Libros de Narrativa en gallego, página 9 de 156

Primeira novela de Paco Yáñez, ...distancias... é un camiño aberto ao noso propio corazón a través do percorrido vital dun mestre destinado a unha pequena escola da Costa Morte; un exilio interior qu

Delanuit é acollido nun programa de protección a testemuñas tras delcrar en contra dun narcotraficante. Agachado nunha urbanización, o protagonista d'' Os nomes do traidor, a primeira novela de Xurxo Sierra Veloso en Xerais Narrativa, agarda o momento en que os seus inimigos por fin o atopen e o asasinen. Mentres agarda, o perseguido reflexiona sobre as distintas e sucesivas identidades que tivo na sua vida, ningunha delas tan satisfactoria como para que pagase a pena loitar por defendela. A traves dunha multiplicidade de voces e rexistros expresivos (a do protagonista, a da sua muller, a dos sicarios, a da sua filla, a do narco que planea a vinganza...) vanse abrindo ao lector esta novela intrigante, que ofrece dous niveis de lectura. A medio camiño entre o xenero negro e o psicoloxico, Os nomes do traidor consegue crear unha tension narrativa, ben dosificada, que preside a vida oculta do protagonista e nos remite a unha novela de extraordinaria expresion cinematografica.Delanuit é acollido nun programa de protección a testemuñas tras delcrar en contra dun narcotraficante. Agachado nunha urbanización, o protagonista d'' Os nomes do traidor, a primeira novela de Xurxo Sierra Veloso en Xerais Narrativa, agarda o momento en que os seus inimigos por fin o atopen e o asasinen. Mentres agarda, o perseguido reflexiona sobre as distintas e sucesivas identidades que tivo na sua vida, ningunha delas tan satisfactoria como para que pagase a pena loitar por defendela. A traves dunha multiplicidade de voces e rexistros expresivos (a do protagonista, a da sua muller, a dos sicarios, a da sua filla, a do narco que planea a vinganza...) vanse abrindo ao lector esta novela intrigante, que ofrece dous niveis de lectura. A medio camiño entre o xenero negro e o psicoloxico, Os nomes do traidor consegue crear unha tension narrativa, ben dosificada, que preside a vida oculta do protagonista e nos remite a unha novela de extraordinaria expresion cinematografica.

Entre 1940 e 1941 Europa arde baixo as lapas da II Guerra Mundial. Fuxindo das bombas e da barbarie nazi, milleiros de refuxiados acoden a Lisboa na procura dun visado que lles permita atinxir a liberdade. No medio daquela multitude esta Antoine de Saint-Exupery. O autor d'' O principiño residiu na capital portuguesa antes de marchar cara a America e definiuna como un paraiso triste. Fuxindo do Paris ocupado, Fernando Freitas -antigo oficial portugues- retorna ao seu pais co obxectivo de cruzar o Atlantico. Con todo, os dias son eternos na angustia da espera. Descuberta a sua verdadeira identidade, vese involucrado no medio da batalla que se esta a librar na cidade entre os distintos servizos secretos, convertindo Lisboa nun niño de espias: un espazo de ambiguidades que se complica coa relacion que Freitas vive coa actriz de revistas Catarina Gusmo. A batalla do paraiso triste de Xose Ramon Pena e unha novela de accion e de espionaxe, pero tamen un relato de amores, esperanzas e desenganos; de amizades e traizons: a cronica dunha Lisboa pobre e gris que a ditadura salazarista tenta ocultar co centileo dos hoteis de luxo e os espectaculos musicais.Entre 1940 e 1941 Europa arde baixo as lapas da II Guerra Mundial. Fuxindo das bombas e da barbarie nazi, milleiros de refuxiados acoden a Lisboa na procura dun visado que lles permita atinxir a liberdade. No medio daquela multitude esta Antoine de Saint-Exupery. O autor d'' O principiño residiu na capital portuguesa antes de marchar cara a America e definiuna como un paraiso triste. Fuxindo do Paris ocupado, Fernando Freitas -antigo oficial portugues- retorna ao seu pais co obxectivo de cruzar o Atlantico. Con todo, os dias son eternos na angustia da espera. Descuberta a sua verdadeira identidade, vese involucrado no medio da batalla que se esta a librar na cidade entre os distintos servizos secretos, convertindo Lisboa nun niño de espias: un espazo de ambiguidades que se complica coa relacion que Freitas vive coa actriz de revistas Catarina Gusmo. A batalla do paraiso triste de Xose Ramon Pena e unha novela de accion e de espionaxe, pero tamen un relato de amores, esperanzas e desenganos; de amizades e traizons: a cronica dunha Lisboa pobre e gris que a ditadura salazarista tenta ocultar co centileo dos hoteis de luxo e os espectaculos musicais.

