Camilo Nogueira

O texto de «Unha nación no mundo. A razón resistente» abrangue o acontecido en Galiza entre 1480 e 2010. Nunha primeira parte, «Galiza no Absolutismo», considera o tempo anterior a 1810, ano en que s

Camilo Nogueira publica na colección ENSAIO dúas interesantísimas entregas: unha sobre a construción da Unión Europea, dende os primeiros tratados do carbón e do aceiro ata os nosos días; outra sobre a significacion que para Galiza ten o proxecto europeista. No momento da entrada na CE, Galiza non contou cun estado propio, como o de Irlanda, sufrindo as determinacions politicas alleas. En Galiza na Union. A porta atlantica tratase da admirabel resposta da sociedade galega, dispondo agora dunha singular estrutura produtiva, con multiples actividades economicas que encabezan as do Estado español. Unha sociedade preparada para unha vida politica aberta e independente. A traves do camiño que ia de Europa en direccion a Compostela, Galiza estivo presente nas orixes da identidade do continente. George Steiner fala da relacion entre a humanidade europea e a paisaxe moldeada polos pes e as mans, pondo o percorrido dos peregrinos como paradigma das distancias a escala humana, dos horizontes enxergados andando.

Neste ensaio trátase da construción da UE como unha institución orixinal que revoluciona o carácter dos Estados que integra. Defróntase agora a UE aos desafíos do pleno recoñecemento da diversidade nacional e da presenza no mundo como potencia civil pola paz, a xustiza e os dereitos humanos. A sua accion pode constituir un soporte politico obxectivo para os movementos altermundialistas.

O primeiro ensaio, «O marco europeo da cuestión nacional», trata do proceso de estruturación dos estados e da emerxencia das nacións de Europa, procurando evidenciar que os estados e as fronteiras es

Camilo Nogueira, un dos máis destacados dirixentes do nacionalismo galego e actual deputado do Bloque Nacionalista Galego no Parlamento Europeo, defende, nesta primeira entrega da colección XERAIS ENSAIO que a memoria da nacion necesita ser recuperada para o futuro de Galiza, para evitar cair no esquecemento antes de ter sucedido. Unha memoria da nacion constituida pola tradicion historica ou conxuntos dos trastornos historicos acumulados que lle deron a Galiza un caracter diferenciado e pola estructuracion contemporanea da vontade politica nacional. Esta recuperacion, na opinion de Nogueira, esixe a critica da ideoloxia española que deturpa o pasado comun dos pobos peninsulares e lle da un caracter determinista a existencia do propio Estado na sua forma actual. A critica da ideoloxia española, baseada na idea de España como unha realidade politica unitaria desde o tempo romano e godo, na interpretacion da Idade Media como un proceso que conduciria necesariamente a hexemonia de Castela e na concepcion do Estado español como unha unidade procedente do seculo XV, son pezas centrais deste ensaio de Nogueira. Para o autor, a historiografia español nega a tradicion romana, sueva, galega e portuguesa do occidente da peninsula, ocultando particularmente Gallaecia como principal reino cristian ante Al-Andalus, ignora o caracter e os intereses extrapeninsulares das dinastias que durante a Idade Moderna gobernaron o territorio español como un patrimonio persoal e non recoñece que nos seculos XIX e XX as nacions perifericas presentaron diferentes e lexitimas propostas politicas para construir un estado plurinacional.

Camilo Nogueira ofrece n'' A terra cantada unha primeira antoloxía de oitenta dos seus textos políticos (intervencións parlamentarias, discursos, artigos e ensaios), escritos a maior parte deles nos ultimos anos. Precedido por un limiar , "O comezo do mundo", o libro artellase arredor de catro capitulos que son outros tantos eixos das preocupacions politicas do autor: o primeiro, "Provincia ou nacion" (onde aborda as cuestions referidas ao desenvolvemento do movemento nacional galego); o segundo, "A memoria e a amnesia" (no que reflexiona sobre as contradicions existentes sobre o papel de Galicia, Cataluña ou Euskadi dentro de España); o terceiro, "Unha revolucion historica" (onde percorre e analiza os fitos decisivos do proceso constitucional europeo recente); e, por ultimo, "O imperio declinante" (no que, dende a sua dilatada experiencia internacional, da conta dalguns dos acontecementos mais salientables da ultima decada). Nogueira ofrece un libro con unidade e grande coherencia pola sua intencion explicita de propoñer ao lector como fio condutor unha reflexion sobre a construcion do proxecto nacional galego nos ultimos dous seculos. Interpretacion ou lectura non tanto como a historia dun nacionalismo concibido como ideoloxia, senon como unha proposta de liberdade, progreso e independencia que, cos seus erros e os seus acertos, reflicte a procura do autogoberno para Galicia situarse como nacion no mundo sen mediacions politicas estatais sacralizadas. Nogueira enuncia unha menxase esperanzada para unha Galicia con vontade de mudar a sua perspectiva historica, reencontrandose como nacion politica, unindo a memoria do pasado co proxecto do futuro.Camilo Nogueira ofrece n'' A terra cantada unha primeira antoloxía de oitenta dos seus textos políticos (intervencións parlamentarias, discursos, artigos e ensaios), escritos a maior parte deles nos ultimos anos. Precedido por un limiar , "O comezo do mundo", o libro artellase arredor de catro capitulos que son outros tantos eixos das preocupacions politicas do autor: o primeiro, "Provincia ou nacion" (onde aborda as cuestions referidas ao desenvolvemento do movemento nacional galego); o segundo, "A memoria e a amnesia" (no que reflexiona sobre as contradicions existentes sobre o papel de Galicia, Cataluña ou Euskadi dentro de España); o terceiro, "Unha revolucion historica" (onde percorre e analiza os fitos decisivos do proceso constitucional europeo recente); e, por ultimo, "O imperio declinante" (no que, dende a sua dilatada experiencia internacional, da conta dalguns dos acontecementos mais salientables da ultima decada). Nogueira ofrece un libro con unidade e grande coherencia pola sua intencion explicita de propoñer ao lector como fio condutor unha reflexion sobre a construcion do proxecto nacional galego nos ultimos dous seculos. Interpretacion ou lectura non tanto como a historia dun nacionalismo concibido como ideoloxia, senon como unha proposta de liberdade, progreso e independencia que, cos seus erros e os seus acertos, reflicte a procura do autogoberno para Galicia situarse como nacion no mundo sen mediacions politicas estatais sacralizadas. Nogueira enuncia unha menxase esperanzada para unha Galicia con vontade de mudar a sua perspectiva historica, reencontrandose como nacion politica, unindo a memoria do pasado co proxecto do futuro.