Agustín Fernández Paz, página 2 de 11

Pola súa parte, Branca atopará a maneira de combate-las nefastas consecuencias da Néboa Negra que asolaga a súa terra. Velaquí dous relatos con

Este libro consta de cinco relatos nos que a protagonista é sempre unha rapaza cos problemas e vivencias desa idade fronteiriza en que remata a infancia e comeza a adolescencia."Visitante das estrelas" e un conto de ciencia-ficcion. Unha extraterrestre ven a Terra e metese no corpo de Laura. Dende ese observatorio privilexiado, analizara a vida dos humanos e verase envolta nos conflictos sentimentais e ideoloxicos de Laura."Unha pedra na area" conta a historia de Alba, unha rapaza que atopa unha estraña pedra durante un paseo pola praia. Esa pedra axudaralle a resol ve-los seus conflictos sentimentais."Un curso con Ana" e un conto en que, a traves de multiples voces, imos coñecendo o revulsivo que supuxo a chegada de Ana a un centro de ensino caracterizado pola pervivencia de comportamentos sexistas."A primeira meta" sucede no tempo que dura unha carreira de campo a traves. Mariña, a rapaza que a gaña, vainos contando todo o que fixo falta para que fose posible ese momento."Duas rosas murchas" e o relato mais longo do libro. Carme suspende varias asignaturas e os seus pais mandana estudiar a aldea no veran, a casa dos avos. Unha vez ali, a rapaza empeza a senti-la presencia do seu amigo Pablo, que morrera afogado no rio o ano anterior, e que parece querer comunicarse con ela. Esta presencia vaise facendo mais intensa, ata chegar a un sorprendente remate.

Rakeli asko gustatzen zaio itsasoa udan, hondartzara joaten denean, baina baita neguan ere, hondarrera olatuek ekartzen dituzten gauzen bila aritzen denean. Baina, halako batean, itsasoa desagertu egin da!Maleta magikoa, letra magikoaren ondoren, beste urrats bat da haurrak irakurketan aurreratzeko egiten duen bidean. Punta-puntako 15 idazlek eta beste 15 marrazkilarik egituratzen dute 6-7 urteko haurrentzako sail hau.

El día que Sara abre la puerta de la nueva librería, recién inaugurada en el barrio de negocios donde trabaja, entra en un espacio silencioso donde hallará el placer de las lecturas compartidas, descubrira el amor que crece y se manifiesta a traves de las palabras ocultas entre las paginas de los libros y le ayudara a matizar su necesidad intima de rebelion por la vida recorrida.

Las historias de terror tienen el efecto de sacudir en los seres humanos los miedos atávicos que la civilización trata de ocultar bajo la apariencia de razón, ciencia y control. Pero todos sabemos que hay hechos que contradicen toda logica, realidades que estremecen nuestras creencias, por mucho que cerremos los ojos a ellas y nos neguemos a admitirlas. En las paginas de este libro, Agustin Fernandez Paz nos arroja a seis historias que traspasan las fronteras del miedo.

A Damián le fascina el cine, quizás porque lleva treinta y cinco años trabajando como operador de cabina de proyección en el cine Soñadores. Un día recibe una carta de su jefe citándolo a una reuni

Cando o doutor Vítor Moldes comeza a traballar na clínica psiquiátrica Beira Verde, ten como primeira paciente a Laura Novo, unha muller coa memoria borrada, que ocupa as horas do día en escribir de xeito compulsivo o seu nome, aferrada a el coma se fose o unico resto dalgun naufraxio emocional. Mediante unha terapia innovadora, o doutor consigue que a paciente abandoe a sua prision interior e comece a lembrar o seu pasado.Escribao todo, reviva outra vez o que pasou. Escriba o que non e capaz de expresar con palabras en voz alta. Asi iran collendo sentido as lembranzas que agora permanecen enmarañadas na sua memoria. O doutor conseguira que Laura rememore todo o que lle sucedeu nos meses anteriores, cando unha escura sombra parecia ameazar a sua vida. Ningun dos dous podia imaxinar que lle estaban abrindo a porta a unha realidade terrible, ao esqueceren que por baixo da tranquilizadora superficie da vida os terrores mais fondos agardan a ocasion propicia para destruirnos.

Unha noite na que queda soa na casa, Raquel decide estrear o caderno chinés que lle regalou súa tía. Ela non sabe que ese caderno ten propiedades máxicas e que, grazas a el, vai v

A Raquel gústalle o mar no verán, cando vai á praia, pero tamén no inverno, cando percorre o areal na procura dos obxectos que as ondas traen. Pero un día, ¡o mar desapareceu!A Raquel gústalle o mar no veran, cando vai a praia, pero tamen no inverno, cando percorre o areal na procura dos obxectos que as ondas traen. Pero un dia, ¡o mar desapareceu!

