Camilo Franco

Roberto Vidal Bolaño. Dramaturgo, director teatral, guionista e actor foron algúns dos cometidos que Roberto Vidal Bolaño desempeñou ao longo da súa vida. Interesado primeiro polo cine pasou a formar parte do Equipo Lupa que daba os primeiros pasos tanto no cine como no teatro. Pasada a metade dos anos setenta, comeza a escrita teatral con obras que son recoñecidas co primeiros premios Abrente. Antroido ou Estaribel son algunhas das compañ­as polas que pasa e tamén é un dos autores escollidos para representar na primeira época do Centro Dramático Galego. Apartase do teatro para traballar como dobrador e guionista para televisión, e como actor en cine. Retorna cunha colaboración co CDG e coa compañ­a Chévere, para logo poñer en marcha a compañ­a Teatro do Aqu­ coa que representar­a os textos do que se considera a súa etapa de madurez, desde "Saxo Tenor" ata "Rastros".

Galicia mágica y sorprendente, hermosa y dulce, ha sabido entrar con empuje en el siglo XXI conservando muchas de sus tradiciones y todo su atractivo. Este libro muestra su riqueza cultural y paisajística, sus tradiciones, costumbres y gastronomía. Más de doscientas fotografías, de ellas más de sesenta a doble o a toda página. Magnífico texto en castellano, gallego e inglés.

Un orixinal proxecto literario, contos construídos a partir das palabras propostas polos internautas.

En el siglo XX se dijo: Galicia es todo naturaleza Hace un siglo casi de esta cita tan apócrifa como la vida de Prisciliano y, todavía ahora, en cuanto se abandona mínimamente el asfalto, en cuanto se mira por encima de los tejados, la naturaleza se manifiesta tenazmente, quiza no con el deseo salvaje de las selvas o con el aire indiscutible de los paramos. Se manifiesta con la calma del tiempo y es asi por que en Galicia el tiempo es como una dimension del paisaje...

No Ribeiro o maxín é agasallado polo sol, nas augas fuxidías, nos grises, nos mantos dos piñeiros, nas sebes de rechouchiantes paxaros, nas parras agromadas de novo, na mestura das viñas madurecidas, na fartura de cores vagarosas das viñas outonizas. E no corazón do Ribeiro: Ribadavia, cos seus costumes, as súas festas e a xente.

En malos pasos son nove contos, 104 páxinas ou pegadas q ue nos traen unha ollada inédita sobre o fútbol, «Os tempos caen, o fútbol permanece», ou quizais sexa outro xogo que Camilo prefire non nomea

Palabras contadas de Camilo Franco inclúe máis dun cento de microrrelatos, outros trinta argumentos de novela, ademais de cinco relatos algo máis extensos, a xeito de bises. Aproveitando a funcionalidade da literatura breve o autor aborda, con grandes doses de humor e ironia, non exentas de melancolia, os temas e os xeneros mais caracteristicos da narracion: o amor, a morte, a dor ou a alegria.Palabras contadas deu pe a proxima exposicion homonima da Fundacion Luis Seoane, organizada dentro do Proxecto-Edicion, que tenta aproveitar duas posibilidades que quizais non se deron antes na historia da narracion. Dunha parte a versatibilidade da literatura breve, doutra parte a capacidade para colocar a palabra como codigo e como significante en sorportes propios dunha cultura industrial ou de masas. En conxunto mesmo se pode entender como unha tentativa de converter ao lector en espectador. a palabra e a narracion esta no centro de espazos que poden ser considerados escenicos. Neste sentido, a reinvindicacion da palabra como creadora de ambitos leva a creacion de espazos nos que o relato adquire significado completo. En moitos sentidos, a creacion de espazos que teñen como centro a lectura dun texto e dotar a cada unha das historias da circunstancia que a completa. Case como unha proxeccion solida do argumento e do ambiente do relatado.Palabras contadas de Camilo Franco inclúe máis dun cento de microrrelatos, outros trinta argumentos de novela, ademais de cinco relatos algo máis extensos, a xeito de bises. Aproveitando a funcionalidade da literatura breve o autor aborda, con grandes doses de humor e ironia, non exentas de melancolia, os temas e os xeneros mais caracteristicos da narracion: o amor, a morte, a dor ou a alegria.Palabras contadas deu pe a proxima exposicion homonima da Fundacion Luis Seoane, organizada dentro do Proxecto-Edicion, que tenta aproveitar duas posibilidades que quizais non se deron antes na historia da narracion. Dunha parte a versatibilidade da literatura breve, doutra parte a capacidade para colocar a palabra como codigo e como significante en sorportes propios dunha cultura industrial ou de masas. En conxunto mesmo se pode entender como unha tentativa de converter ao lector en espectador. a palabra e a narracion esta no centro de espazos que poden ser considerados escenicos. Neste sentido, a reinvindicacion da palabra como creadora de ambitos leva a creacion de espazos nos que o relato adquire significado completo. En moitos sentidos, a creacion de espazos que teñen como centro a lectura dun texto e dotar a cada unha das historias da circunstancia que a completa. Case como unha proxeccion solida do argumento e do ambiente do relatado.

