desenfadados da poesia galega. Poetizate e un libro pensado para as persoas que non estan afeitas a ler poesia. ¿Para que? Para cantar, berrar, recitar, rapear, musicar, rebelarse contra o mundo ou so para falar suave na orella. Este e un libro para sentir, gozar e intuir a poesia. Asi que, xa o sabes: poetizate. Espirito e contidos do libro Poetizate que consta do propio corpus poetico, un limiar e unha visita guiada a xeito de epilogo e obra do escritor Fran Alonso e nace coa vocacion de levar a poesia as aulas dun xeito desenfadado e buscando sempre a complicidade e a proximidade co lector ou lectora adolescente. O corpus de Poetizate percorre toda a poesia galega desde Rosalia de Castro ate a actualidade e consta de arredor de 200 poemas seleccionados de perto de 80 autoras e autores.

Merecedor do accésit do Premio Lazarillo de Literatura infantil 1996 que convoca o Ministerio de Cultura e no que compiten obras nas catro linguas do estado, Cidades configúrase como un libro singular, de forte personalidade, unha auténtica guía poética das cidades do corazón. Un tratado de urbanismo poético. Unha cartografía urbana crítica e esperanzadora. Intimista, entrañable, o libro deita unha ollada terna e rebelde sobre as cousas e sobre a vida dende a óptica da infancia e da adolescencia. . Cidades aposta por unha literatura infantil vitalista e vigorosa, que non elude os aspectos máis difíciles da realidade, abordándoos coa maxia e a tenrura da palabra poética. As cidades, as máis queridas e as máis ferintes. As cidades dos mapas, as cidades tantas veces visitadas. As do norte e as do sur. As de dátiles de luz. As de sardiñas de prata. As de papel, as que latexan e as que doen. As cidades. Sempre ateigadas de xentes, de escolas, de camións, de dromedarios, de nenos pobres, de farolas, de peixes mortos no mar contaminado. As cidades do corazón. Cheirando a vida, a solidariedade, a ruído, a miseria, a tráfico, a esperanza, a morte. Estes son os seus poemas.

Un día alegre, de súpeto, una araña gorda e fea... brincou desde o ceo para aterrar no meu corpo. A descarada, primeiro explorou unha deda do meu pé, avultada coma un kiwi. Logo, subiu aos meus nocellos, rugosos como a pel dunha mandarina. Un album de gran beleza artistica e literaria, ideal para todos os publicos, dende os primeiros lectores ata os adultos, pola delicadeza coa que as palabras percorren a xeografia do corpo humano na figura dunha nena, comparando cada parte cunha froita, a traves da sua forma, tamaño e textura

Un bel giorno, d?improvviso, un ragno grasso e brutto? salto giu dal cielo e atterro sul mio corpo. Quello sfacciato, prima mi esploro l?alluce, tondo come un kiwi. Poi mi si arrampico sulle caviglie, rugose come la pelle di un mandarino? Un albo di grande bellezza artistica e letteraria, ideale per tutti, dai lettori in erba fino agli adulti per la delicatezza con cui le parole percorrono la geografia del corpo umano nella figura di una bambina, paragonando ciascuna parte con un frutto, attraverso forma, dimensione e consistenza. La scelta del ragno, socialmente considerato un animale poco aggraziato, conferisce un sottile contrasto e un tocco di humor, rendendo il lettore partecipe delle sensazioni che la protagonista prova davanti al percorso dell'animaletto.