Libros de Narrativa en gallego, página 12 de 156

Fendas abertas céntrase na idea da cuestión nacional, abordando a súa relación coa globalización, coa esquerda e o Estado; co papel asignado a Galiza no magma xeral da globalización capitalista; coa singularisima condicion dun nacionalismo, o español, de sempre esquecido; e, en suma, a natureza da cuestion nacional na Union Sovietica e o acontecido na Europa central e oriental contemporanea, no que a aquela atinxe, nos dous ultimos decenios.O libro, escrito nunha linguaxe sempre comprensible, desenvolve perspectivas que non son, con claridade, as que defenden a maioria dos estamentos de poder no mundo contemporaneo; e configura un material polemico desde o que repensar moitas das discusions, a miudo agres, que se interesan pola cuestion nacional a principios do seculo XXI.Fendas abertas céntrase na idea da cuestión nacional, abordando a súa relación coa globalización, coa esquerda e o Estado; co papel asignado a Galiza no magma xeral da globalización capitalista; coa singularisima condicion dun nacionalismo, o español, de sempre esquecido; e, en suma, a natureza da cuestion nacional na Union Sovietica e o acontecido na Europa central e oriental contemporanea, no que a aquela atinxe, nos dous ultimos decenios.O libro, escrito nunha linguaxe sempre comprensible, desenvolve perspectivas que non son, con claridade, as que defenden a maioria dos estamentos de poder no mundo contemporaneo; e configura un material polemico desde o que repensar moitas das discusions, a miudo agres, que se interesan pola cuestion nacional a principios do seculo XXI.

Liliput, opera prima editada do seu autor, introdúcenos, a través dunha historia coa cidade da Coruña como pano de fondo, tamén como personaxe silencioso, na experiencia profesional de Emilio Ramallo, xornalista e gañador do Premio Nacional das Letras, que, pouco a pouco, e obxecto dunha investigacion xornalistica na que se nos presenta unha epoca na que todo se desenvolve como un espectaculo de monicreques, onde os personaxes, semella, non poden escapar ao seu destino. O resultado e unha experiencia vital marcada pola traizon e o fracaso. Por fin alcanzaba a posicion de dominador. Eran as propias posibilidades, independentemente da sua natureza cuantitativa, as que, agora, posuian a forza real suficiente para recuperar a miña condicion de home. Tantos anos tratando de afastarme da paisaxe dos malos recordos, non abondaba para facerme perder, definitivamente, os raigaños a que me consideraba con dereito. Algo se revelara en min...

Érase unha vez unha casa no medio do Mar. A casa tiña unha torre que miraba o Poñente, unha escalinata no medio das augas e unha árbore, polo levante, que floreaba entre marzo e abril. Alí vivían, namorados, unha muller que tocaba o violonchelo e un pintor engaiolado polo Mar e as súas criaturas, polos segredos que gardan as súas profundidades, os seres marabillosos que el imaxinaba que os poboaban e polas costas de terras afastadas no cabo do mundo, ás que as augas podían conducir se se sabía.

Alguén explicou, unha vez, que envellecer viña sendo o mesmo que escalar unha gran montaña durante toda unha vida. A medida que se ascende faise máis lento e traballoso o camiño, pero, en troques, a mirada volvese libre e a vista que ante nos se ofrece resulta dunha amplitude totalmente descoñecida, serena... mais reconfortante. Ana e unha de tantas mulleres que naceran na segunda decada do seculo XX e que viu rota a sua vida pola marcha do seu ser mais querido a outra beira do oceano na procura duns pesos... e por unha guerra que nunca tiña que ter comezado... pola soidade, pola xenreira. Sentese, cando era moza, case unha nena, na obriga de abandonar a sua casa, a sua familia, coa soa idea de afastarse de todo para sempre, tentando ao mesmo tempo fuxir dos recordos que ameazaban con relala por dentro. A cidade da Coruña acolleuna cos brazos abertos e ali permanece durante corenta anos. Consegue co tempo o seu proposito de borrar o pasado. As circunstancias levana de novo a sua terra. Un fortuito accidente conducea a un fogar da terceira idade que construiron preto da aldea que a viu nacer. Desde ali pode contemplar a diario todos os recantos nos que reverdecen outra vez, as lembranzas que cria durmidas... Ana ten algo mais de sesenta anos...

«Entramos no novo milenio sen compás», con esta frase comeza este ensaio no que Amin Maalouf intenta explicar como se chegou á deleiba actual do mundo e como se poderá saír dela. Para Maalouf dende o

Na «Luzada», a cafetaría de Patricia, conflúen cada mañá os camiños que transitan os personaxes d’ As de bolboreta, a novela de Rosa Aneiros gañadora do Premio Fundación Caixa Galicia de literatura x

