Manuel Lourenzo González

Existe una comunidad de seres humanos que viven en las ramas de los árboles. Los campos donde cultivan, los montes donde cazan, los ríos por los que navegan estan situados en grandes ramas ramas suspendidas en el aire. Estos seres humanos estan convencidos de que no existe ningun otro mundo mas que el suyo, pero un dia...Existe una comunidad de seres humanos que viven en las ramas de los arboles. Los campos donde cultivan, losmontes donde cazan, los rios por los que navegan estan situados en grandes ramas ramas suspendidas en el aire. Estos seres humanos estan convencidos de que no existe ningun otro mundo mas que el suyo.Pero un dia, unos niños iniciaran un viaje que les llevara muy lejos de su casa. Sera un viaje lleno de riesgos a lo largo de las mas diversas geografias arboreas, en el que conoceran paisajes y gentes muy diferentes, viviran asombrosas aventuras y aprenderan a sobrevivir con los minimos recursos, hasta acabar por hacer un descubrimiento muy especial que cambiara para siempre la vida en Arb.

¿Que pensar cando estás lendo un libro e de repente as letras se desapegan do papel e botan a voar e entra un avión de debuxo pola fiestra e te leva polo aire porque no Mundo de Fóra necesitan unha técnica equilibrista de clase A para solucionar un problema de moita envergadura e resulta que esa persoa es ti? ¿Que facer cando, sen saber como e sen podelo evitar, te atopas vivindo unha aventura con personaxes que ata ese momento só habitaban nos libros e nas pantallas do cine? ¿Que dicir cando tantas cousas dependen de ti, que non es nada, es tan pouca cousa que nin sequera tes nome?

O día do nacemento do príncipe Estanislao sería lembrado para sempre con letras destacadas nos anais do antigo e poderoso reino de Sofrovia debido á potencia dos berros que emitiu en canto viu a primeira luz. Era só o anticipo da xuventude intensa, apaixonada e rebelde do que anos despois acabaría sendo o rei Tanis I, o Mocos.Estanislao era longueirón, cabezolo e narigudo, pero tiña un sorriso que encadeaba a todo o mundo. Educado por un equipo de peda-gogos do palacio real, vivía rodeado de luxos. Os seus desexos cumpríanse ó instante, xa fora calquera ocorrencia para xogar ou calquera antollo para alomorzar ou cear. Os seus amigos alcumábano “o Mocos”, xa que sempre que lle proía o nariz metía o dedo en busca de mozos cos que facía boliñas que empregaba nos seus xogos.Estanislao, príncipe de Sofrovia, a última novela de Manuel Lourenzo González, ilustrada por Santiago Gutiérrez, narra a nenez e o período escolar do divertidísmo príncipe punqui que coñecimos en Tanis I, o Mocos, novela do mesmo autor xa publicada dentro da colección Merlín.

Noites de papel, o volume que Xerais remata de publicar na súa colección "Narrativa" recolle dezanove relatos, a maior parte deles breves, que foron merecedores do Premio Café Dublín de Narrativa curta, na sua edicion do ano 1995. Dezanove relatos que son outras tantas "miraxes", outras tantas perspectivas do mundo que somos: meniños que descobren a crueldade e a soidade do mundo, profesores de filosofia de COU-D que logran facer inesquecibel a "Critica da Razon Practica", periodistas que se suicidan para provocar o mais longo articulo de sucesos xamais editado... Os personaxes que desfilan por estas Noites de papel de Lourenzo (mulleres, homes, meniños) bulen, odian, aman, asombranse, morren, choutan dun relato a outro dando chimpos, como coellos tirados do chapeu dun prestidixitador. Unha nova entrega dun dos novos narradores mais orixinais e valorados do actual panorama literario galego. Moi recomendable.

