Xavier Rodríguez Baixeras

Baixeras está considerado, a estas alturas de su escritura, como uno de los poetas fundacionales de la poesía gallega contemporánea, y su voz ha sido objeto de numerosos estudios, entre otros, los de Xosé María Álvarez Cáccamo, y de inclusión en variadas antologías, una de ellas, la muy hermosa Poesía gallega contemporánea (Litoral, Málaga, 1996).

Un libro esencial na obra dun poeta con voz senlleira. O poeta, cando escribe, é coma se percorrese un camiño esquecido, coma se recuperase un espazo no que de repente se volve orientar. O pan da tarde é a celebración dese reencontro. Xavier Rodríguez Baixeras deténse a mirar o que existe en perpetua mutación. Desde un tempo precario, con fervor, busca o fondo no que se depositan as palabras, o pouso que a vida non sabe devolver. A plenitude que desacouga, o que retorna pero nunca se deixa apreixar.

Se en 'Diario de comidas', o seu anterior libro en prosa, o relato xa se desenvolvía en forma de dietario, desta volta a narración da experiencia expándese para, en estampas maxistrais, achegar aos lectores o pulso dun pais senlleiro. A partir do ano 2006, en que Rodriguez Baixeras visita por primeira vez o Brasil, decide convertelo nun centro de residencia primaveral e estival e, por tanto, nun dos principais polos de atraccion -o outro e Galiza- cara ao que, desde enton, tenderia a sua experiencia vital. A partir dese momento inaugural, inicia un modo de vida que lle permite un desdobramento: ser "outro" durante a metade do ano, non por mudanza de xorne ou de pensamento, senon por habitar outro clima, cambiar de ambiente, vestir outra roupa ou gustar comida diferente. Amais dese dietario brasileiro, o poeta escribe unhas estampas en torno a cidade que o acolle, Salvador de Bahia. "A acusada presenza daquela terra ultramarina, tanto en forma de semblanzas como de diario, constitue o verdadeiro centro deste libro, especialmente as primeiras polo que teñen de estabilidade, de prospeccion no tempo e -en certo modo- de novidade, de asombro inaugural", escribe Rodriguez Baixeras na nota aclaratoria inicial. Para o autor de 'O pan da tarde', ser o centro non significa, nin moito m

Llibre que recull la lectura de poemes feta pel mateix autor en el marc de lAula de Poesia de la Universitat de Lleida (maig de 2006).Libro que recoge la lectura de poemas hecha por el autor en el marco del Aula de Poesia de la Universitat de Lleida (mayo de 2006).

El libro que tenemos en las manos es una traducción. La traducción ha sido hecha (yo diría que jugándose la vida) por el propio Baixeras. Nadie podría haberla hecho mejor: no puede tratarse de una traslación meramente informativa: en muchos casos, estaremos delante de un auténtico poema que ha nacido en castellano, Gozo y sufrimiento de la creación que se logra en la traición (traición: palabra quizá excesiva). El hecho es que nadie podría haberlo hecho mejor. Estoy tentado por la afirmación de que ahora mismo estamos ante un gran libro de castellano, aunque yo ame definitivamente el que fue causa en la matriz gallega.

Na primavera silenciosa o poeta consegue entrar na súa casa, mais só para atopar o abatemento e a disolución de infinitos voos converxentes de morcegos, que logo asociará ao comportamento da anguía, cando esta, antes de se esvaecer no mar, xa non logre regresar en forma larvaria a terra da que partiu.En Onde ferve a memoria, morcegos e anguias son, pois, os seus protagonistas, cuxos opostos comportamentos (subita converxencia e demorada marcha) acaso so pertenzan a memoria do que ficou de nos, refens tamen da escuridade.

A cociña como arte e a comida como pracer son os protagonistas de Diario de comidas, libro co que o poeta Rodríguez Baixeras inicia a súa obra en prosa. Ao longo do recorrer de todo un ano, o autor centra as súas vivencias nos momentos pasados arredor da mesa. Un libro para gozar das comidas e para as gorentar, tamén como materia literaria. A historia dos alimentos, os seus sabores e as súas texturas, as casas de comidas, a lembranza de lecturas e receitas, configuran un libro no que os praceres e os días se vencellan ao cotián acto da alimentación. Xavier Rodríguez Baixeras arrinca este diario en Estambul para o rematar nunha viaxe de Nadal a Florencia, o tempo que queda entre estas dúas datas configura un percorrido dun ano polas súas experiencias como amador da comida, nun relato no que a literatura e a cociña van da man, inseparablemente unidas. Moreas de curiosidades arredor da arte culinaria, da súa histoira, dos restaurantes e casas de comidas que visita o escritor, das lembranzas que lle suxire este ou aqueloutro manxar fan do Diario de comidas un libro cunha grande variedade de temas tratados con narturalidade, sabedoría e unha grande capacidade para contaxiar o entusiasmo pola cociña. Baixeras escribe para volver gozar das comidas e, ao falar delas, estende ese pracer ao mundo da literatura, contáxiallo aos lectores e lectoras a través dun relato cheo de interese que é moito máis que un diario gastronómico. Un libro que une inextricablemente a arte culinaria coa arte de contar.