Miguel Vázquez Freire

Miguel Vázque Freire (Corcubión, 1951) é profesor de Filosofía no IES Eduardo Pondal de Santiago e colaborador como crítico de literatura infantil en numerosas publicacións. Foi director da revista infantil " Golfiño " e codirector da colección Merlín de Xerais, ademáis de co-autor dos materiais educativos de Filosofía de Xerais (1990-2008) como membro do grupo de Didáctica da Filosofía Enxergo e promotor de «Pé de Imaxe» e de Nova Escola Galega. Como especialista en didáctica da filosofía publicou: " Nietzsche " (Xerais, 1990); " Iniciación á Estética " (Xerais, 1993); " Política e Sociedade " (Xerais, 1993); " Mandar, obedecer, rebelarse " (Xerais, 1996), ademais de realizar a tradución para o galego da obra de R. Descartes " O discurso do método " (Xerais, 2000). Para o público infantil publicou: " As aventuras do Gato Bógar " (Xerais, 1989); «O rapaz que non quería ser heroe nin sabía dicir amor», conto incluído no volume " Contos da campaña 3 " (1992); " A cor do elefante " (1994); a peza teatral, en colaboración con Gloria Sánchez, " A princesiña Socorro, o trobeiro Carolo e o demo dos cornos " (Xerais, 1995), " A primeira máquina de fotos " (1998), " O neno que tiña medo dos robots. O robot que tiña medo dos nenos " (1998), " María é maior " (2007), " Contos de Reis e de Nadal " (Xerais, 2007), " O souto escuro e perigoso " (Xerais, 2011), " Fadita fosca! " (2013). Como narrador publicou: " Proxecto pomba dourada " (1987, Xerais, 2000), novela; " A malvada María Xosé " (Xerais, 1989), novela; " Galería de esquecidos de Feliciano Lobelos " (Xerais, 1993), relatos; " Anxos en tempos de chuvia " (Xerais, 1997), novela, incluída na Lista de Honra do IBBY 1999 e " Demos de verán2 (Xerais, 2017), novela. A súa obra está traducida a todas as linguas peninsulares.