Xavier Queipo

Para celebrar o 55 aniversario da súa vida, Xavier Queipo presenta 55, unha colección de 55 relatos (56 se contamos o limiar, sempre evocador). A pegada do mar e dos océanos, o abraio diante das marabillas da natureza, as viaxes e as aprendizaxes que veñen prendidas tras dos ollos, as experiencias e soños dunha vida xa non curta. Xavier Queipo experimenta desde que comezou a sua andaina como escritor coa forma e cos contidos, sempre baixo a sombra tutelar da fascinacion e do xogo, da alteralidade e da celebracion da palabra. Este libro configura un mosaico de historias en alquimia perfecta de realidade e ficcion, de espellos deformantes, a medio camiño entre a erudicion e a lembranza de vidas pasadas ou posibeis. Queipo presenta un libro que non vai deixar indiferente a quen se mergulle na sua prosa engaiolante. Un longo percorrido de innovacion, de prosa mil veces renovada. Un libro para gozar.Para celebrar o 55 aniversario da súa vida, Xavier Queipo presenta 55, unha colección de 55 relatos (56 se contamos o limiar, sempre evocador). A pegada do mar e dos océanos, o abraio diante das marabillas da natureza, as viaxes e as aprendizaxes que veñen prendidas tras dos ollos, as experiencias e soños dunha vida xa non curta. Xavier Queipo experimenta desde que comezou a sua andaina como escritor coa forma e cos contidos, sempre baixo a sombra tutelar da fascinacion e do xogo, da alteralidade e da celebracion da palabra. Este libro configura un mosaico de historias en alquimia perfecta de realidade e ficcion, de espellos deformantes, a medio camiño entre a erudicion e a lembranza de vidas pasadas ou posibeis. Queipo presenta un libro que non vai deixar indiferente a quen se mergulle na sua prosa engaiolante. Un longo percorrido de innovacion, de prosa mil veces renovada. Un libro para gozar.

Partiendo de una casualidad, el descubrimiento en un catálogo de mariposas tropicales de un espécimen de Callitaera aurora, Xavier Queipo escribe una novela de aventuras que comienza en Europa (Bruselas, Compostela, Copenhague) y continua en la selva amazonica. El narrador es un cientifico naturalista que, despues de iniciar un viaje equinoccial, acaba perdido en medio de una selva llena de peligros pero tambien de descubrimientos existenciales. La trama de la novela tiene un aliento narrativo intenso y desasosegante en el que se palpa la soledad y la tension de un hombre enfrentado a su destino.

Velaquí un libro de amador, como anuncia o propio autor. Un libro que bebe das mesmas fontes onde Cunqueiro encontrou a Sinbad. Un libro de libros, ou de historias para engaiolar lectores. É probable que cada lector ou lectora fique prendado dunha distinta. Por iso a cada viaxeiro lle corresponde "unha historia diferente, para que se expanda polo mundo e abraien os señores dos palacios e os rufians das tabernas, para que engaiolen as nenas en amores de principes encantados, e fagan soñar os rapaces aventureiros co que nunca viron... nin veran".

Extramunde narra, co alento prendido nas entrañas, unha viaxe alucinada que vai da freguesía de San Andrés deica a illa de Borneo, pasando por Senegal, Camerún, o Cabo de Boa Esperanza, Mozambique, a illa de Madagascar, a badia de Trincomalee, as illas de Anaman e o estreito de Malaca. Unha novela que retrata o poder omnimodo da Igrexa nos tempos escuros da Inquisicion e a navegacion polos oceanos Atlantico e Indico na procura de mundos afastados, para rematar nun poboado da tribo dos Dayaks, os cortadores de cabezas. Extramunde, escrita nunha prosa coidada, engaiolante, por veces vertixinosa, supon a culminacion dun soño: a negacion da diferenza, a procura da liberdade. Dividida en catro seccions, cada unha cun ritmo e cun alento diferenciado, admite varios niveis de lectura, pois e, ao mesmo tempo, novela de aventuras, de viaxes e de pausada reflexion. Unha novela que non vai deixar indiferente a quen se adentre no proceloso mar da escrita de Queipo.Extramunde narra, co alento prendido nas entrañas, unha viaxe alucinada que vai da freguesía de San Andrés deica a illa de Borneo, pasando por Senegal, Camerún, o Cabo de Boa Esperanza, Mozambique, a illa de Madagascar, a badia de Trincomalee, as illas de Anaman e o estreito de Malaca. Unha novela que retrata o poder omnimodo da Igrexa nos tempos escuros da Inquisicion e a navegacion polos oceanos Atlantico e Indico na procura de mundos afastados, para rematar nun poboado da tribo dos Dayaks, os cortadores de cabezas. Extramunde, escrita nunha prosa coidada, engaiolante, por veces vertixinosa, supon a culminacion dun soño: a negacion da diferenza, a procura da liberdade. Dividida en catro seccions, cada unha cun ritmo e cun alento diferenciado, admite varios niveis de lectura, pois e, ao mesmo tempo, novela de aventuras, de viaxes e de pausada reflexion. Unha novela que non vai deixar indiferente a quen se adentre no proceloso mar da escrita de Queipo.

