Libros de Literatura en gallego, página 2 de 242

Para celebrar o 55 aniversario da súa vida, Xavier Queipo presenta 55, unha colección de 55 relatos (56 se contamos o limiar, sempre evocador). A pegada do mar e dos océanos, o abraio diante das marabillas da natureza, as viaxes e as aprendizaxes que veñen prendidas tras dos ollos, as experiencias e soños dunha vida xa non curta. Xavier Queipo experimenta desde que comezou a sua andaina como escritor coa forma e cos contidos, sempre baixo a sombra tutelar da fascinacion e do xogo, da alteralidade e da celebracion da palabra. Este libro configura un mosaico de historias en alquimia perfecta de realidade e ficcion, de espellos deformantes, a medio camiño entre a erudicion e a lembranza de vidas pasadas ou posibeis. Queipo presenta un libro que non vai deixar indiferente a quen se mergulle na sua prosa engaiolante. Un longo percorrido de innovacion, de prosa mil veces renovada. Un libro para gozar.Para celebrar o 55 aniversario da súa vida, Xavier Queipo presenta 55, unha colección de 55 relatos (56 se contamos o limiar, sempre evocador). A pegada do mar e dos océanos, o abraio diante das marabillas da natureza, as viaxes e as aprendizaxes que veñen prendidas tras dos ollos, as experiencias e soños dunha vida xa non curta. Xavier Queipo experimenta desde que comezou a sua andaina como escritor coa forma e cos contidos, sempre baixo a sombra tutelar da fascinacion e do xogo, da alteralidade e da celebracion da palabra. Este libro configura un mosaico de historias en alquimia perfecta de realidade e ficcion, de espellos deformantes, a medio camiño entre a erudicion e a lembranza de vidas pasadas ou posibeis. Queipo presenta un libro que non vai deixar indiferente a quen se mergulle na sua prosa engaiolante. Un longo percorrido de innovacion, de prosa mil veces renovada. Un libro para gozar.

Antologia poetica

Xavier Queipo, un dos narradores galegos que máis se ten prodigado na narrativa breve, celebra o seu 66 aniversario con esta colección de sesenta e seis relatos breves, aos que engade un limiar esclarecedor. A primeira parte do libro, Relatos atopicos, recolle contos no sentido estrito, ainda que con sorpresas; Gabinete de curiosidades fai lembrar as prosas das suas entregas anteriores (Contornos, de 1993, e Mundiños, de 1995); Prosas finiseculares e unha coleccion de fragmentos do seu diario na ultima decada do seculo XX. Como xa acontecera en 55 (Xerais, 2014), este libro conforma un crisol de historias que pasean polo gume entre a realidade e a ficcion, con moitas referencias eruditas e tamen con lembranzas de vidas que xa sucederon ou que ainda poderan suceder. Un Xavier Queipo en estado puro que explora a innovacion tematica e formal.

1.1FA 01.1 10000000000000000

«831-urb» é un exercicio arquitectónico de ambiente ciberpunk onde o ser humano cre recoñecerse.Este libro de poesía foi gañador do XXVI Premio Johan Carballeira.

Premio Torrente Ballester 2018Coa primeira metade do século XX como pano de fondo, 900 é unha descomunal e estimulante novela na que, co pretexto de relatar a decadencia dun modo de vida e dun tempo que chega a sua fin, se nos ofrece todo un banquete literario. Nas suas paxinas e nos multiples escenarios polos que transita, dende un pazo das rias a Compostela universitaria, pasando polo Madrid da bohemia literaria e mesmo polo Flandres da Primeira Guerra Mundial, o lector pode atopar non so unha aparente novela historica senon tamen unha novela belica, unha novela bizantina, unha novela de iniciacion, unha estudantina, un Kunstlerroman, mesmo unha novela erotica, unha policial e, por se iso fose pouco, o que parece unha novela de fantasmas.Fascinante parodia das novelas-elexia sobre a fidalguia rural galega, 900 segue o camiño de tres mozos de procedencia diversa: o indeciso herdeiro duns fidalgos, o talentoso fillo dun industrial e o ultimo e concupiscente vastago dunha estirpe de avogados. A traves das suas peripecias coñecemos as circunstancias que nalgun momento han acabar por configurar, queiramolo ou non, a sociedade actual.