Teo Runner, o repartidor máis rápido do Interpizza, aguanta a un xefe irascible e moi esixente. Aproveita as súas saídas na Bultaco para emular os heroes cinematográficos e restaurar a orde e a xustiza na cidade. Runner non esquecerá botar a Primitiva que xoga a medias co seu amigo Fins ou chamar a Susi e a Lore, esas mozas que tanto o queren. Na súa vida, pois, hai un lugar para a amizade, e de repente aparece o amor. Pero da orde e da xustiza tamén se ocupan os policías Santos e Palmeira, e tamén viven a amizade e o amor. Unha proba máis do que a vida. Santos e Palmeira patrullan incansables a cidade ata que o seu coche se atopa, sorpresivamente, coa Bultaco de Runner. O que é a vida é unha novela urbana de ritmo vertixinoso, unha homenaxe á cultura do cine e do cómic contemporáneo.

Cando Andrés Miranda queda encerrado no colexio, apenas é capaz de imaxinar todas as aventuras que lle tocará vivir. Ás dificultades de encontrar unha saída, pois todas as portas están cerradas, sumaraselles a aparicion duns malfeitores que entraron a roubar na escola e dunha pantasma que quere acabar coa vida do rapaz...

1º Prémio Carvalho Calero (1994) na modalidade de Narración Curta, onde visualizamos nove paisaxes que teñen en común Galicia, os galegos, así como un pasado reinventado por el mesmo. Nove historias que, narradas nun ton supostamente epico, remataran sendo mais ben liricas.

Un grandullón quítalle o balón a uns nenos e dálle un gran patadón. E alí vai o balón disparado contra o ceo coma un foguete, percorrendo o mundo, provocando enormes sustos,choques, caídas e potes, causando tremendas impresions a persoas que se entretiñan en calquera ocupacion, e moito mais ca un apuro. Divertidisimo album para os primeiros lectores de Manuel Lourenzo Gonzalez. Textos rimados. Ilustracions de grande forza de Andres Meixide.Un grandullón quítalle o balón a uns nenos e dálle un gran patadón. E alí vai o balón disparado contra o ceo coma un foguete, percorrendo o mundo, provocando enormes sustos,choques, caídas e potes, causando tremendas impresions a persoas que se entretiñan en calquera ocupacion, e moito mais ca un apuro. Divertidisimo album para os primeiros lectores de Manuel Lourenzo Gonzalez. Textos rimados. Ilustracions de grande forza de Andres Meixide.

Atlántida, Atlantis, Atl. O continente perdido. Moito se ten falado desta terra lendaria sen que aínda hoxe se conseguise demostrar a súa existencia, mais tampouco a súa falsidade. Diríase que os humanos precisamos coma do aire de espazos que desafian o rigor da razon para situarmos neles as nosas arelas mais intimas, as nosas imaxinacions, tamen as nosas perplexidades.Atl propon un novo achegamento ao asunto da Atlantida desde o eido da creacion literaria, mais un achegamento iluminado coas luces converxentes da historia e o mito, a ciencia e a intuicion, a cronica e a fabula. A traves do retrato dunha sociedade posibel, no que se lle outorga un forte protagonismo a politica, ao desenvolvemento tecnoloxico, ao pensamento e as rutinas da vida cotia, e que ven ser unha proxeccion inevitabel do mundo coñecido, asistimos a un demorado relato de tensions e intrigas que artellan unha explicacion non de todo inverosimil dos acontecementos que levaron ao seu traxico final.Cun certo alento de fondo epico e unha vaga intencion exemplarizante nunha novela clasica de accion, Atl aborda asemade unha revision dos elementos mais comuns da ficcion cientifica, dandolles un novo sentido e xuntandoos nunha mesma trama asombrosamente coherente.Situado nalgun mar do noso interior mais profundo e nun tempo que pode ser calquera, velai Atl, o continente perdido, esa historia que sempre volve.Atlántida, Atlantis, Atl. O continente perdido. Moito se ten falado desta terra lendaria sen que aínda hoxe se conseguise demostrar a súa existencia, mais tampouco a súa falsidade. Diríase que os humanos precisamos coma do aire de espazos que desafian o rigor da razon para situarmos neles as nosas arelas mais intimas, as nosas imaxinacions, tamen as nosas perplexidades.Atl propon un novo achegamento ao asunto da Atlantida desde o eido da creacion literaria, mais un achegamento iluminado coas luces converxentes da historia e o mito, a ciencia e a intuicion, a cronica e a fabula. A traves do retrato dunha sociedade posibel, no que se lle outorga un forte protagonismo a politica, ao desenvolvemento tecnoloxico, ao pensamento e as rutinas da vida cotia, e que ven ser unha proxeccion inevitabel do mundo coñecido, asistimos a un demorado relato de tensions e intrigas que artellan unha explicacion non de todo inverosimil dos acontecementos que levaron ao seu traxico final.Cun certo alento de fondo epico e unha vaga intencion exemplarizante nunha novela clasica de accion, Atl aborda asemade unha revision dos elementos mais comuns da ficcion cientifica, dandolles un novo sentido e xuntandoos nunha mesma trama asombrosamente coherente.Situado nalgun mar do noso interior mais profundo e nun tempo que pode ser calquera, velai Atl, o continente perdido, esa historia que sempre volve.