Xavier Queipo aborda nesta história como a sabedoria dos idosos é tão importante quanto a ânsia e o desejo de aprender com os mais pequenos. Moi, a protagonista de A Ilha dos Caranguejos-Violinistas,

Felices e diferentes reúne as colaboracións de Xavier Queipo entre outubro 2006 e outubro 2008 no programa Diario Cultural que Ana Romaní dirixe na Radio Galega.Unha ollada crítica sobre a cultura galega e universal, sobre libros e filmes, mais tamen sobre atentados ao patrimonio e anomalias de (des)goberno no noso pequeno pais sen estado.Se non tiveron oportunidade de escoitalo non se perdan estas reflexions que lles han de axudar as suas propias, pois como di Queipo, non se me contenten coas analises alleas e extraian as suas propias conclusions, que asi os quero intelixentes e espelidos, felices e diferentes.

Moi quiere saber mucho más sobre unos tímidos habitantes de su isla, los cangrejos violinistas, y no parará hasta conseguirlo. Con este álbum, Xavier Queipo nos recuerda que siempre quedan cosas nuevas por aprender. Lo unico que se necesita es tener ganas. Despues, uno puede aprender por si mismo o de los que saben mas, como los abuelos, que guardan autenticos tesoros de sabiduria a la espera de que los descubramos. Destacan por su gran poder de evocacion, las ilustraciones de Jesus Cisneros. El artista reserva para el primer plano las figuras, casi siempre humanas. Se trata de formas muy estilizadas, trazo que acentua su elegancia. Los fondos, en cambio, aparecen difuminados, como creados a partir de manchas de color. En general se decanta por una gama de tonos suaves, excepto en el caso del azul, color que no pasa nunca desapercibido en las composiciones y que brilla con una fuerza especial. Como no podia ser de otra manera, en una isla tan misteriosa Un hermoso album que nace del ansia de conocimiento, muy viva siempre en los niños, y que nunca deberian dejar morir tampoco los adultos. Texto de Xavier Queipo Ilustraciones de Jesus Cisneros

Para celebrar o vixesimo aniversario da publicación do seu primeiro libro, Xavier Queipo presenta Çrtico 2.0. A pegada do mar e dos oceanos xeados e unha constante na narrativa de Queipo, que experimenta coa escritura baixo a sombra tutelar de Borges e Jack London, de Conrad e Francisco Coloane. Libro de libros e de oceanos, relatos de viaxe, ficcions que descobren personaxes e historias ignotos, mundos polo de agora inexplorados.

'La otra vida' discurre entre 1960, cuando el autor tiene sus primeros recuerdos, hasta el inicio de su vida universitaria en 1974. El libro centra los recuerdos en dos lugares: Santiago de Compostela y Padron. Tiene su genesis en un escaner de barrido de la memoria y recupera imagenes de un pasado contradictorio, triste, enmedio de la dureza de los inviernos y la amabilidad de los veramos gozosos.Como todo ejercicio de memoria, la eleccion de las imagenes tiene algo de insondable, pues se realiza desde el presente.

Arquipélago de St. Kitts e Nevis. Un home recupera a liberdade xusto no momento no que a súa memoria empeza a esclarecer que foi del nos últimos anos. Unha treboada está a piques de azoutar as illas e a sua vida. Xavier Queipo recupera un personaxe das suas obras Malaria sentimental e Os kowa nunha obra sobre a amizade e a traizon. Unha trama envolvente e fascinante, dixo de Tamarindo o xurado do Premio Vilar Ponte. VI PREMIO DE NOVELA VILAR PONTE 0