O corazón segue na escuridade. Níxer era o país máis pobre do mundo ata que a terra fixo tremer Haití. Níxer está no mundo sen estar. A fame escurece o presente dun país con carencias crónicas e sen camaras para explicar por que catorce de cada cen nenos nunca chegaran a ser adultos. Morreran de fame en silencio e sen imaxes contra a catastrofe. Morreran mentres os golpes de estado libran escuras batallas polo uranio que produce o pais. Este libro promovido dende Galicia por Accion Contra a Fame (ACF) e Cultura Solidaria Galega (CSG) e un testemuño que non pode ser mais que minimo con respecto ao tamaño da traxedia. Unha reclamacion contra a aceptacion resignada dunha circunstancia que non por constante e menos grave. Quere ser a demostracion de que todos os conflitos son o mesmo conflito: o dunha parte da humanidade colocada en traumatica situacion de inferioridade. Colocada contra o paredon da invisibilidade entre as traxedias imposibles e os dramas permanentes. Os autores deste libro son: Francisco X. Fernandez Naval (escritor), Camilo Franco (escritor e xornalista), Alfon-so Costa (pintor) e Moustapha Bello Marka (escritor nixerino residente en Zinder).Accion Contra a Fame (ACF) e unha organizacion humanitaria internacional e independente que combate a desnutricion infantil ao tempo que garante auga e medios de vida seguros as poboacions mais vulnerables. Cultura Solidaria Galega (CSG) e un colectivo formado por representantes do mundo da cultura galega, constituido como grupo de apoio voluntario e desinteresado a Delegacion en Galicia de ACF, para sensibilizar sobre a problematica da fame no mundo.O corazón segue na escuridade. Níxer era o país máis pobre do mundo ata que a terra fixo tremer Haití. Níxer está no mundo sen estar. A fame escurece o presente dun país con carencias crónicas e sen camaras para explicar por que catorce de cada cen nenos nunca chegaran a ser adultos. Morreran de fame en silencio e sen imaxes contra a catastrofe. Morreran mentres os golpes de estado libran escuras batallas polo uranio que produce o pais. Este libro promovido dende Galicia por Accion Contra a Fame (ACF) e Cultura Solidaria Galega (CSG) e un testemuño que non pode ser mais que minimo con respecto ao tamaño da traxedia. Unha reclamacion contra a aceptacion resignada dunha circunstancia que non por constante e menos grave. Quere ser a demostracion de que todos os conflitos son o mesmo conflito: o dunha parte da humanidade colocada en traumatica situacion de inferioridade. Colocada contra o paredon da invisibilidade entre as traxedias imposibles e os dramas permanentes. Os autores deste libro son: Francisco X. Fernandez Naval (escritor), Camilo Franco (escritor e xornalista), Alfon-so Costa (pintor) e Moustapha Bello Marka (escritor nixerino residente en Zinder).Accion Contra a Fame (ACF) e unha organizacion humanitaria internacional e independente que combate a desnutricion infantil ao tempo que garante auga e medios de vida seguros as poboacions mais vulnerables.Cultura Solidaria Galega (CSG) e un colectivo formado por representantes do mundo da cultura galega, constituido como grupo de apoio voluntario e desinteresado a Delegacion en Galicia de ACF, para sensibilizar sobre a problematica da fame no mundo.