A misteriosa aparición do cadáver dun escritor na cidade vella é o punto de partida desta novela. Un comisario checo a punto de retirarse, a identidade oculta dunha enigmática muller, un exemplar do Coran perdido no deserto do Sahara e a desaparicion do aviador Antoine de Saint-Exupery servenlle a Xerardo AgraFoxo para introducirnos nunha novela na que viaxes e literatura, biografia e ficcion, se entrecruzan nunha trama de sedutoras voces narrativas.

Hadrián Barcés, matemático e gran soñador, decide realizar unha viaxe dende Pequín a Nova York coa intención de comprobar a veracidade do conxunto de teorías coñecidas como "Efecto Bolboreta", acuñadas por cientificos como James Gleick e Edward Lorenz a partir do proverbio chines: "o bater das as dunha bolboreta podese sentir ao outro lado do mundo". Hadrian recollera no seu diario as detalladas anotacions desta aventura cientifica e solitaria polo mundo enteiro na que conseguira resolver algunhas das suas incognitas, sufrira moitas penurias e decepcions, vivira acontecementos inesperados e mesmo atopara neses vieiros o rostro fermoso da bolboreta do amor, o simbolo de todos os seus soños. O Proxecto Bolboreta e un xeito diferente de vida, un soño que merece ser cumprido.

Un novelista en plena crise creativa e a viaxe delirante que emprende a través do seu subconsciente, na procura da súa obra defi nitiva. O sexo, a morte, as fontes da creación. Monten con Alicia e Peer Gynt no salvaxe cabalo de Mefi stofeles e galopen a metraxe de After Hours de Scorsese e os lenzos que soñou De Chirico, galopen ate a porta trala que se agocha o enigma da orixe do mundo e miren polo buraco. Ou mellor chimpen coa porta abaixo. Con este texto, Raul Dans penetra no pesadelo da invisibilidade artistica, porque a sua nova obra nin sequera foi escrita, en realidade so foi imaxinada. Nada do que escribiu antes Dans se parece a Nachtmahre, non obstante,aqui latexa todo o teatro do autor, de forma que semella inconcibible sen cada un dos titulos que a preceden, ate chegarmos aos seus inicios como escritor. O paradoxal e que Nachtmahr ben poderia ser unha sorprendente primeira obra. Pero non. Unicamente e o exercicio de liberdade dun autor que rompe coa liña posibilista do seu teatro e non pensa xa en chegar ou non aos escenarios. Isto non e menos chocante: velaqui o texto mais escenico do seu autor.

O profesor Xesús Alonso Montero recolle neste volume 38 traballos que publicou, entre 1962 e 1980, en revistas extragalegas, algunha tan importante e tan eficaz, para a concienciación democrática e progresista de España, como Triunfo (Madrid). Son quince os textos seus aparecidos no semanario que capitaneaba a mente lucida de Eduardo Haro Tecglen, catro deles moi extensos. Boa parte dos traballos, nesta e noutras revistas, son anteriores a morte de Franco (novembro de 1975), o que quere dicir que foron escritos para seren publicados dentro das coordenadas censorias do franquismo, se ben do tardofranquismo. Outra parte son posteriores a morte de Franco. Deles, os publicados entre novembro de 1975 e abril de 1977 (legalizacion do Partido Comunista), ainda esixian do autor un autocontrol expresivo non pequeno. En palabras de Xesus Alonso Montero: Teñase en conta que eu non escribia como un liberal de dereitas ou de centro; eu escribia desde postulados esquerdistas, as veces decididamente marxistas, falase do problema da lingua, da socioloxia da literatura ou dos escritores rebeldes que nunca oiron a chamada da revolucion. Os escritores galegos que eu explicaba os lletraferits de fora de Galicia eran escritores que estaban coa causa da esquerda, entre eles, Viqueira, Celso Emilio Ferreiro, Luis Seoane, Lorenzo Varela e Neira Vilas. Explicandoos, promocionabaos fora das nosas fronteiras, consciente sempre de que unha boa parte dos lectores extragalegos tiñan unha idea mais ou menos idilica e folclorica da nosa literatura. A esta causa, a de facer ver que existian nas Letras en galego importantes paxinas cuestionadoras, dediquei unha boa parte do meu traballo intelectual, sobre todo como conferenciante en Madrid, Barcelona, Salamanca, Paris (1967) e mais Buenos Aires e Montevideo (1969). Todo antes da morte de Franco.