«Son Amrah ben Dimas Ber Suhila al Targ, koblai por parte de nai, da tribo de Mastuq, e siria de Halab por parte de...» Flor de area é a historia dunha moza iraquí que, destinada a ser a doce esposa

Un fantasma en el colegio es un libro del autor Manuel Lourenzo Gonzalez editado por EDEBE. Un fantasma en el colegio tiene un código de ISBN 978-84-236-8190-7, de la colección TUCAN 10+ VERDE y cons

O día que o príncipe Estanislao, herdeiro á coroa do extenso e poderoso reino de Sofrovia, cumpriu dezaoito anos, armouse un grande rebumbio no pazo. A causa era unha simple cuestión de etiqueta no r

O día do nacemento do príncipe Estanislao sería lembrado para sempre con letras destacadas nos anais do antigo e poderoso reino de Sofrovia debido á potencia dos berros que emitiu en canto viu a primeira luz. Era so o anticipo da xuventude intensa, apaixonada e rebelde do que anos despois acabaria sendo o rei Tanis I, o Mocos. Estanislao era longueiron, cabezolo e narigudo, pero tiña un sorriso que encadeaba a todo o mundo. Educado por un equipo de pedagogos do palacio real, vivia rodeado de luxos. Os seus desexos cumprianse o instante, xa fora calquera ocorrencia para xogar ou calquera antollo para alomorzar ou cear. Os seus amigos alcumabano "o Mocos", xa que sempre que lle proia o nariz metia o dedo en busca de mozos cos que facia boliñas que empregaba nos seus xogos.O día do nacemento do príncipe Estanislao sería lembrado para sempre con letras destacadas nos anais do antigo e poderoso reino de Sofrovia debido á potencia dos berros que emitiu en canto viu a primeira luz. Era so o anticipo da xuventude intensa, apaixonada e rebelde do que anos despois acabaria sendo o rei Tanis I, o Mocos. Estanislao era longueiron, cabezolo e narigudo, pero tiña un sorriso que encadeaba a todo o mundo. Educado por un equipo de pedagogos do palacio real, vivia rodeado de luxos. Os seus desexos cumprianse o instante, xa fora calquera ocorrencia para xogar ou calquera antollo para alomorzar ou cear. Os seus amigos alcumabano "o Mocos", xa que sempre que lle proia o nariz metia o dedo en busca de mozos cos que facia boliñas que empregaba nos seus xogos.

O achado nunha tenda de antigüidades dunha estatuíña humana, de ouro macizo e fasquía precolombina, desencadea a organización da expedición Ceiba de Luz. Un grupo heteroxéneo formado por dezaoito per