Marisa Núñez

En una cabaña del bosque vivían tres osos. Un día los osos salieron a dar un paseo antes de desayunar; entonces Ricitos de Oro se encontró la casa vacía y entró… Tres osos es una historia folclórica anónima, popularizada por el poeta británico Robert Southey, que en 1837 publicó y dio a conocer el cuento a toda una generación de lectores en su país. En la versión de Southey, al igual que sucedía en la de Eleanor Mure, publicada seis años antes, la indeseable intrusa era una vieja refunfuñona. En 1849 Joseph Cundall publicó su Treasury of pleasure books for young children con una nota, en la que explicaba los motivos para sustituir a la vieja intrusa por una niña. A partir del cuento tradicional. y sin alejarse de esa idea final de que hay que respetar la intimidad, la versión Tres osos de OQO editora construye un vínculo entre narrador y lector con el fin de favorecer una identificación entre niño y osos que ayude a la eficacia formativa del cuento. Además, con la disculpa de explicar las acciones de los personajes, el narrador añade, en tono confidencial una serie de comentarios sobre hábitos, virtudes y buenas costumbres que inciden en valores como la responsabilidad, la autonomía y el buen uso de la libertad. Aparte de influir en el desarrollo de la conducta y en el afectivo, y de estimular la sensibilidad literaria y artística, este álbum posee aún más aplicaciones pedagógicas, ya que, es un instrumento ideal para transmitir conceptos matemáticos, entender nociones de tamaño (grande, mediano o pequeño), o establecer conexiones entre los animales y el medio con el que se relacionan. En este sentido, las imágenes de Minako Chiba cumplen un papel importante, al propiciar el desarrollo de habilidades visuales que ayuden a los primeros lectores en la comprensión tanto de los números como de conceptos matemáticos. Por todo lo dicho, Tres osos implica activamente al pequeño lector que contrasta su convicciones con las del libro, y profundiza de esta manera, en el conocimiento de si mismo y del mundo que le rodea. Texto de Marisa Núñez Ilustraciones de Minako Chiba

A filla do carboeiro era coñecida pola súa intelixencia. O príncipe, atraído polo seu enxeño, rétaa a un xogo intelectual que acabará por marcar o destino das súas vidas… Reconstruído a partir dunha versión oral do Magreb, este conto, de carácter híbrido, coñeceu unha extraordinaria difusión lingüística e cultural; con variantes en puntos tan distantes un doutro como Finlandia, lugar de procedencia de Os ovos duros, ou Rusia, onde Afanasiev localiza un versión da historia titulada A moza lista. A chave do conto radica no reto intelectual, no xogo de preguntas e respostas, na capacidade de desenvolver con enxeño e astucia as tarefas imposibles, ata espertar a sensibilidade e abrandar o corazón dun ser inxusto e caprichoso. As situacións, as adiviñas… impostas polo rei ou polo tsar, varían dun país a outro, aínda que polo xeral, todas as versións coinciden no triunfo final da sabedoría e a reconciliación. Como xa dixemos, a base deste conto é unha versión oral magrebí, porén, como o amor é un dos temas esenciais da literatura oral destas tribos nómades, os pobos de Kabylia levan transmitindo de xeración en xeración a historia da filla do carboeiro desde hai séculos. Canto á ilustradora portuguesa Teresa Lima, preséntase por primeira vez no mercado español, cun traballo minucioso, de trazo delicado e gran sensibilidade. MENCIÓN WHITE RAVEN 2008 Texto de Marisa Núñez, a partir dun conto popular magrebí Ilustracións de Teresa Lima

Celestino vive nun alpendre ao pé do río, fai castelos de xeo, abraza as árbores e dorme baixo as estrelas. A súa única compañía é Rosamunda, pequena como unha libélula e case transparente. Pero un día Celestino está de mal humor e Rosamunda desaparece… Esta historia preséntanos a realidade desde unha perspectiva fantástica, e a través dos ollos dun home incomprendido e solitario. A fantasía do protagonista bate con observadores implacables aos que, pese ás súa boas palabras, tanto lles ten o que lles pase aos máis débiles. Pero no fondo, os personaxes do conto non son máis que o espello dunha sociedade hostil, que rexeita todo aquilo que é diferente. Esta historia tamén fala da bondade, da amizade e dos soños. Dunha maneira sinxela e cordial, evoca a mirada limpa dos nenos, que tantas veces é manipulada polos adultos sen ningunha xustificación. Celestino Tarambainas non se esgota na primeira lectura. É un relato que busca provocar preguntas, e tamén unha historia que nos axuda a comprender a necesidade de tenrura e consolo das persoas diferentes a nós. As ilustracións sempre suxestivas de Mariona Cabassa resultan cálidas e frescas, ao tempo que complementan á perfección o ton poético do libro. TERCEIRO PREMIO LIBRO INFANTIL E XUVENIL MELLOR EDITADO 2006, outorgado polo Ministerio de Cultura Texto de Marisa Núñez Ilustracións de Mariona Cabassa

Chocolata toma o seu baño diario na lagoa. Un día escoita que na cidade hai unha casa de baños, e sae de viaxe coa intención de probala. Ao chegar á capital, Chocolata fai unha rápida incursión polos hábitos urbanos máis tópicos, actuais e recoñecibles para a mirada infantil, e experimenta outro estilo de vida. A ilustración, con inspiración africana, é alegre e colorista; expresa con mestría diferentes perfís humanos, encarnados nos animais da selva, e reflicte o humor e optimismo da narración. Alén diso, Helga Bansch enriquece o relato con personaxes da súa creación, que conduce habilmente ao longo das páxinas, dándolle así un sentido máis profundo á viaxe de Chocolata, e que o lector deberá deducir da interpretación das imaxes. Un relato sobre as ilusións, os desexos, a amizade, a importancia da experiencia e o valor daquilo que temos preto. En resumo, un álbum en que o texto e a ilustración xogan a complementarse de tal xeito que unha lectura sen imaxes nos evocaría unha historia diferente. PREMIO INTERNACIONAL LITERATURA INFANTIL 2007 da FUNDACIÓN ESPACE ENFANTS Texto de Marisa Núñez Ilustracións de Helga Bansch

Cocorico é un pitiño que vive feliz coa súa nai. Un día que Mamá Galiña vai facer biscoito, o pitiño ofrécese a ir pola leña para acender o forno. Cando está en plena faena, aparece un gato enorme e

Esta é a historia dun pito que un día atopou unha bolsa chea de moedas de ouro. Daquela, levoullas ao rei, pero aquel monarca era moi, moi tacaño.

Nunha cabana do bosque vivían tres osos. Un día os osos saíron dar un paseo antes de almorzaren; entón Riciños de Ouro atopou a casa baleira e entrou.,A partir do conto tradicional, o narrador engade unha serie de comentarios sobre habitos, virtudes e bos costumes que inciden en valores como a responsabilidade, a autonomia e o bo uso da liberdade.

Cocorico é un pitiño que vive feliz coa súa nai. Un día que Mamá Galiña vai facer biscoito,o pitiño ofrécese a ir pola leña para acender o forno. Cando está en plena faena, aparece ungato enorme e ma