Miren Agur Meabe

"Me llamo Joana. He regresado hace poco, tras pasar algunos años lejos de aquí. He vuelto a mi pueblo. Traigo el cuaderno, mi cuaderno violeta, refugio de todos los ángeles y demonios de mi vida. Estoy en el acantilado. No me ha vencido la oscuridad. Estoy aqui. Y en este cuaderno esta escrita mi historia. Tenia entonces dieciseis años. Dieciseis años..." Una apasionante historia de amor y terror, un amor que tendra que luchar contra una maldicion, un misterio antiguo que aun busca sangre...

Excepcional relat sobre un tema tan delicat com la separació dels pares narrat des del punt de vista de la filla de 9 anys.

1569 urtea. Garrayçeta sutan dago. Sugarretatik ihesi hamabost urteko Estefana gaztea Garrax uhartera irits da, itsasbeheran. Itasertze berera iritsi dira Miriam Otalora eta Katalin eta Gontzal seme-alabak, Haize-Begi familia-etxera, 450 urte geroago. Elkarri lotuta daude, ordea, euren honetan.

Learen aita langabezian geratu, eta goiko Ixidro zaharra zaintzen hasi da. Neskatxoak harreman hori, eskolakogorabeherak, familiako kontuak, lagunen arteko abenturak eta abar kontatuko dizkigu, baita noizeanbehin izaten dituen bidaiak ere. Bidaia horietan amets bera izaten du beti: oraindik zein den ez dakien lorebat topatu beharra. Urtaroen haritik eta hainbat testu mota erabiliz gutunak, poemak, igarkizunak, kantakume sentibera baten eguneroko bizimodua kontatu digu Miren Agur Meabek.

Zenbait emakumeren eta horien lagunen, bikotekideen, senideen arteko harremanen berri ematen digu Borrokalari argitsuak izeneko liburu honek. Gaur egun, gure inguruko edozein tokitan aurki ditzakegu antzeko bizimodu nekoso eta korapilatsuak. Hala ere, pertsonaia guztiak dira borrokalariak: aurrera egin nahi dute, bakoitzak bere bizitza menderatzeko.

Malena au pair gisa etorri da Buenos Airestik Euskal Herriko kostaldeko familia batera, haurrak zaindu eta etxeko lanak egitearen truke euskara ikastera. Familia horretan dagoen denboraldian, hainbat jenderekin harremanak izango ditu, batzuk atseginak eta beste batzuk mingotsak, eta aspaldi-aspaldi Argentinara joan zen birraitonaren baserria ezagutzeko aukera ere izango du.

Maitte-maitte, Antxon Sarasua, Miren Agur Meabe, Maite Mutuberria: Este trabajo recoje las vivencias, sentimientos y sonidos del primer año de vida. Las primeras canciones que escuchará nuestro hijo y las primeras que le cantaremos. El musico Antxon Sarasua ha mimado la seleccion de temas, versionando algunos muy conocidos y otros no tanto. Completado con algunos temas orginales de otros artistas.Es un trabajo a tres bandas. Miren Agur Meabe se ha encargado de hilar las canciones con preciosas palabras y las delicadas ilustraciones de Maite Mutuberria dan color a las paginas. Todo esto es Maitte-Maitte: llanto y risas, un año en el mundo.

Una dona es retira a les Landes fugint del patiment que li genera una ruptura amorosa. Busca la pau escrivint sobre les pèrdues de la vida, sobre sí mateixa, sobre el desamor i la llibertat, i compar

Aspertu egiten da Kleo itsaslamina. Surflaria izateko hain du handia grina. Marraxo jator batek lagunduko dio, beldurra bazterturik izan baita fio.

Liburu hau irakurtzera bazatoz, ez ezazu egin paisaia bati urrunetik begiratzen dionaren moduan, horrela ez baituzu bereiziko bertako harri, lore edo zomorrorik. Aitzitik, ibiltariaren moduan, barnera zaitez bidezidorretan, eta ibili patxadaz, paisaiak zer ematen dizun hartzeko prest. Izan ere, liburu hau ez da ohiko begiekin irakurtzekoa: edozein paraje eguzkipean edo lanbro artean itxuraldatzen zaigunbezala, hau preziatzeko, magiaren kristala ipini behar duzu begietan.

BURGIK BASOKO ANIMALIA GUZTIAK EZAGUTZEN DITU. HALA ERE, GUSTATUKO LITZAIOKE LAGUN MIN BAT IZATEA ,

Izugarri gustatzen zait zopa. Fideo-zopa, letra-zopa, izartxo-zopa, berakatz-zopa, txitxirio-zopa, barazki-zopa, arrain-zopa edota arroz-zopa. Gustatzen zait nire izena: Mitxu. Izen labur eta gutxi entzuna. Musika-eskalaren hirugarren nota gehi -txu, maitasuna edo txikitasuna adierazten duen atzizkia. Eta Mirentxuren laburdura.

But what if we are all fictioneers? What if we all continually make up the stories of our lives? () Our life-stories are ours to construct as we wish, within or even against the constraints imposed by the real world J.M. COETZEEA writer in her late thirties retreats to Landes in France for a while, fleeing from her own suffering after the break-up of a relationship. Little by little, she finds solace in writing about the losses in her life, about her person, and about indifference and freedom, and in sharing the doubts that arise in her creative process with a you whom she imagines to be on the other side of the paper. The glass eye, a self-referential element of the authorprotagonist and metaphor for pain and transcendence, also represents the literary concept of the work, a private notebook where fiction imitates and replaces a fragmented reality.

Burgiren urtebetetzea da gaur. Dena prest dago ospakizunerako eta lagunak ere iritsi dira, opari pila bat hartuta. Baina badirudi lehengusu bikiek festa hankaz gora jarri nahi diotela. Eskerrak lagun

Neska txikia jaio denean, amari tximeleta zuria pausatu zaio bularrean. Sei urterekin, tximeleta more bat marraztu du amabitxirentzat, baina hego bat falta zaio. Zergatik?Geroago, abade batek min izugarria emango dio, eta neska txikiari tximeleta munstroakagertuko zaizkio ametsetan. Etxea erre orduko, tximeleta arreak ikusiko ditu...Tximeletek beti lagunduko diote, une goxoetan eta latzetan. Batzuetan, neska txikiak bera ere tximeleta dela pentsatuko du. Eta badaki argiak hil egiten dituela tximeletak, baina norberaren eraldaketaren sinboloa ere badirela.

Garik sei urte ditu, eta haurtxo bat balitz bezala maite eta zaintzen du Ros astakumea.Eta zergatik hori?Rosek uste duelako… Gari dela bere ama!