Xavier López Rodríguez

A abella Fedella —as súas compañeiras chamábanlle así porque nunca paraba de enredar— non soubo que estaba un pouco chosca ata o día en que acabou presa na branca orella dunha ovella que confundiu cu

Loitan teimudamente contra a dominante hipocrisía e o xeneralizado cinismo, só para ser normais. De tódolos colectivos de marxinados son os toxicómanos os máis deostados, asociándoos con innúmeros males. A sociedade presume de posibilidades de reinsercion, pero o pasado dos ex-toxicomanos impide todo perdon. Iglesias, Rial e Juanatey resumen, nas suas propias realidades, o inmenso mundo que rodea a droga, os moitos impedimentos para a reinsercion, as inxustizas da Xustiza e a calidade de heroe de todolos que volven dunha viaxe polo lado salvaxe.

Outra cidade. Un novo barrio. Outro colexio cheo de compañeiros descoñecidos. No momento da nova mudanza, Marcos levaba moitas incertezas na mochila. Temía achar soidade, saudade, aburrimento. Daba por seguro que habia estrañar. Pero logo dou con amigos cos que estar. E un misterio por resolver, o do neno que non sabia andar sen levar un globo na man. Sen contar a un avo que esixia que lle contasen contos. Os globos de andar e unha historia que pon de manifesto as mellores cualidades da infancia dun xeito orixinal. A inocencia, bondade, confianza, solidariedade e esperanza, como alguns dos valores que marcan o deambular dos seus protagonistas, estan presentes na obra de forma non forzada, sensible e, fundamentalmente, natural. A historia e reforzada coa utilizacion dunha linguaxe sinxela, accesible e fluida, coa que se consegue non so afondar na tenrura do relato, senon tamen propiciar unha lectura facil e directa para o publico ao que vai dirixida.

A historia dunha rapaza que vive a angustia porque foi chamada a declarar diante do xuíz O conto comeza cando Gabriela, unha rapaza estudiante de bacharelato, recibe un aviso certificado no que se lle ordena comparecer no xulgado para facer unha declaracion. Gabriela descoñece os motivos da citacion xudicial, pero un vago sentimento de culpa impide que lle conte nada a sua nai. A vida transcorrera con aparente normalidade -o colexio, a familia, os amigos, os estudios- durante a semana que precede a cita coa Xustiza. Pero Gabriela, como un personaxe de Kafka, vivira pechada nun universo de angustias e temores difusos ata que chegue o dia e a hora de comparecer diante do xuiz

Un libro no que as vacas toman a palabra e narran o mundo dende os seus ollos pacíficos e maternais A Dourada, a Cereixa, a Garbosa, a Oliva, a Rubia... fannos partícipes das súas vidas, das súas relacions, da sua cotia entrega o traballo, dos seus medos. Neste pequeno e fermoso libro a tenrura e a dureza camiñan xuntas, compoñendo unha afectuosa e humilde homenaxe os animais que o protagonizan.

Un libro que nos ensina a facer preguntas e non aceptar todo tal e como nos vén dado Cunha ollada que cuestiona os mecanismos da sociedade, Xavier López Rodríguez relátanos o destino emocionante dun vello conserxe que se ve metido nunha xungla de rumores e falsas informacions. Botando man dunha estructura baseada nos cambios de perspectiva, Xavier Lopez Rodriguez chega a revelar o fondo de incomprension e intolerancia no comportamento aparentemente inocente das persoas do contorno do protagonista.

Rematou o curso, e María e o seu irmán gozan xa das vacacións. Na contorna do seu barrio descobren un cerrado no que pacen varios cabalos. Son do tío Xerardo, un xitano vello que axiña satisface os devezos da rapaza por subir neles. Dias despois aparece por ese prado unha burriña extraviada. O coidado do animal e a enfermidade do ancian mudaran o seu lecer.

A alfombra de Mauro ten un gran segredo que gardar. É unha alfombra traizoeira, que gusta de converterse en trampa no canto de contentarse con servir para o que se supón que deben servir todas as alfombras non voadoras: para limpar os pés antes de entrar na cama ou para non sentir frío o piso á hora de erguerse. Tende coidado con ela, non é unha alfombra de fiar...

Destrucción é a historia dun episodio de dominación e humillación, longo e prolongado como a vida mesma. E ao mesmo tempo, e sobre todo, Destrucción é unha historia de rebelión e de vinganza, dun brutal axuste de contas ante tanta humillacion; un axuste de contas que a protagonista, Felisa, se encarga de executar.Xavier Lopez Rodriguez construe aqui unha novela chea de tension, moderna, que descubre as suas cartas desde o principio e que atrapa ao lector ata o remate. Destruccion conta unha historia chea de crueza, espida, fondamente arraigada na cultura popular e na sociedade mais tradicional, que, desde a Galicia profunda onde esta amibientada, proxecta un tema de extremada actualidade: os malos tratos.

Historia da convivencia, durante unha noite, dunha adolescente na Kasa Enkantada, onde atopará a amizade de Xenxo e Uxía. Unha aventura que significa un banzo máis no difícil tránsito entre a adolescencia e a madurez. Encuadernacion: Rustica.

Había unha vez catro pitas felices no seu galiñeiro. Pero un día descubriron que, misteriosamente, os seus ovos desaparecían... E decidiron investigar.

Xavier López Rodríguez, xornalista de profesión, é unha das novas plumas da narrativa galega para xoves da década dos noventa. Autor de títulos como O anano enredador, A citación e Coma unha pluma livia, inicia a sua andaina na coleccion de narrativa xuvenil de Xerais, Fora de Xogo, cun texto sorprendente e pouco usual: Dias de desterro. Dias de desterro e unha novela breve, que en a penas noventa intensas paxinas, redactadas en forma de quince cartas, narra unha historia turbulenta, un pasado de droga e delicuencia que a xustiza non lle deixa esquecer o protagonista. Un xove de vintedous anos, ex-heroinomano e enfermo de SIDA, vese obrigado a fuxir da cidade para evitar entrar na cadea por un atraco que cometeu hai catro anos. O encontro inesperado co mundo rural permitiralle coñecer unha sociedade chea de vellos onde as cousas parecen mais sinxelas e os praceres e as relacions humanas, quizais, mais autenticas. Dias de desterro e unha novela que atrapa o lector desde a primeira paxina e que formula multiples interrogantes sobre a problematica actual da mocidade urbana: a droga, a SIDA, o desemprego...Vivimos entre a sociedade urbana que afoga os xoves e a sociedade rural onde os maiores manteñen a identidade que nos une. Conflicto e identidade de moitos dos mozos galegos de hoxe. Unha novela comprometida e polemica que promovera un grande debate entre os lectores.

Unha moza de 15 anos ten problemas de entendemento co pai, desconfiado e machista. Para que non se vexa con Carlos, o mozo que lle gusta, envíaa a un campamento de verán en Sanabria. Os episodios vividos ali non daran para mudar a cor da sua vida, mais si para se desapegar un chisco da tristeza que lle provocan os conflitos domesticos e para abrirlle unha porta a esperanza.