Goretti Sanmartín Rei

Este volume recolle dez artigos ligados entre si polo obxectivo central de ofrecer alternativas actuais á situación da lingua galega na actualidade.Mergullándose na complexidade da situación sociolinguistica actual, as autoras e os autores dos textos que se incluen nesta obra colectiva achegan as suas interpretacions reparando nos matices e fuxindo de descricions monoliticas e simplistas. O publico lector achara, pois, nestas contribucions discursos heteroxeneos que confluen na necesidade tanto de preservar o galego como lingua propia e principal deste pais como de denunciar o asasinato das linguas como mais unha ferramenta de opresion e de dominacion.Nesta liña, as paxinas deste volume pretenden coadxuvar a reverter a situacion actual da lingua galega e obrigarnos a reflexionar criticamente sobre os camiños que debemos tripar. A perspectiva adoptada e fundamentalmente sincronica, na procura de dar solucions e alternativas pensando e situandose no aqui e no agora desta conxuntura particular. Con todo, sendo a defensa do galego o centro da obra, a ollada que se deita ten como protagonista principal a diversidade linguistica e o convencemento de preservarmos, a traves do seu mantemento, as diferentes maneiras de ver o mundo que constituen unha riqueza substancial para a Terra e para os seres que a habitamos.

Nos camiños do entusiasmo. Calidade da lingua e planificación pretende, fundamentalmente, ligar a defensa do idioma galego co emprego dun modelo de lingua culto que incida na recuperación do prestixio e da dignidade que ainda esta a precisar para ocupar o espazo que merece como lingua propia deste pais. Para iso aborda os problemas mais urxentes da lingua galega na actualidade e realiza un percorrido critico por duas ferramentas que puideron ser fundamentais no proceso de normalizacion: o Plan xeral de normalizacion da lingua galega e o acordo normativo de xullo de 2003. Desde esta perspectiva xeral, este ensaio de Goretti Sanmartin Rei combina a analise das politicas linguisticas desenvolvidas nos ultimos anos, a revision de conceptos fundamentais neste ambito de fonda tradicion entre o movemento nacionalista, mais cada vez mais cuestionados socialmente, coa reivindicacion de textos e personalidades relevantes da nosa particular tradicion sociolinguistica, para contribuir coa sua (re)lectura a nos sentirmos elos dunha cadea que debemos transmitir con entusiasmo. Nesta dramatica mais esperanzada viaxe a autora contextualiza textos e interpretacions sobre a obra de Manuel Garcia Blanco ou de Ramon Piñeiro e afonda de maneira especial no pensamento de Ramon Vilar Ponte e da sua xeracion, nun intento de recuperar algunhas das voces que deseñaron unha necesaria politica para a lingua que precisa anovar os discursos e constituir un referente recoñecido tanto social como academicamente.Nos camiños do entusiasmo. Calidade da lingua e planificación pretende, fundamentalmente, ligar a defensa do idioma galego co emprego dun modelo de lingua culto que incida na recuperación do prestixio e da dignidade que ainda esta a precisar para ocupar o espazo que merece como lingua propia deste pais. Para iso aborda os problemas mais urxentes da lingua galega na actualidade e realiza un percorrido critico por duas ferramentas que puideron ser fundamentais no proceso de normalizacion: o Plan xeral de normalizacion da lingua galega e o acordo normativo de xullo de 2003. Desde esta perspectiva xeral, este ensaio de Goretti Sanmartin Rei combina a analise das politicas linguisticas desenvolvidas nos ultimos anos, a revision de conceptos fundamentais neste ambito de fonda tradicion entre o movemento nacionalista, mais cada vez mais cuestionados socialmente, coa reivindicacion de textos e personalidades relevantes da nosa particular tradicion sociolinguistica, para contribuir coa sua (re)lectura a nos sentirmos elos dunha cadea que debemos transmitir con entusiasmo. Nesta dramatica mais esperanzada viaxe a autora contextualiza textos e interpretacions sobre a obra de Manuel Garcia Blanco ou de Ramon Piñeiro e afonda de maneira especial no pensamento de Ramon Vilar Ponte e da sua xeracion, nun intento de recuperar algunhas das voces que deseñaron unha necesaria politica para a lingua que precisa anovar os discursos e constituir un referente recoñecido tanto social como academicamente.