Ana María Fernández

FERNÁNDEZ MARTÍNEZ, ANA MARÍA (Palma de Mallorca, 1949) Estudou Maxisterio e, máis tarde, licenciouse en Filosofía e Letras na Universidade de Santiago. Exerceu como mestra no Ensino Primario e na Educación Infantil. Colaborou na revista Vagalume e obtivo o primeiro premio “O Facho” de contos en 1977 con Os amigos do cabaceiro e, xunto con Xoán Babarro, “O Facho” de teatro (1983) e “O Barco de Vapor” de 1985 e 1989. Participa na obra de investigación sobre o folclore infantil Dedín, dedín de pequenequín (Ediciós do Castro, 1990). Conta co Premio Lazarillo de Creación Literaria, conseguido en 2001 con Amar e outros verbos. A súa obra O país de amarnos figura na lista de honor da IBBY do 2006. É autora de diferentes traducións e conta con abundante bibliografía realacionada co ensino da lingua en Educación Infantil e Primaria. Entre as súas obras figuran Pola rúa dos versos (1990), Ondas de verde e azul (1994), Oliña de azucre (1995), O cacarabicolé (1997), A longa viaxe de Carambeliña Polar (1998), Contos da selva de Longorongón (1998), “Gulliver”, Debúxame un conto (1999), Tres voltas ó Planeta (2000), Tres risas e unha voda (2001), A casa de había unha vez (2001), Amar e outros verbos (2002), O país de amarnos (2004), ¿Quen vive aquí? (2004), Contos con sombreiro (2005), Poemas que me cantou o grilo (2007), Historias que contan as paredes (2008), Do A ao Z con Rosalía (2009) e Páxinas de Carricanta (2011). En colaboración con Xoán Babarro publica Primeiro libro con Malola (1985), Tres países encantados (1986), Grande invento para saír do aburrimento (1987), Barrigaverde e o dragón Achís (1990), A chamada das tres raíñas (1991), As vacacións máxicas de John Liberty (1995), E un día chegou Miroslav (1997), O parque da chave dourada (1997), As bruxas esbrúxulas (1999), Os xigantes de nunca acabar (1999), Contos do reino de Mamoranguá (2000), Na barriga do dragón...