Libros de Poesía en gallego, página 5 de 72

0

Libro CD no que se recollen varios poemas de Xosé Neira Vilas vinculados coa natureza que son belamente musicalizados e adaptados ao xénero lírico polo tenor Cesáreo Torres e a soprano Susana de Lorenzo, co acompañamento musical do pianista Alejo Amoedo.

Publicado en tres idiomas -galego, castelán e ingles- esta coidada edición inclúe 50 fotopoemas de Helena Villar Janeiro. & x0201C;Un libro de meditación e rezo para ateos e agnósticos& x0201

Poemario que explora os elementos do cotián. Os itinerarios de dentro constrúense coas mudanzas da luz, as rutinas dos habitantes e as interferencias que traen os libros. Porque as lecturas producen na voz poética reflexións sobre o cotián e os poemas dialogan cos autores que le e aos que convida a participar da vida da casa. Tamén é unha celebración da amizade: personas reais cos seus nome aparecen unha e outra vez nos poemas creando unha ficción con elementos da realidade.

Esta obra debería entenderse dentro dun xogo de trindades. Un tríptico que encarna un feito común para as diversas figuras e, ao tempo, vela para que permanezan separadas, non resoen. Non se trata

Intimismo e denuncia da inxustiza no libro no que Rosalía asume a voz do pobo galego. Crítica social e intimismo conviven nos poemas de Follas novas. Uns abordan cuestións como o paso do tempo, a morte e Deus, dende unha vision sombria da existencia humana. Outros denuncian situacions de marxinacion: as mulleres, os orfos, os emigrantes, os labregos. Neste poemario atopanse alguns dos versos mais celebres de Rosalia, distribuidos nas cinco partes das que consta o libro: "Vaguedas", "Do intimo", "Varia", "Da terra" e "As viudas dos vivos e as viudas dos mortos".

Primeiro poemario da autora nesta colección É unha forma de viaxe a través do tempo, das cronoloxías e das maneiras de mirar dunha poeta que quere, nun verso, atrapar os mundo, físicos ou simbólico

Pedro Miguel Rocha, escritor português: "A intensa e apaixonante obra Galeguia provoca-nos saudades e, portanto, a ela teremos de regressar uma e outra vez. "Delmar Maia Gonçalves, escritor e presidente do Círculo de Escritores Moçambicanos na Diáspora: "Um poeta visionário e como todos os verdadeiros poetas, um intérprete da história; um poeta que aponta caminhos... Tenho por certo que a irmandade fraterna dos nossos povos é factual e indesmentível." Teresa Moure, escritora galega e professora na Universidade de Santiago de Compostela: "Na época do global e o rápido, a voz de Galeguia volta para o passado, joga com os mitos e tece cumplicidades entre o povo galego e o português, esses que mantêm um longe-perto inquietante." José Fanha, poeta e escritor português: "Ao entrarmos na palavra de Manuel Miragaia somos desde logo arrebatados pela paixão que o faz construir a sua identidade humana e poética de uma forma belíssima. Galeguia é um canto a língua e a cultura comuns que partindo do Norte Ibérico, a Galiza, se espalhou até ao Algarve e, depois, pelo mundo fora, América, África e Ásia, tomando novas músicas, misturando outros deuses, inventando identidades que, sendo novas não deixam de estar umbilicalmente ligadas aquelas de onde um dia partiram."

Dos exilios emocionais e dos corporais, das prisións internas e das reais, da memoria como testemuño. Elvira Ribeiro (Pontevedra, 1971). Nacín cando soaba na radio “Me and Bobby McGee” da rabuda da

.

Este libro logró en 2016 el primer premio del Certame Literario do Concello de Vilalba (Lugo) . Telúrica es un grito que emerge de lo más profundo, una fuerza que se gira contra nosotros y que participa de la tierra. Heredero de la mejor tradicion poetica de una comarca tan literaria como la luguesa de la Terra Cha, Xose Otero Canto (Castro de Rei, 1951) penetra como "o lume nas entrañas" en una tierra convertida en "corpo sacratisimo dos nosos", pero que tambien esta "sementada de luz". En estos versos, la riqueza lexica actua con un brio fortificado ante el bastion inexpugnable de lo Telurico.