Libros de Poesía en gallego

«Sonora» é unha conversa entre o poema e a morte. Sonoro é o ollo do lago: algo cae e produce nove acordes, nove ondas no fulgor da noite. Sonora é a alianza que se herda, o anel que grava o nome na

Intimismo e denuncia da inxustiza no libro no que Rosalía asume a voz do pobo galego. Crítica social e intimismo conviven nos poemas de Follas novas. Uns abordan cuestións como o paso do tempo, a morte e Deus, dende unha vision sombria da existencia humana. Outros denuncian situacions de marxinacion: as mulleres, os orfos, os emigrantes, os labregos. Neste poemario atopanse alguns dos versos mais celebres de Rosalia, distribuidos nas cinco partes das que consta o libro: "Vaguedas", "Do intimo", "Varia", "Da terra" e "As viudas dos vivos e as viudas dos mortos".

En 1988 chegaba ás librarías Baleas e Baleas, o primeiro e único poemario en galego asinado por Luisa Castro ata a data, e que reaparece agora trinta anos despois convertido nun libro de culto. Consi

Ninguén morreu de ler poesíaé unha instantánea, a postal do país da poesía, unha guía de viaxes, un souvenir, un «estiven en Aldaolado e acordeime de ti». Para pegar na portado frigorífico ou tecerll

NOMES DE FUME es un libro del autor Ferradáns, Míriam editado por ESPIRAL MAIOR, S.L.. NOMES DE FUME tiene un código de ISBN 978-84-945967-4-2, de la colección POESIA y consta de 49 Páginas.

Limiar e edición de Luis González Tosar Nimbos viu a luz en 1961 e, desde aquela, figura entre os poemarios considerados xa clásicos da literatura galega do século XX.Poemas como"Penélope", son refer

«De catro a catro» é un dos libros máis abraiantes da literatura galega e converteu o seu autor nun referente ineludible das vangardas europeas.Publicado en 1928, «De catro a catro», de Manuel Antoni

Poemario inédito de Celso Emilio Ferreiro, escrito en Venezuela, e prohibido en España na ditadura por ir contra o franquismo. Neste proxecto participa o fillo de Celso Emilio, Xabier Ferreiro, que tiña no seu poder o orixinal da obra e que fai unha ampla explicacion do contido e o contexto no que nace este libro.

A figura e mais a obra de X. L. Méndez Ferrín son determinantes na historia da Galicia contemporánea. No caso da súa poesía achamos un río de longa e ás veces accidentada singradura, especialmente por causas politicas durante o periodo franquista, que aqui se detallan. Comeza con Voce na neboa (1957), que nos descobre de xeito embrionario os principais camiños do poeta, e prosegue con Antoloxia popular (1972), poesia civica asinada por Heriberto Bens, poeta heteronimo do noso autor desde Poesia enteira de Heriberto Bens (1980). A publicacion en 1976 de Con polvora e magnolias e un antes e un despois na historia da literatura galega contemporanea pola apertura de horizontes que incorpora e ao seu ciclo poetico compre engadir en O fin dun canto (1982). En 1994 Estirpe supora un importante xiro estilistico e tematico, mentres que Contra Maquieiro (2005) sera un mais ala que pecha o conxunto. Polo medio ainda outras obras moi relacionadas coa expresion plastica Homes e illas (1986), Morte de Amadis (1989), Erotica (1991), O outro (2002) e Albh (2007). Neste volume incluese tamen a sua poesia dispersa, que en parte fora xuntada polo autor en Era na selva de Esm (2004).Anxo Angueira, profesor da Universidade de Vigo, escritor e ensaista, fixo a sua tese sobre Bretaña, Esmeraldina de Mendez Ferrin e a edicion critica da poesia de Rosalia de Castro. Esta edicion da poesia do autor ourensan ofrece un longo estudo introdutorio, asi como un detallado repertorio de notas de cada poema.

A PALABRA, coma a vida que nace, coma a ledicia da bolboreta que inspira, no seu percorrido polas estacións na procura do poema háse atopar coa sede de abril, coas tardes de treboada, co lirismo da rosa de Ronsard, cun universo de presas e revolucion sobre terra removidaOs MEDOS atopan acubillo na folla en branco, namentres a idade postremeira retorna ao claustro materno.Un POEMARIO que non procura adorar ni rescatar a ninguen.Erixese como exercicio de autoexploracion mentres a palabra pasa os serans cavilando.

Animais, nunca mascotas. Seres de seu, nunca mascotas. Vida, non cousas. Animais que son máis persoas que as persoas, que poden ser moi animais. E unha ollada, a da poeta Paula Carballeira, que quere contar, dende a beleza, dende a reflexion, a mocidade, que pensa ela sobre esta vida animal da que temen formamos parte. Un libro do que estamos moi orgullosos na Editorial Galaxia. Poesia para a xente mais moza. Que ten a ollada ainda limpa que, dende logo que si, teñen moitos seres da natureza. Çs veces mais ca nos.

Sotelo Blanco Edicións publica CÓDIGO POÉTICO de María N. Soutelo Vázquez, obra gañadora do XX Premio de Poesía Eusebio Lorenzo Baleirón, convocado polo Concello de Dodro e coordinado por Helena Villar Janeiro. O xurado deste XX Premio estivo formado por Arturo Diaz Diaz (presidente), Anxo Franco (secretario) e os vogais Marica Campo, Antia Otero, Xesus Rabade Paredes e Rafa Villar.