Olga Novo

Felizidad, de Olga Novo, es la versión en castellano de Feliz idade, libro que acaba de ser galardonado con el Premio de la Crítica 2019 de poesía en gallego. Felizidad reúne poemas de diferentes épocas vitales de la autora, con el nexo comun de las relaciones familiares. La muerte de su padre y el nacimiento de su hija marcan el tono y el camino de un poemario intenso y especial que, como indica Claudio Rodriguez Fer, contiene mucho amor y mucho dolor (...) en este libro autentico y profundo como la autora.

Este libro contén un inventario de termos eróticos presentes na obra do poeta Claudio Rodríguez Fer.Con el séntanse as bases dun futuro vocabulario galego do sexo que contribúa á consolidación natural do desexo, lonxe dos tabus e do recatamento secular.No entanto, este lexico ofrece unha perspectiva masculina e heterosexual, e ainda que o feminino -e polo tanto o feminino lesbico- ten unha gran presencia na obra, o enfoque homosexual tera que ser obxecto doutros libros e obra doutros autores e autoras.

Comparece aquí o canto xeral das xentes que poboaban un mundo en extinción, nunha voz que chega desde o belvís da memoria facendo apoloxía dos traballos e os días da estirpe e a refutando o dano que lle causou a alma colectiva o abandono dos vellos vencellos coa terra; e di algunha vez a poeta: Estan os meus meus soños organizando o comite da noite. Comparece aqui tamen a fera tenrura, ou a tenra fereza, da union libre no entusiasmo carnal, ese bum-bum, bum-bum da lava en corpos que se dan pracer ata o infinito. E di, outra vez: Quero desatar e ser desatada. Por iso os poemas non son aqui formas pechadas, senon suxestions caudalosas discorrendo coa liberdade imprevisible dun corazon que se expresa de fora cara a dentro. Crater e, xa que logo, a asistencia ao laio polos rescaldos dun lume tribal e, asemade, a celebracion das emanacions ingobernables das lapas da vida. E chega na voz dunha deusa campesiña con xurisdicion no territorio bañado polo rio Saa. E proclama: Vilarmao, sempre!.

(...) Perquè, Lúa, aquest llibre que tens entre les mans també ve dels amors lliures, de les passions profundes, de la intensitat fèrtil, de l'escolta lúcida i de la revelació. De la revolució més ín

Nós nus é unha mestura de líquidos íntimos que tiran do poema coma dun becerro. Os deste libro son versos que levan o erotismo do corpo, do sacho e do alpendre no seu útero de bruxa. A autora abriu as coxas e pariu a verba. Tratase dun libro de poemas que demostra a capacidade poetica da autora, o seu dominio da escrita e a potencia con que esta a xurdir unha nova e puxante xeracion de poetas, especialmente no que atinxe a poesia de muller no panorama literario galego.

Desde todos os confíns da terra e dos tempos se sabe onde residen a beleza e a verdade, aínda que todo se cale e todo se tema porque a paixón se controla furiosamente baixo o disfrace do decoro, baixo a presion da conveniencia, baixo as sete chaves do inferno da mentira e do desamor. Por iso onde escribamos lugar entenderan patria e onde digamos desexo entenderan provocacion: todo se distorsiona nos ollos que miran pero non ven e nas palabras que xulgan pero non crean.

Con“Feliz Idade”, Olga Novo tende unha mechadesde a xeración que a precedeu á que lle segue;entre o onte e o mañá da estirpe, alén do pasamento do paie da nenez da filla. Nese punto, no territorio pu

«Nós nus», é unha mestura de líquidos íntimos que tiran do poema coma dun becerro. Os deste libro son versos que levan o erotismo do corpo, do sacho e do alpendre no seu útero de bruxa. A autora abri

OLGA NOVO (Vilarmao, Lugo, 1975) es una voz destacada de la poesía contemporánea en gallego, con una obra entroncada con propuestas radicales surrealistas y libertarias, marcada además por un profundo vitalismo telurico, el feminismo, la memoria agraria y el erotismo. Asi se plasma en esta antologia,"Los liquidos intimos", donde la autora ha vertido al castellano una parte esencial de su obra, ofrecida ademas en su lengua original.De sus tres primeros poemarios publicados,"A teta sobre o sol"(1996),"Nos nus"(1997, Premio Losada Dieguez de Creacion),"A cousa vermella"(2004), la critica ya destaco su gran torrente vivencial y su fuerza expresiva, unidas a una honda y personal sensualidad. Con posterioridad, ha publicado"Crater"(2011), Premio de la Critica española. Asimismo, es autora de dos poemarios en colaboracion:"Magnalia"(2001), con el tambien poeta Xoan Abeleira y la pintora Alexandra Dominguez; y"Monocromos"(2006), con el pintor Concetto Pozati. Tambien ha publicado ensayo y colabora con varias publicaciones culturales. Tras licenciarse en Filologia Gallega por la Universidad de Santiago de Compostela, ha compaginado la labor literaria con la docencia.