Xesús Alonso Montero

86 autores e autoras galegos responden unha enquisa realizada polo profesor Xesús Alonso Montero.Este Dicionario da nova literatura comezou a fraguarse a finais da década dos anos sesenta do pasado seculo a traves dunha enquisa que o profesor Xesus Alonso Montero deu en distribuir entre as persoas do mundo literario galego que non tivesen obra publicada antes do ano 1936.Velaqui hoxe, mais de cincuenta anos despois, aquel proxecto en forma de libro. Oitenta e seis persoas responderon aquelas preguntas ideadas por Alonso Montero que permiten coñecer multitude de datos biograficos e, ao tempo, deseñan as preocupacions e expectativas dun tempo moi concreto da nosa historia literaria e cultural. Este singular dicionario, en edicion de Ramon Nicolas, posibilita preguntarse que cambiou na cultura galega nestes ultimos cincuenta anos e engade, ademais, unha rica e valiosa documentacion bibliografica e epistolar, alen doutros documentos de inequivoco interese para reconstruir percorridos biograficos e literarios concretos mais tamen desvela as claves dun tempo que se proxecta nos nosos dias.Este Dicionario da nova literatura comezou a fraguarse a finais da decada dos anos sesenta do pasado seculo a traves dunha enquisa que o profesor Xesus Alonso Montero deu en distribuir entre as persoas do mundo literario galego que non tivesen obra publicada antes do ano 1936.Velaqui hoxe, mais de cincuenta anos despois, aquel proxecto en forma de libro. Oitenta e seis persoas responderon aquelas preguntas ideadas por Alonso Montero que permiten coñecer multitude de datos biograficos e, ao tempo, deseñan as preocupacions e expectativas dun tempo moi concreto da nosa historia literaria e cultural. Este singular dicionario, en edicion de Ramon Nicolas, posibilita preguntarse que cambiou na cultura galega nestes ultimos cincuenta anos e engade, ademais, unha rica e valiosa documentacion bibliografica e epistolar, alen doutros documentos de inequivoco interese para reconstruir percorridos biograficos e literarios concretos mais tamen desvela as claves dun tempo que se proxecta nos nosos dias.

Sólo el nombre —el mero nombre— de Antonio Machado provocaba aversión en la España más oficialista de 1940. Fue necesario que un falangista culto, “liberal” y, entonces, con mucho prestigio intelectu

É Florencio Delgado Gurriarán un escritor que hai tempo que reclamaba a atención dos críticos. Desde este traballo, Xesús Alonso Montero achéganos á súa nobre obra literaria e á súa biografía na terra, na guerra e no exilio, moi condicionada por acontecementos adversos, onde, nese longo periodo, o poeta mantivo sempre ergueita a sua dignidade e o seu compromiso cos ideais que abrazara de mozo. Coa sua poetica cantou a paisaxe e os froitos baquicos de Valdeorras, e desde a sua preocupacion polo idioma tamen se debruzou sobre el para compoñer unha serie de sentidos poemas sociolinguisticos, insolitos no seu tempo, a vez que cultivou a satira e os poemas elexiacos. Unha vez mais, vida e literatura van de mans dadas.

Este libro é a biografía de Aníbal Otero Álvarez (1911-1974), filólogo que, en 1936, era, ós 25 anos, o lingüista máis versado no galego vivo e o de formación cientificamente máis moderna como foneti

Un volume singular e ata o de agora inédito da obra de María Victoria Moreno publicado pola Editorial Galaxia en colaboración co Consorcio de Santiago.Este novo libro ten como protagonista a faceta filoloxica, lectora e investigadora de Maria Victoria Moreno, e esta presidido por Danza da lua en Santiago . Suxerencias para unha aproximacion a Federico Garcia Lorca, poeta galegoo, un estudo publicado orixinalmente no ano 1985 na revista madrileña de estudos galegos Madrygal. O volume inclue tamen os Seis poemas galegos de Federico Garcia Lorca, un anexo con comentarios de Maria Victoria Moreno a Cantiga do neno da tendao e un minucioso estudo introdutorio da man do academico e profesor Xesus Alonso Montero, que se situa xa como unha referencia no estudo da escrita de Maria Victoria Moreno.

Esta obra está adicada a reflexionar sobre as linguas de Europa, con ou sen Estado, concibido desde dúas universidades europeas: Kiel e Santiago de Compostela. No volume inclúese catro ensaios escritos desde unha concepcion sociolinguistica, coma os de Alastair Walker e Fernando Ramallo, e desde un punto de vista mais proximo a reflexion antropoloxica, coma os de Xesus Alonso Montero e Javier Gomez-Montero. Esta combinacion fai que cada contribucion sexa unha peza indispensable que completa o total unindose nun volume coherente e equilibrado. Volume que remata cunha segunda parte dedicada a cantiga de Mendiño e as suas dez traducions, como mostra da diversidade linguistica que e razon deste libro.

