Anxos Sumai

Estorninos, grillos, un . silencio blanco, una vocal que decide salir disparada de una frase . y se estrella contra las paredes.... Una joven regresa a casa para visitar a su madre, . enferma, tras v

En agosto de 1992, una decisión precipitada, casi inconsciente, lleva a la protagonista de La luna de la cosecha a pasar las vacaciones en un apartamento en una praia de la ría de Arousa, en Galicia. Necesita descansar pero, ademas del descanso buscado, se encontrara con presencias sombrias y con estrañas revelaciones que la haran dudar de si misma. Anxos Sumai lleva a cabo en esta novela un elaborado trabajo de caracterizacion de los personajes al integrar en la trama el cuestionamento de la identidad, que se funde con la memoria. De esa manera, la autora consigue presentar a los lectores la singular percepcion del tiempo y del espacio de la protagonista y su forma de sentir, que a veces es una autentica tormenta de emociones y da pie a que cuestione todo lo que la rodea 'incluso a si misma. La novela posee una intriga poderosa, que se dosifica de forma extraordinaria en toda la trama

Premio de Narrativa Breve Repsol YPF 2007 .Premio Arcebispo San Clemente 2008. Así nacen as baleas conta a historia dunha liberación e, ao tempo, a viaxe de volta dunha muller nova á casa, á familia e ao pasado. Sentimentos, paixons, condicionantes sociais e vivencias estouran a traves dunha linguaxe renacida, cunha maneira de narrar que descobre o mundo cos ollos novos de quen quere vivir nel de xeito diferente.

Narrar a propia vida coma se se tratase dunha novela, con personaxes e feitos que nacen do mundo cotiá que logo medran co alimento da imaxinación, velaí o acerto de Anxos Sumai. O seu diario na Internet arrequentase nas paxinas deste libro no que a escritora de Catoira toca unha melodia coñecida pero faino duna maneira diferente. Melodia de dias usados logra o que deberia ser o obxectivo da literatura: facer que os lectores e lectoras se sintan entre amigos, que coñezan os espazos dunha biografia persoal coma se fosen os propios, que compartan alegrias, medos, emocions e gañas de vivir co personaxe que Anxos fai de si mesma. Un diario que e case unha novela, ou unha novela que e coma un diario, un libro escrito coa conviccion de quen cre nas cousas miudas, de quen descobre, coa ollada limpa, unha realidade comun a xente e que a literatura transforma, volve mais rica, distinta, e fai brillar coma se fose do trinque.

“Anxos de garda”, a editorial A Nosa Terra recompilou os artigos publicados na rede entre setembro de 2002 e abril de 2003 e editou este libro co que inaugura a colección Central Literaria. En “Anxos

Premio García Barros 2013Agosto de 1992. Unha decisión precipitada, case inconsciente, leva a protagonista da novela a pasar as vacacións nun apartamento nunha praia da ría de Arousa. Necesita descansar pero, ademais do descanso buscado, atoparase con sombras e con estrañas revelacions que a faran dubidar de si mesma. A sua especial percepcion do tempo e do espazo, a sua forma de sentir, que as veces e unha autentica tormenta de emocions, faran que cuestione se todo o que a rodea -e incluso ela mesma- e realidade ou e pura ficcion.