Xose Luis Franco Grande

Na poesía do autor vonviven o persoal e o externo, o natual e o histórico.Como sinalou a crítica, case toda a obra de Franco Grande ten un tema central: a vivencia do propio eu, en distintos estadios de desleixamento do mundo. Nese senso, o seu texto poetico e unha mistica da soidade. Como os misticos, escolma unha falsa simple e recorre ao simbolo e mais a exclamacion para comunicar vivencia inefables. Pero sen esquecer a vivencia da paisaxe e da sua poderosa forza cosmica, asi como tamen a da soidade do ser humano nas modernas cidades.

A proposta deste libro é considerar con outro punto de vista as cuestións da política galega aínda abertas. Nese contexto, o federalismo non sería só solución, senón unha maneira de organizar o social, unha cultura. Un xeito de nos encarar co mundo desde a convivencia e a concordia.Con este libro pretendese que o lector pense sobre o desenvolvemento desa realidade que e Galicia, vista desde Europa e tendo presentes as correntes de pensamento federalista que xurdiron despois da Segunda Guerra Mundial, cando quebran os estados-nacion. Federalismo para Galicia tendo a vista o federalismo que para Europa pensaron os europeistas, e que xa e unha necesidade urxente.

Este libro recolle a correspondencia que Ramón Piñeiro mantivo co poeta e escritor Xosé Luís Franco Grande durante trinta e cinco anos, ata poucos meses antes do falecemento de Piñeiro. A estreita relación entre os dous correspondentes e o relevo que esta tivo nos anos denominados de resistencia cultural fan deste obra un testemuño fundamental para entender o período no que se alicerzou a recuperación da cultura galega. Nas cartas que durante máis de tres decenios cruzaron Ramón Piñeiro e Xosé Luís Franco Grande está presente o espertar da conciencia galega durante as décadas de 1950 e 1960. Trázase, de xeito nidio, o mapa que ha axudar o lector a se situar no miolo dos acontecementos que deron orixe a unha imaxe nova de Galicia. Estas cartas son testemuño dunha época na que se puxeron os alicerces indispensables para a Galicia do presente. A estreita relación persoal entre Ramón Piñeiro e Xosé Luís Franco Grande levounos a manter unha correspondencia constante que reflicte o pensamento de Piñeiro e, a través dela, pódese percibir un panorama do mundo da cultura galega daquela época. Estas cartas contribúen a poñer de manifesto o que foi a reconstrución da cultura galega despois da Guerra Civil.

Os anos escuros de Franco Grande é o testemuño dunha época fundamental para a cultura galega. Galaxia publícao nunha nova edición ampliada. Franco Grande transmítelle ao lector ou lectora o pulso e o ambiente do que foi a resistencia cultural dunha xeración. A renovación da Real Academia Galega, o papel de figuras como Ramón Piñeiro, Borobó e Domingo García Sabell e a evolución do galeguismo ata a chegada da democracia son algúns dos eixos que Xosé Luís Franco Grande escolle para trazar o retrato dunha xeración e dun tempo no que a cultura serviu como muro de resistencia fronte á represión franquista das reivindicacións de Galicia como cultura e nación con identidade de seu. A man do poeta recoñécese na viveza coa que relata aqueles anos trascendentais. A reflexión sobre o pasado e, a par dela, a recuperación da memoria histórica fan de Os anos escuros un libro indispensable para entendermos a Galicia de hoxe. Feitos e persoeiros dunha época xorden das páxinas deste libro no que historia, lembranzas e literatura conflúen para nos achegar parte da realidade galega do século XX nunha visión persoal e intensa.

Os anos escuros é a obra dun dos máis altos poetas que teñana habitado a república das nosas letras contemporáneas. Por iso se non trata dunhas memorias, quer xustificativas dos actos propios, quer trivializadoras das grandes realidades vividas...

Dono da palabra nos anos máis escuros, Xosé Luís Franco Grande verteu, a través dela, algúns dos mellores poemas da nosa lírica contemporánea. Poemas de percorrido breve, e aínda brevísimo, nos que a apelación ao eu non elude a chamada á solidariedade que o estalido telúrico convoca. Entre o si e o non é un libro para ler moi a modiño, deixándose levar pola música do eterno retorno que o seu fluír contén. Un libro no que a existencia baixa coma un río calado entre as ribeiras do amor e desamor, a esperanza e loita.Vicente Araguas (Xuvia, A Coruña, 1950) é crítico literario e autor de varios libros de poemas e dun ensaio, Voces Ceibes (Edicións Xerais), no que analiza polo miúdo os avatares do grupo de canción protesta que cofundara nos tempos en que Franco Grande viña de traducir ao galego Venceremos Nós, himno da primavera compostelá de 1968.

A vida de Francisco Fernández del Riego desenvolveuse na dicotomía home de acción-home de cultura. Contactou moi cedo co pensamento galeguista e iniciou, moi cedo tamén, o seu arduo labor como creador literario e ensaísta. A cantidade e a calidade do labor que ten impreso abrangue a literatura, a etnografía, a lingua, o pensamento, os libros de viaxes e outros aspectos da cultura, moitos deles de especial relevancia cando saíron do prelo.

A irmandade foi, desde os seus comezos, un dos atributos sobranceiros do galeguismo. Da cultura galega entendida como arela e esperanza que une a decisión libre de cadaquén. Despois da súa opera mag