Moi quere saber moito máis sobre uns tímidos habitantes da súa illa, os cangrexos violinistas, e non parará ata conseguilo. Con este álbum, Xavier Queipo lémbranos que sempre hai cousas novas que aprender. O que compre son ganas. Logo, un pode aprender por si mesmo ou dos que saben mais, como o avos, que gardan autenticos tesouros de sabedoria a espera de que os descubramos. Destacan polo seu gran poder de evocacion, as ilustracions de Jesus Cisneros. O artista reserva para o primeiro plano as figuras, case sempre humanas. Tratase de formas moi estilizadas, trazo que acentua a sua elegancia. Os fondos, en cambio, aparecen esfumados, como creados a partir de manchas de cor. En xeral decantase por unha gama de tons suaves, agas no caso do azul, cor que non pasa nunca desapercibida nas composicions e que brilla cunha forza especial. Como non podia ser doutro xeito, nunha illa tan misteriosa Un fermoso album que nace da ansia de coñecemento, moi viva sempre nos nenos, e que nunca deberian deixar morrer tampouco os adultos. Texto de Xavier Queipo Ilustracions de Jesus Cisneros

As Cartas marcadas, de Xavier Queipo non teñen nada que ver coa idea de "xogar con avantaxe" senón co concepto de "marca" referido ao tipo de tema do que se trata, que está ben definido: a escritura e a lectura. Os libros e o seu universo. A experiencia da literatura como escritor e lector, comezando por un texto sobre a lectura titulado simplemente "Ler", pasando seguidamente a teoria cinetica dos gases en "A ficcion, fabrica de realidades" para seguir cos temas mais diversos, coma os libros que levar cando se viaxa, a autoironia do autor en "A cita, ese sintoma", reflexions sobre a literatura nos cadernos de bitacora, as semellanzas entre certos conceptos de astronomia e a literatura na blogosfera, os escritores galegos biologos ou a arte de editar. Asi ata vintecatro textos. Unha frase escoitada ou unha cita subliñada serven de punto de partida para unha argumentacion posterior. A lembranza dunha paisaxe, unha prospeccion nocturna nos labirintos da memoria, unha foto atopada entre as paxinas dun libro ou simplemente unha idea que agroma van compoñendo devagar un libro diferente, apaixonado e sincero.

Como el ben explica no prólogo, estes apuntes participan a un tempo da creación literaria e da observación científica, unha condición apropiada para un dos catro libros cos que a colección FERROS �es

Cinco relatos de marcado carácter experimental e variado rexistro que van dende o exotismo intelectual á recuperación da memoria dos primeiros días da Guerra Civil en Compostela.O ladrón de esperma esta constituido por cinco relatos de marcado caracter experimental e variado rexistro, que vai dende o exotismo intelectual de Shinju, onde se revisa a tradicion do suicidio de mutuo acordo entre dous amantes co fin de probar o caracter xenuino do seu amor, que se realiza no Xapon, ata o relato O ladron de esperma, que da titulo ao libro, onde se analiza o comportamento sexual humano mimetizado co dos insectos (os traballos cientificos relatan que os cabaliños do demo macho teñen o seu pene deseñado non so para fecundar a femia, senon tamen para limparlle a vaxina de xeito que non quede ningun tipo de resto de esperma do macho anterior), pasando por un conto onirico con catro finais posibles, Soño nunha noite de inverno ou a vision bifocal dun acontecemento escoitado en voz baixa durante a nenez polo autor, O tio Filipe; finalmente, Os cabalos da procesion aporta unha version de como se viviron os primeiros dias da Guerra Civil española en Compostela. Imaxinado tamen a partir dunha historia incompleta que algun dia escoitou Xavier Queipo por boca dun seu ancestro. Xavier Queipo obtivo cos relatos incluidos en O ladron de esperma o Premio Cafe Dublin 2000.Xavier Queipo (Santiago, 1957) ten publicado Artico e outros mares (1990), Premio da Critica Española; Ringside (1993), Diarios dun nomada (1993), Contornos (apuntes de filosofia natural, Xerais 1995), O paso do noroeste (1997), Premio Garcia Barros; Mundiños (microrrelatos cientificos, Xerais 1997), Manual de instruccions (ensaios de antropoloxia cultural, Xerais 1999), Malaria sentimental (novela, 1999), Papaventos (novela, Xerais 2001) e O ladron de esperma (relatos, Xerais 2002).

Instruccións para ser subadulto, instruccións para pór un condón, instruccións para non estar nunha sala de estar no Xapón, instruccións para comezar a fumar dunha vez... Conxunto de textos que recollen un monton de reflexions espurias e algo de ironia entendida como unha forma de agresividade.