Con motivo do Día das Letras Galegas dedicado a Ramón Piñeiro, Editorial Galaxia publica este libro no que o profesor Xesús Alonso Montero fai un percorrido pola vida e a obra do escritor, realizando un retrato moral e intelectual do autor de Filosofia da saudade. Segundo Xesus Alonso Montero, Ramon Piñeiro non so logrou continuar o proxecto tronzado en 1936 senon reinventar a cultura galega. O autor salienta o papel do intelectual galeguista como promotor da recuperacion da cultura galega en plena ditadura franquista, nun momento en que as Letras en lingua galega, na Galicia franquista, eran irrelevantes, case inexistentes, e o uso social do vello idioma do pais faria pensar que ese idioma so habia producir, no futuro, unha literatura subalterna, "dialectal" e folclorica. Nese marco tan precario, cando non hostil, xorde o proxecto cultural que Alonso Montero describe pormenorizadamente en Ramon Piñeiro ou a reinvencion da cultura galega. Desde o periodo anterior a Guerra Civil ata o seu papel como director literario de Editorial Galaxia, pasando polos anos de carcere, a sua relacion coa mocidade e a polemica con Luis Seoane, o libro e unha biografia intelectual de Piñeiro e un fresco do panorama cultural da epoca.

A dimensión humana e mais o legado literario de Manuel Lueiro Rey (1916-1990) son, realmente, os que constrúen e dotan de sentido cabal este volume. A través daquelas persoas que o trataron en vida, daqueles estudosos da sua producion humanistica ou, simplemente, de quen ainda se sente preto del, Manuel Lueiro Rey. A liberdade ferida pretende actualizar e por ao dia, tanto para as xeracions mais novas coma para os seus coetaneos ainda felizmente entre nos, a traxectoria biografica do autor de Fornelos de Montes que escolleu Pontevedra para traballar e O Grove para vivir, sen esquecer o pouso humano que deixou en tantas persoas, o seu pensamento politico e, xaora, a sua extensa, e ainda hoxe pouco divulgada, producion prosistica, poetica ou ensaistica. Para esta abordaxe, o libro convocou persoas de diversas xeracions e sensibilidades distintas que participaron nel con entusiasmo, sempre converxendo no respecto e admiracion que a figura, a obra ou o legado de Lueiro suscitou neles. Velaqui, en suma, unha homenaxe literaria, dalgun xeito tamen civica, ao autor d''O sol na crista do galo, de quen se rescatan, asemade, textos literarios ineditos ou escasamente coñecidos da sua autoria, alen dun abondoso corpus fotografico e documental nunca antes publicado.A dimensión humana e mais o legado literario de Manuel Lueiro Rey (1916-1990) son, realmente, os que constrúen e dotan de sentido cabal este volume. A través daquelas persoas que o trataron en vida, daqueles estudosos da sua producion humanistica ou, simplemente, de quen ainda se sente preto del, Manuel Lueiro Rey. A liberdade ferida pretende actualizar e por ao dia, tanto para as xeracions mais novas coma para os seus coetaneos ainda felizmente entre nos, a traxectoria biografica do autor de Fornelos de Montes que escolleu Pontevedra para traballar e O Grove para vivir, sen esquecer o pouso humano que deixou en tantas persoas, o seu pensamento politico e, xaora, a sua extensa, e ainda hoxe pouco divulgada, producion prosistica, poetica ou ensaistica. Para esta abordaxe, o libro convocou persoas de diversas xeracions e sensibilidades distintas que participaron nel con entusiasmo, sempre converxendo no respecto e admiracion que a figura, a obra ou o legado de Lueiro suscitou neles. Velaqui, en suma, unha homenaxe literaria, dalgun xeito tamen civica, ao autor d''O sol na crista do galo, de quen se rescatan, asemade, textos literarios ineditos ou escasamente coñecidos da sua autoria, alen dun abondoso corpus fotografico e documental nunca antes publicado.

A guerra civil tamén marcou con ferro a vida e os proxectos dos escritores galegos: o ferro da morte, o ferro do medo, o ferro do silencio. En Os escritores galegos ante a Guerra Civil española, Xesús Alonso Montero rescata textos pouco coñecidos, ademais dalguns ineditos, que revelan o complexo e problematico mapa moral e politico daqueles anos. Textos non frecuentados para achegarmonos a personalidade politica e ao labor literario de escritores como Otero Pedrayo, Vicente Risco, Alvaro Cunqueiro, Ramon Cabanillas, Iglesia Alvariño, Celso Emilio Ferreiro, Alvaro de las Casas...

Este libriño editouse en volume no ano 1974, se ben boa parte dos capítulos desa primeira edición xa se publicaran, como dispersos, en 1973. Causou naquelas datas -aínda non morrera Franco- estrañeza ou desconcerto entre os lectores que viron no protagonista, Pedro Petouto, un mestre socialista, un curioso predicador marxistizante. O autor do libro, o profesor Xesus Alonso Montero, afirma que o señor Petouto (1840-1906) existiu, ainda que, en ocasions, da a entender que o inventou para poñer na sua novelesca boca frases e cavilacions mais ou menos subversivas que a censura franquista non toleraria postas na pluma dun subdito español de 1974 que, ademais, cobraba como catedratico de literatura, do Estado.Este libriño editouse en volume no ano 1974, se ben boa parte dos capítulos desa primeira edición xa se publicaran, como dispersos, en 1973. Causou naquelas datas -aínda non morrera Franco- estrañeza ou desconcerto entre os lectores que viron no protagonista, Pedro Petouto, un mestre socialista, un curioso predicador marxistizante. O autor do libro, o profesor Xesus Alonso Montero, afirma que o señor Petouto (1840-1906) existiu, ainda que, en ocasions, da a entender que o inventou para poñer na sua novelesca boca frases e cavilacions mais ou menos subversivas que a censura franquista non toleraria postas na pluma dun subdito español de 1974 que, ademais, cobraba como catedratico de literatura, do Estado.