Aos 23 anos, Jane Austen enviou o manuscrito de A abadia de Northanger, a súa primeira obra, a unha editorial, que nunca chegou a publicar, e sairía do prelo en 1918, cando, tras a morte de Austen, a sua familia recuperou o libro do editor. Quizais sexa esta a creacion mais heterodoxa, divertida e ironica da autora, obra que alguns definiron como o ?Quixote das novelas goticas?. Protagonizada por Catherinne Morley, unha moza fantasiosa obsesionada coas pantasmas, os castelos encantados e os misterios, que ansia vivir aventuras mentres a sua familia so quere que case ben. Unha aguda satira literaria e unha inspirada reflexion sobre os prexuizos e crueldades da sociedade que mostra, onde non e o que dicimos ou que pensamos o que nos define, senon o que facemos, como dixo a propia Austen.

No Antigo Exipto existiu un ritual relixioso que recibiu o nome de “abertura da boca”, uep-rá. Con el, conseguíase que unha momia recuperase as funcións de alimentarse, comer, beber, respirar e ollar

Laura Suárez, unha moza de dezanove anos altamente sensitiva e perfeccionista, desaparece entre as bravas ondas da praia de Riazor despois dunha noite de festa con dous amigos. Premio Ánxel Fole de Narracion Curta do Concello de Lugo 2020Laura Suarez, unha moza de dezanove anos altamente sensitiva e perfeccionista, desaparece entre as bravas ondas da praia de Riazor despois dunha noite de festa con dous amigos. Todo indica que se trata dun fatidico accidente, pero pasan os dias e o seu corpo non aparece. Manuel Cifuentes, rescatador mariño con ampla experiencia, cre que a sua morte non foi accidental e que os acompañantes da rapaza agochan algo. Rocio Leira construe en A afogada unha novela de intriga onde a verdade parece estar ateigada de mentiras e a mentira ser unha parte mais da verdade.Laura Suarez, unha moza de dezanove anos altamente sensitiva e perfeccionista, desaparece entre as bravas ondas da praia de Riazor despois dunha noite de festa con dous amigos. Todo indica que se trata dun fatidico accidente, pero pasan os dias e o seu corpo non aparece. Manuel Cifuentes, rescatador mariño con ampla experiencia, cre que a sua morte non foi accidental e que os acompañantes da rapaza agochan algo. Rocio Leira construe en A afogada unha novela de intriga onde a verdade parece estar ateigada de mentiras e a mentira ser unha parte mais da verdade.

II Premio de Novela Galicia Rural 2022 A aldea de Salgueiro leva décadas abandonada. A súa propietaria, a Xunta de Galicia, decide convertela nun complexo turístico. En pleno Parque Natural do Xurés,

Na Antártida o tempo magoa a permanencia do pasado, unha xistra aguzada corta de súpeto á altura dos xeonllos o poema, desde aí a verdade álzase inconmesurable contra o silencio, coma unha balea austral no centro do nada. Unha fenda abriu ao medio o territorio e, a medida que as duas marxes se afastan, a palabra acolle entre os dedos unha distancia glaciar. E algo semellante a quietude vai tecendo este deserto xeado que arrasa a linguaxe, as outras que fomos, incluso a cicatriz. Patricia Meira consegue con estes versos conformar todo un cosmos do frio, con precision e contundencia, coa habilidade coa que se mete a sede polo ollo dunha agulla.