A nova novela de Orhan Pamuk, Premio Nobel de Literatura. Kemal, fillo dunha familia rica da cidade de Istambul, reúne os obxectos que lle lembran a Füsun, unha humilde rapaza de dezaoito anos que se

Sansón Troleyro, estudante de Medicina, posiblemente sexa o veciño máis intelixente e espelido de Santiago en 1672. Pero ninguén recoñece a súa agudeza. O seu señor, o colexial Don Baltasar, obrígao a compoñer poemas, móeo a couces e trátao coma un can.

Devagar, un carro baixa chirlando polo Preguntoiro ateigado de libros prohibidos e expurgados polo Santo Oficio. Estamos en Compostela no ano do Noso Señor de 1627 e este é o colofón do códice que, caderniño a caderniño, o encadernador Ambrosio Cavaleiro coseu na soidade do seu obradoiro da rua da Armada dende que era un aprendiz canda o seu mestre. As campas, tristeiras, repenican a defunto, o vento zoa nas ruas e esparexe o capitulos todos da sua existencia. As paxinas de pergamiño, como faiscas, danzan sobre os tellados e os campanarios furtando a voraz desmemoria as lembranzas fuxidias, os acenos, mecos e rostros dunha vida. O coñecemento, como a pedra gravada polos arxinas a cicel e maceta dende a noite dos tempos, permanece no alento dunha idade incerta asolagada polo silandeiro andazo da intolerancia.Festina lente e a primeira novela para publico adulto de Marcos S. Calveiro, unha das maiores descubertas da narrativa galega recente. Novela historica, ambientada na Compostela do seculo dezasete, escrita con enorme alento e prosa inusualmente depurada, propon ao lector unha intrigante viaxe polo mundo dos libros e o coñecemento nun tempo de intolerancia.Devagar, un carro baixa chirlando polo Preguntoiro ateigado de libros prohibidos e expurgados polo Santo Oficio. Estamos en Compostela no ano do Noso Señor de 1627 e este é o colofón do códice que, caderniño a caderniño, o encadernador Ambrosio Cavaleiro coseu na soidade do seu obradoiro da rua da Armada dende que era un aprendiz canda o seu mestre. As campas, tristeiras, repenican a defunto, o vento zoa nas ruas e esparexe o capitulos todos da sua existencia. As paxinas de pergamiño, como faiscas, danzan sobre os tellados e os campanarios furtando a voraz desmemoria as lembranzas fuxidias, os acenos, mecos e rostros dunha vida. O coñecemento, como a pedra gravada polos arxinas a cicel e maceta dende a noite dos tempos, permanece no alento dunha idade incerta asolagada polo silandeiro andazo da intolerancia.Festina lente e a primeira novela para publico adulto de Marcos S. Calveiro, unha das maiores descubertas da narrativa galega recente. Novela historica, ambientada na Compostela do seculo dezasete, escrita con enorme alento e prosa inusualmente depurada, propon ao lector unha intrigante viaxe polo mundo dos libros e o coñecemento nun tempo de intolerancia.

Velaquí a introdución xeral e o resumo do conxunto dunha obra de nove volumes que, con este mesmo título, teñen como fío condutor a crise da civilización e a posibilidade dunha rectificación consciente do seu curso. Tal cambio consciente e o que o autor denomina inflexion, como interpretacion realista e finitista do vello e case esquecido mito da revolucion. Deses nove titulos, o que ocupa o terceiro lugar, A submision das masas, obtivo o Premio Ramon Piñeiro 2002.