Dona Rosa vendeu as súas propiedades a uns señores, que queren destruír a carballeira para construír edificios. Iso si, se o consenten, os seres fantásticos que habitan no bosque desaparecerán. %3Cbr /%3E %3Cbr /%3E Ti tamén podes ser un bo gardián da natureza, se coidas dela. %3Cbr /%3E

A raíz de unas obras de restauración en el pazo de la familia Soutelo, se descubre un cadáver con una herida de bala. Clara Soutelo comenzará a investigar los secretos de su familia, rememorando hechos ocurridos durante la Guerra Civil. De esta forma reivindicara su libertad, enfrentandose a su entorno.

Rosa andreak bere lurrak saldu ditu, baina lurrak erosi dizkioten gizonek hariztia suntsitu eta etxeak eraiki nahi dituzte. Haritzak botatzeko, ordea, basoko izaki magikoei aurre egin beharko diete erosleek. Zu ere izan zaitezke izadiaren zaindari, baldin eta ongi babesten baduzu.

O doutor Nogueira é un científico millonario que oculta a súa verdadeira identidade. Coma os superheroes que admira, vive entregado a unha nobre causa: loitar contra os problemas que impiden a felicidade do xénero humano. Desde o seu laboratorio secreto, idea orixinalísimos remedios para todo tipo de problemas; pero as súas delirantes propostas acaban producindo efectos non desexados que provocan o caos entre a poboación. O laboratorio do doutor Nogueira é unha narración chea de humor e ironía, que nos ofrece unha intensa ollada crítica sobre a sociedade actual.

Existe realmente, como cren as mentes populares, a Gran Besta, o Maligno, unha realidade abominable que permanece durmida por debaixo de nós, nas furnas e nos infernos do noso submundo, pero que de cando en vez esperta e sae a superficie para estarrecernos e estender o espanto entre as persoas? ¿Ou, como dicia Jung e a psiquiatria oficial, tratase unicamente dun arquetipo mais, dunha imaxe simbolica que pervive nos mitos de todas as culturas e que reflicte un dos monstros interiores que aniñan no noso cerebro mais arcano, no noso cerebro reptiliano? Velaqui o inquerito crucial arredor do que se artella Aire negro (Xerais, 2000), un asunto complexo que, como nucleo diexetico significaria unha verdadeira catastrofe, un naufraxio novelesco para calquera escritor que non tivese un dominio da arquitectura narrativa como o que posue Fernandez Paz e non como un agasallo dos deuses, senon como froito do traballo e da ambicion do autor que pon en todo cando edita e nomeadamente nestes proxectos longos nos que se involucra cada certo tempo. Aire negro e un romance que ao lector lle fara dubidar se se trata dunha historia de terror ou dunha historia de amor. Pertence claramente o xenero de medo e amosa sen ningunha dubida o sentido do morbosamente antinatural, que asi e como definiria o xenero Lovecraft. Unha peza de terror en formato longo, caso quizais unco na literatura galega na que as ficcions de terror teñen practicamente sempre a forma de conto, como por outra banda aconsellaria o mesmo Alan Poe. Unha excelente fabulacion longa de medo e misterio que xira, como diciamos, verbo da Gran Besta, interpretada ben como mito galego, ben como arquetipo jungiano. O significativo de Aire negro e que, fronte a reacionalidade da ciencia (o profesor de instituto, o medico psiquiatra), ao final acaba por imporse a vella crenza galega do Mal encarnado na Gran Besta, no Demo Maior que habita durmido nos infernos e que esperta de cando en cando, sendo sempre o factor desencadeante unha fermosa muller de pelo vermello. Neste sentido podiamos valorar Aire negro como unha novela de medo moi etnico, que fai esquecer as teorias dos psiquiatras. Os galegos estarrecemonos por cousa dun medo real, dun medo de carne e oso, poderiamos dicir, que moi pouco ten que ver coas imaxes simboli

Raquel non quere ir ó colexio porque a súa clase é moi triste e ela pásao moi mal alí. Un día o ceo trae unha novidade: unha nube de cores que contén no seu interior unha enorme sorpresa. Aproveitando as posibilidades do pensamento fantástico característico dos nenos da idade ós que vai dirixido o texto, o autor tira partido da continuidade entre realidade e imaxinación para amosar que a literatura debe ter en conta o mundo dos rapaces e non seren os rapaces os que se adapten ós libros. Velaquí, pois, unha parábola (con "mensaxe") sobre o mundo da escola.