Os membros da Red Temática de Investigación sobre Literatura Infantil y Juvenil del Marco Ibérico e Iberomareicano (LIJMI), coa colaboración doutros investigadores convidados, reúnen neste volume un conxunto de estudos, destinados fundamentalmente a todos aqueles que desenvolven labores de mediacion, centrados na Poesia infantil e xuvenil no seculo XXI (2000-2008). Tras dunha introducion teorica na que se repasan a historia e as caracteristicas que adoitan identificar o xenero, incidese no valor da poesia a hora de educar a sensibilidade, desenvolver a creatividade e fomentar o espirito critico desde as primeiras idades e defendese a sua presenza nas aulas mediante unha boa seleccion de textos que acolla tanto os escritos expresamente para a infancia e a mocidade como aqueloutros cun destinatario universal. A seguir incluense enfoques panoramicos que abordan o xenero no periodo estudado nas literaturas castela, catala, galega, portuguesa e vasca, co engadido de tres achegas que estudan a poesia no ambito literario aleman, brasileiro e ingles.O volume inclue ademais unha seleccion de poemarios, trece dos cales son obxecto dun comentario pormenorizado, co fin de facilitarlles aos mediadores e mediadoras algunhas claves de aproximacion para o seu uso na educacion literaria.Os membros da Red Temática de Investigación sobre Literatura Infantil y Juvenil del Marco Ibérico e Iberomareicano (LIJMI), coa colaboración doutros investigadores convidados, reúnen neste volume un conxunto de estudos, destinados fundamentalmente a todos aqueles que desenvolven labores de mediacion, centrados na Poesia infantil e xuvenil no seculo XXI (2000-2008). Tras dunha introducion teorica na que se repasan a historia e as caracteristicas que adoitan identificar o xenero, incidese no valor da poesia a hora de educar a sensibilidade, desenvolver a creatividade e fomentar o espirito critico desde as primeiras idades e defendese a sua presenza nas aulas mediante unha boa seleccion de textos que acolla tanto os escritos expresamente para a infancia e a mocidade como aqueloutros cun destinatario universal. A seguir incluense enfoques panoramicos que abordan o xenero no periodo estudado nas literaturas castela, catala, galega, portuguesa e vasca, co engadido de tres achegas que estudan a poesia no ambito literario aleman, brasileiro e ingles.O volume inclue ademais unha seleccion de poemarios, trece dos cales son obxecto dun comentario pormenorizado, co fin de facilitarlles aos mediadores e mediadoras algunhas claves de aproximacion para o seu uso na educacion literaria.

José Costa é un escritor brasileiro que, de retorno dunha convención internacional de escritores anónimos celebrada en Estambul, chega unha noite a Budapest a causa dun problema técnico no avión. Alí queda cativado pola cidade e pola misteriosa lingua dos seus habitantes, ''a unica lingua do mundo que o demo respecta''. A ilustracion da cuberta e de MARC TAEGERJosé Costa é un escritor brasileiro que, de retorno dunha convención internacional de escritores anónimos celebrada en Estambul, chega unha noite a Budapest a causa dun problema técnico no avión. Alí queda cativado pola cidade e pola misteriosa lingua dos seus habitantes, a unica lingua do mundo que o demo respecta, segundo un proverbio maxiar. Unha lingua que o invitara a desexar ser outro e a mergullarse de cheo nunha cultura tan diferente a brasileira. De volta en Brasil, Costa decidira deixar todo o que ten: a sua cidade e mesmo a sua familia, e volvera a Budapest para iniciar unha nova vida. Instalase na capital hungara coa enigmatica Kriska, que lle ensinara o idioma e coa que tera unha relacion sentimental.Ese ambiente novidoso, rodeado de palabras exoticas, provocara unha sucesion de acontecementos surrealistas e cheos de humor, ata o punto de que o protagonista desdobrara a sua personalidade, convertendose en Zsose Kosta. Ese intenso proceso de inmersion linguistica da lugar a un relato literariamente denso, sobre o amor entre persoas de distintas culturas, que afonda nas raices da identidade, mais fraxil e volatil do aparente. Chico Buarque presenta unha historia orixinal chea de musicalidade e referencias a sonoridade das palabras, con interesantes achegas sobre o proceso creativo do escritor e un sorprendente final.Budapest, que gañou o Premio Jabuti, adaptouse tamen ao cinema. O seu autor esta unido por lazos sentimentais a Hungria, ata o punto de que os nomes propios da novela -personaxes, ruas, restaurantes...- son os apelativos dos xogadores de futbol -outra das suas paixons- da seleccion hungara no ano 1954.

Pontevedra nos anos trinta a cincuenta. Vello barrio da Moureira. Velaquí un libro escrito entre a memoria e a ficción, entre a crónica e a reinvención literaria. Sabino Torres, o editor da mítica coleccion Benito Soto, recrea un tempo de mocidade que corresponde a toda unha xeracion. Calquera parecido coa realidade non e simple coincidencia. A vella Moureira, antigo arrabalde das putas, territorio de iniciacion para certa sociedade pontevedresa, servelle para transportarnos a outra epoca, non tan distante como parece. As pupilas e as patroas enfriaban a champaña nas pias da salga...

Nunha edición singular, con ilustracións de Zita Delaco, com.pso.ecommerce.web.entity.Editorial Galaxia publica esta narración transparente e misteriosa que é asemade unha metáfora do noso tempo ao falar da seduccion, do amor, da ruptura da parella e da perda dos fillos. Tras o exito de Pucho, o habitador dos tellados, o seu primeiro libro de narrativa, o deseñador Manuel Janeiro volve a procura dos lectores con A fada das lapas, a vez unha narracion transparente e misteriosa na que o autor, sen abandonar a sua preocupacion pola linguaxe, mesmo pola linguaxe poetica, traza a historia dun ser sobrenatural, das suas relacions cun ser humano e do fillo froito dese emparellamento. En toda a obra latexa un impulso traxico e mitico, por veces sagrado. Esta nova achega de Janeiro e deses libros dificiles de deixar de ler unha vez comezados. O lector queda atrapado na vitalidade da historia ata advertir que non esta inmerso nunha aventura de resonancias medievais e mitoloxicas, senon nunha metafora do noso tempo que fala da seduccion, do amor, da ruptura da parella e da esnaquizadora perda dos fillos.