O río marca unha dirección e abre unha viaxe. As personaxes de Riofero, a última novela de Xelís de Toro, suben río arriba: fuxidas e búsquedas. Vidas fracasadas ou aventureiras, todo serve de alimento ao espirito voraz do rio. Un Riofero de lendas e pantasmas. Un Riofero de humanos que tornan feras e vidas que esvaen ata converterse en sombras. Con Riofero, Xelis de Toro, lanzase na compaña dunha curiosa tropa de personaxes na busqueda do crisol da literatura, a maxia, o secreto talisman, en palabras do autor "eu apuntar apuntei ao corazon da literatura, mais era de noite e a besta moviase, pero eu apuntar apuntei e disparar disparei, iso e o unico que importa".O río marca unha dirección e abre unha viaxe. As personaxes de Riofero, a última novela de Xelís de Toro, suben río arriba: fuxidas e búsquedas. Vidas fracasadas ou aventureiras, todo serve de alimento ao espirito voraz do rio. Un Riofero de lendas e pantasmas. Un Riofero de humanos que tornan feras e vidas que esvaen ata converterse en sombras. Con Riofero, Xelis de Toro, lanzase na compaña dunha curiosa tropa de personaxes na busqueda do crisol da literatura, a maxia, o secreto talisman, en palabras do autor "eu apuntar apuntei ao corazon da literatura, mais era de noite e a besta moviase, pero eu apuntar apuntei e disparar disparei, iso e o unico que importa".

O proxecto Rosalía 21, promovido pola Dirección Xeral de Creación e Promoción Cultural e coordinado por Anxo Angueira, ten tres principais realizacións, as tres complementarias: un espectáculo audiovisual baseado na imaxe e na palabra, na poesia e na musi

Cando David se lle aparece en soños, Raj prende na memoria da súa infancia: os campos verdísimos da illa tropical onde naceu, o arrecendo e o sabor das froitas e das bágoas, o seu pai e a súa violencia tan previsible, a tenrura da sua nai, os dioivos destrutivos e aquel sol abrasador, os seus irmans desaparecidos na enchente e a instalacion da familia preto da cadea onde vivian uns misteriosos refuxiados. O 26 de decembro de 1940, o Atlantic atraca en Port-Louis, con 1.500 xudeus a bordo, rexeitados de Palestina e deportados a illa Mauricio, enton colonia britanica. Daquela Raj non sabia moito sobre o mundo, nin tampouco sobre as traxedias que estaban acontecendo. Tiña dez anos. A curiosidade levouno xogar no bosque da cadea onde traballaba o seu pai e desde ali viu a David no patio da cadea. Sabia que deberian ser amigos.Unha novela conmovedora, que posue a sonoridade dunha cancion triste, onde cada frase pode chegar a emocionar. Unha novela aclamada polos lectores en Francia, onde obtivo os premios de novela FNAC 2007, o dos lectores de L''Express 2008 e o Cultura e Bibliotecas para Todos 2008.Cando David se lle aparece en soños, Raj prende na memoria da súa infancia: os campos verdísimos da illa tropical onde naceu, o arrecendo e o sabor das froitas e das bágoas, o seu pai e a súa violencia tan previsible, a tenrura da sua nai, os dioivos destrutivos e aquel sol abrasador, os seus irmans desaparecidos na enchente e a instalacion da familia preto da cadea onde vivian uns misteriosos refuxiados. O 26 de decembro de 1940, o Atlantic atraca en Port-Louis, con 1.500 xudeus a bordo, rexeitados de Palestina e deportados a illa Mauricio, enton colonia britanica. Daquela Raj non sabia moito sobre o mundo, nin tampouco sobre as traxedias que estaban acontecendo. Tiña dez anos. A curiosidade levouno xogar no bosque da cadea onde traballaba o seu pai e desde ali viu a David no patio da cadea. Sabia que deberian ser amigos.Unha novela conmovedora, que posue a sonoridade dunha cancion triste, onde cada frase pode chegar a emocionar. Unha novela aclamada polos lectores en Francia, onde obtivo os premios de novela FNAC 2007, o dos lectores de L''Express 2008 e o Cultura e Bibliotecas para Todos 2008.