O inspector Sánchez investiga a identidade de dous cadáveres calcinados que aparecen nas inmediacións da praia coruñesa do Matadoiro en plena madrugada de San Xoán do ano 2000. Axiña descobre que un deles pode ser Gustavo Gallego, un curman do comisario, a quen se lle encomenda a mision de atopar o seu familiar desaparecido. Cando comproba que esta vivo, inicia a sua busca por distintas cidades mentres vai lendo unha novela escrita polo fuxitivo en terceira persoa que so conten capitulos pares, polo que os feitos narrados polo inspector en primeira persoa funcionan a modo de capitulos impares. Estamos, pois, ante duas medias novelas que se complementan nun xogo metaliterario nada complicado para o lector. Unha das historias transcorre en doce dias e a outra alongase durante vinte anos; estan escritas con diferentes estilos. Crime, intriga, corrupcion, impunidade, whisky abundante, sexo, prostibulos, garitos de xogo... presiden unha das historias; a outra trata sobre o amor, a convivencia, o demo, o inferno -a loucura- como tema catalizador, como antesala luminosa da morte. Estamos ante unha novela mestiza, mulata. Unha novela que paga a pena ler como contribucion a un xenero negro menos xenuino e mais transcendente.O inspector Sánchez investiga a identidade de dous cadáveres calcinados que aparecen nas inmediacións da praia coruñesa do Matadoiro en plena madrugada de San Xoán do ano 2000. Axiña descobre que un deles pode ser Gustavo Gallego, un curman do comisario, a quen se lle encomenda a mision de atopar o seu familiar desaparecido. Cando comproba que esta vivo, inicia a sua busca por distintas cidades mentres vai lendo unha novela escrita polo fuxitivo en terceira persoa que so conten capitulos pares, polo que os feitos narrados polo inspector en primeira persoa funcionan a modo de capitulos impares. Estamos, pois, ante duas medias novelas que se complementan nun xogo metaliterario nada complicado para o lector. Unha das historias transcorre en doce dias e a outra alongase durante vinte anos; estan escritas con diferentes estilos. Crime, intriga, corrupcion, impunidade, whisky abundante, sexo, prostibulos, garitos de xogo... presiden unha das historias; a outra trata sobre o amor, a convivencia, o demo, o inferno -a loucura- como tema catalizador, como antesala luminosa da morte. Estamos ante unha novela mestiza, mulata. Unha novela que paga a pena ler como contribucion a un xenero negro menos xenuino e mais transcendente.

Desmoralizado , como milleiros de soldados , ao rematar a Gran Guerra , Theodor Lohse atópase sen a brillante carreira militar coa que esperaba ocupar un lugar na vida . Porén , a convulsa República de Weimar logo lle ofrecera outras vias para dar saida as suas ambicions . Tratrase da primeira novela do afamado escritor en lingua alema Joseph Roth , escrita coa urxencia de quen percibia a inminencia do desastre social , politico e moral que se aveciñaba . Coñecedor a traves do seu labor xornalistico , de todas as conspiracions que se estaban a cocer na alianza entre os vellos poderes derrotados na Primeira guerra e a mocidade reunida ao redor do nacionalismo , Roth logra transmitir nesta breve novela o caos de todos eses movementos que acabaron por levar ao poder a Hitler...

A deste libro é unha voz que entende a poesía como o labor de tecer verbas e urdir signos e sons cos vimbios esvaradíos do tempo e do aire. Isto é, á fin, o mellor que o poeta ten para dar as grazas en homenaxe e celebracion de persoas, feitos ou lugares que o acompañaron ao longo dos anos, deixandolle un pouso impagable.Son versos que nos levan desde o abraio ante a obra ou a sensibilidade dunha figura exemplar ata a exaltacion dunha feliz experiencia ou das vivencias que propician as viaxes. Versos, ao tempo, que tampouco non esquecen deixar un testemuño de repudio dos acontecementos que ensombrecen o mundo que nos tocou vivir. Xorden asi, nos labirintos da palabra, poemas que acaban por compoñer unha posible constelacion, un vago mapa, unha certa paisaxe afectiva e moral...

«A árbore que dá as lágrimas de Shiva» nace da desposesión, de desaprender. Na visión do sagrado é templo a árbore, a pedra pintada, a máis delicada alfaia mogol.«A árbore que dá as lágrimas de Shiva