Xesús Constela Doce

Cun enorme poder metafórico, 15.724, unha magnífica novela de Xesús Constela, trasládanos a unha Patria «asentada no lombo dunha ave durmida» que está presidida pola figura do Gran Mariscal e ten com

Dous homes de avanzada idade camiñan por unha praia enleados en distintas conversas mentres, para o seu abraio e incomodidade, atenden, sen pretendelo, a unha serie de acontecementos que escapan da sua comprension e van alterando o seu estado de animo. Esa circunstancia obrigaos a reflexionar sobre a sua situacion na praia, sen liberarse da dubida de que se atope alguen mais canda eles a quen non dan visto.Cunha linguaxe multifocal, que as veces roza o surrealismo, mesturando realidade e ficcion de xeito continuo e partindo dunha cita do pintor Toulouse-Lautrec (que di que o esencial e a figura mentres que a paisaxe e un mero accesorio), Xesus Constela acheganos un libro no que xoga con diversas tecnicas literarias que van desde o mais espido dos dialogos, ata unha sorte de poesia de caracter narrativo, pasando pola linguaxe cinematografica ou a prosa poetica, entre outras.Con moitas e moi diferentes voces narradoras relatando ao mesmo tempo, A rotura das paisaxes configurase como un libro que admite diversas ordes de lectura e, xa que logo, pode ser interpretado como unha novela para quen queira ver nel unha novela, ou unha coleccion de relatos para quen prefira ver nel unha coleccion de relatos.Dous homes de avanzada idade camiñan por unha praia enleados en distintas conversas mentres, para o seu abraio e incomodidade, atenden, sen pretendelo, a unha serie de acontecementos que escapan da sua comprension e van alterando o seu estado de animo. Esa circunstancia obrigaos a reflexionar sobre a sua situacion na praia, sen liberarse da dubida de que se atope alguen mais canda eles a quen non dan visto.Cunha linguaxe multifocal, que as veces roza o surrealismo, mesturando realidade e ficcion de xeito continuo e partindo dunha cita do pintor Toulouse-Lautrec (que di que o esencial e a figura mentres que a paisaxe e un mero accesorio), Xesus Constela acheganos un libro no que xoga con diversas tecnicas literarias que van desde o mais espido dos dialogos, ata unha sorte de poesia de caracter narrativo, pasando pola linguaxe cinematografica ou a prosa poetica, entre outras.Con moitas e moi diferentes voces narradoras relatando ao mesmo tempo, A rotura das paisaxes configurase como un libro que admite diversas ordes de lectura e, xa que logo, pode ser interpretado como unha novela para quen queira ver nel unha novela, ou unha coleccion de relatos para quen prefira ver nel unha coleccion de relatos.

Premio García Barros 2008 Un home bébedo conta a historia dun amigo, Willy, que vive pechado nun piso de onde nunca sae. Alí constrúe, casa a casa e rúa a rúa, a maqueta dunha cidade. Un mundo que vai cobrar vida ata se impoñer a realidade. A novela e unha metafora burlesca da literatura concibida como un monologo -con ritmo e humor- no que os sonetos de Shakespeare e os gin tonics van mesturandose nunha cocteleira que se axita na procura de diversion e liberdade literaria.

Tommaso Bonnano es un joven mendigo que se gana el pan en un barrio napolitano hasta que, en lo que parece un arrebato, intenta matar a palos a un hombre que no le había hecho nada. Cuatro asesinatos sin resolver y dos desapariciones completan la trama de este divertimento napolitano. Una obra que combina humor y novela negra.

"Bajo los efectos del gin tonic, un hombre cuenta la historia de su amigo Willy, que vive encerrado en un piso del que nunca sale. Allí construye la maqueta de una ciudad, que acabará por imponerse a la propia realidad. Escrita con un lenguaje coloquial, humor y sentido del ritmo, ''Shakespeare destilado'' muestra una metafora burlesca de la literatura. La obra fue galardonada con el Premio Garcia Barros por ofrecer un divertimento en busca de la libertad literaria."

Os axentes Combarro e Souto investigan o incendio que queimou unha vivenda en fronte do restaurante Gran Muralla. Cheos de morriña, Li Min e Wang Yong sobreviven como poden lonxe da súa China querida. Nunha casa perdida entre eucaliptos, Mamá e Papá, ao seu xeito, educan a pequena Elisenda co maior dos agarimos. O avó Jianguo sobrevoa a cidade de a cabalo do seu dragón longo coma un mundo... E Lisa? Lisa, coma sempre, no sofá deitada.

Unha proposta arriscada, moderna, resolta atinadamente e con raíces na narrativa de sempre. Gañador do Premio Torrente Ballester 2003, Xesús Constela Doce propón un achegamento narrativo, desde a imaxinacion creadora dun eficaz fabulador, as distintas facianas da vida de homes e mulleres. En verbas do critico Xose Antonio Ponte Far, este libro de relatos e unha proposta arriscada, moderna, resolta atinadamente e con raices na narrativa de sempre. Con este libro de relatos descobrese un autor inedito ata o momento. O libro nace do vencello farturento entre literatura e imaxinacion creadora. Nel xorde un novo territorio narrativo para a literatura galega, cunha linguaxe diferente, arriscada e efectiva, que engaiola e convence co poder dun gran fabulador. Xesus Constela Doce descobre unha dimension nova do mundo cotian. O seu xeito de narrar ancorase na realidade inmediata para, con inusitada imaxinacion, desvelar novas perspectivas narrativas en ambitos moi variados da vida humana. As humanas proporcions configuran unha proposta literaria que ha sorprender o lector ou lectora pola sua facilidade para desmontar as convencions e topicos mediante un estilo directo e orixinal.

Un rapaz que está a descubrir o mundo, como quen o constrúe con pezas dun mecano, encontra de pronto a presenza dun vello que vai deixando ao seu paso, sen decatarse, unha guedella de estrelas. Días despois sabe que ese ancian e o novo inquilino do baixo do seu edificio. A partir dese momento, a sua atencion centrarase en coñecer as misteriosas actividades as que o vello se dedica. Sen sabelo, esta a abrir unha porta que ha cambiar a sua vida.