Etelvina de Silva, orfa de nacemento, educada en Madrid dende moi nova polo seu tío Alberte, durante o curso escolar e o verán que pasou en Brétema, na casa das súas tres tías avoas, descubre a súa vocación literaria. Axudada pola súa curmá Catara e por Juancho, un compañeiro do instituto con ansias de artista do que se namora, acometerá unha investigación no seu pasado familiar, que a levará a tratar de averiguar que sucedeu realmente aquela noite na casa familiar da Braña, onde hai tres décadas morreron Antón do Cañote, un fuxido, un loitador sen esperanza, e Inmaculada de Silva, unha antepasada, unha beleza, unha cazadora de primeira, a quen todos din que ela moito imita. Tras esta experiencia, Etel sabe que será escritora, a súa maneira de deixar unha pegada do seu paso polo mundo, ao tempo que se decata de que na literatura como no amor sempre hai cabos soltos.

Decote pasan centos de historias polos mármores das tabernas, como pasan as constelacións sobre a cuberta dos barcos, dalgunhas quedan as pegadas, como as que deixa o acedo do viño, outras desaparecen namais pasarlle un pano. Na taberna OSalto do Can, Ponciano limpa as mesas cada mana, logo bota unha presa de serraduras polo chan, e despois busca no xornal os numeros da sorte. Bibian o perruqueiro soña con Fred Astaire, o cego Zacarias adiviña as cores, D. Ruperto, de Biscuit Antiguidades, gaba as "delicatessen" do "metre cusinier", mentres a pantasma da señora de Fonta leva viño branco para guisar as pombas do xardin; Dorita quer se facer puta, o home do traxe gris fala con Poe. Peitoradas, o marques de Ghataesfolada, Caruso e Fleta, a Serea dos Ollos Grandes, e ata un incerto Robert Taylor entraron un dia pola porta e quedaron para sempre; agora forman parte xa da moblaxe, como o reloxo de parede, o paraugueiro, a piramide das cuncas, ou a loura do almanaque de Bodegas Prioriño que colga encima da caixa de farias, onde Ponciano garda as necroloxicas. O '' Salto do Can constitue a sorprendente e emocionante primeira novela de Jorge Llorca, a memoria de todo unha xeracion ferrola escrita nos marmores dunha taberna.Decote pasan centos de historias polos mármores das tabernas, como pasan as constelacións sobre a cuberta dos barcos, dalgunhas quedan as pegadas, como as que deixa o acedo do viño, outras desaparecen namais pasarlle un pano. Na taberna OSalto do Can, Ponciano limpa as mesas cada mana, logo bota unha presa de serraduras polo chan, e despois busca no xornal os numeros da sorte. Bibian o perruqueiro soña con Fred Astaire, o cego Zacarias adiviña as cores, D. Ruperto, de Biscuit Antiguidades, gaba as "delicatessen" do "metre cusinier", mentres a pantasma da señora de Fonta leva viño branco para guisar as pombas do xardin; Dorita quer se facer puta, o home do traxe gris fala con Poe. Peitoradas, o marques de Ghataesfolada, Caruso e Fleta, a Serea dos Ollos Grandes, e ata un incerto Robert Taylor entraron un dia pola porta e quedaron para sempre; agora forman parte xa da moblaxe, como o reloxo de parede, o paraugueiro, a piramide das cuncas, ou a loura do almanaque de Bodegas Prioriño que colga encima da caixa de farias, onde Ponciano garda as necroloxicas. O '' Salto do Can constitue a sorprendente e emocionante primeira novela de Jorge Llorca, a memoria de todo unha xeracion ferrola escrita nos marmores dunha taberna.

Unha das obras fundamentais do ensaio galego, publicada en 1963. Achega fundamental do ensaio galego do século XX e referencia inescusable sobre o tema, neste libro atópase unha das reflexións máis sutis, rigorosas e orixinais das realizadas verbo do humor como expresion da relacion do suxeito co mundo. Situado entre a traxedia e a comicidade, o espazo do humor e o espazo propio do home moderno.