Toño Núñez

Chispo é un esquío que fai os seus exercícios ximnásticos todos os días para escorrentalo frío.

Os presento al Mago Goma, un mago muy singular; un mago que guarda sueños en su caja de cristal. La nariz de zanahoria, dos orejas muy inquietas, una boca tipo foca y dos bigotes por cejas. "Mago Goma" es un cuento rimado que describe, por dentro y por fuera, a este divertido personaje, entrañable y excéntrico a la vez. Un mago que, aunque parece un poco loco, en realidad está de vuelta del mundo. Lo único que le preocupa es hacer felices a los niños y niñas, porque solo así es feliz él. Y porque, con su magia, Mago Goma puede hacer realidad los sueños de los lectores y transportarles a un mundo onírico, donde todo es posible.

Este conto narra as aventuras dunha gotiña de auga que, durmida un día na praia evapórase e perde ás súas compañeiras. A través das súas andainas e todo o que lle acontece, os pequenos lectores descobren o ciclo que segue a auga, ademais de concienciar, dende a primeira infancia, sobre o respecto e coidado dos nosos mares e ríos. Toda unha ensinanza que, para dotala de maior transcendencia, se acompaña dun audiovisual coa interpretación narrativa do conto e unha canción final.

Este é o Mago Goma, un mago moi singular; un mago que garda soños nunha caixa de cristal. Ten o nariz de cenoria, dúas orellas fedellas, unha boca tipo foca e dous bigotes por cellas. "Mago Goma" é un conto rimado que describe, por dentro e por fóra, a este divertido personaxe, entrañable e excéntrico á vez. Un mago que, malia que pareza algo tolo, en realidade está de volta do mundo. O único que lle preocupa é facer felices aos nenos e nenas, porque só así é feliz el. E porque, coa súa maxia, Mago Goma pode facer realidade os soños dos lectores e transportalos a un mundo onírico, onde todo é posible.

"S'imaginen que obriré els ulls i els veuré. En el fons dels seus cors, el que desitgen és que jo els vegi. S'han anat col·locant a la sortida del túnel i esperen veure'm aparèixer des de la foscor, i que aleshores els miri als ulls i els faci un bon somriure. Imaginar-ho els reconforta. El meu retorn a la vida no és una condició per a la meva felicitat, sinó per a la dels altres".Un home té un atac de cor mentre facua en un banc. L'aturada cardíaca ha estat tan llarga que les conseqüències físiques són extremadament greus. Al mateix temps, en una casade Barcelona, fa cinc anys que una dona gran està en coma irreversible arran d'un accident de trànsit. Què passaria si aquests dos personatges poguessin expressar els seus sentiments i desitjos davant d'una situació que no té marxa enrere i ho convertissin en una novel·la?á -

Antón é un mago que decide poñer fin á súa soidade, convertendo nunha meniña unha das follas arrastradas polo vento do outono. ¿Queredes saber cómo o consegue?Antón the sorcerer lived alone in the mi

Ánxela, un día de marzo, coñece unha meniña que lle axuda a entrar no reino do sol, das flores, das bolboretas... ¿Va que non sabes o nome da súa nova amiga?

Antón the sorcerer lived alone in the middle of the woods. One autumn day, when he was out taking one of his long walks through the forest, he ran across a rather odd leaf that irresistibly drew his eye. It struck him as so odd that he decided to take it home with him. Since he was so very lonely and felt so tired and old, after thinking long and hard he decided to cast a magic spell to turn the leaf into a little girl. He said a few words here and waved his magic wand there, and into his life there leaped Antia, whom he took as his daughter, and from then on she kept him company and he was never lonely again.

“Un conto e un canto”As nenas e os nenos gozan escoitando contos e cancións. Ademais, a través dos personaxes dos contos e das mensaxes das cancións, experimentan emocións, resolven conflitos e inter

O Gato Gota sucumbe ante as trasnadas de Donato, o máis pillabán de todos os ratos. O cazador resulta ser cazado, nunha historia chea de humor.

Nas narracións deste volume hai un habelencioso ganduxado do pouso que o coñecemento de literatura de tradición oral ten deixado en Toño Núñez e, ao tempo, permite entrever as súas lecturas devotas de autores admirados que, a modo de homenaxe, afloran nalguns treitos evocados e mesmo emulados. Neste sentido, e inevitable a asociacion con voces lucenses de recoñecido maxisterio e que, polos universos recreados, os asuntos tratados, as esteticas ensaiadas ou as espacializacions escolleitas resultaron modelicos para o de Vilameixide. Entre estas figuras e do caso amentar a Anxel Fole, Xose Neira Vilas, Uxio Novoneyra, Manuel Maria ou Alvaro Cunqueiro, todos eles posprocesados na escrita intuitiva, eclectica e nada formalista de Toño Nuñez.Se ben a heteroxeneidade tematica e evidente nestas paxinas, tamen o e a sua adscricion ao que son os grandes asuntos da literatura de todo tempo. Como xa sinalei, o vivencial, mais ainda, o experiencial e determinante no impulso da escrita do autor, o que explica que regrese unha e outra vez a narrar, convenientemente pasado pola peneira do imaxinativo, feitos e sucesos que o impactaron especialmente e deixaron marca indeleble nel. Extracto do epilogo de Armando Requeixo.

Conto que afonda nas lendas populares, sen descoidar o humor e o lirismo.En plena serra dos Ancares viviu unha vez, hai moitos anos, un temible monstro de sete cabezas que sementaba o medo entre todos os habitantes das montañas. O señor do castelo de Navia de Suarna chegou a perder tres dos seis fillos, mortos polo monstro. De ai que xurase vinganza. Por iso ofreceu a man da sua filla mais fermosa a quen conseguise derrotar o terrible monstro.