Neste volume recóllense unha serie de artigos que Antonio Gramsci escribiu entre os anos 1914-1918, é dicir, inicio e fin da Primeira Guerra Mundial e a aparición, súbita, cara ao leste, da Revolución bolxevique.Escritos de mocidade ilustra o itinerario socialista do Gramsci mozo: proposicion de entrada en guerra de Italia a caron dos aliados e influencias da esquerda anti-conflito reunida en Zimmerwald, contacto coa clase obreira turinesa e o espectaculo dos seus combates, o esforzo por elaborar unha via orixinal italiana do marxismo, contra as influencias positivistas e por un retorno as posicion hegelianas via Benedetto Croce, o encontro coa definicion rusa e o esforzo por definir o bolxevismo.Mais tamen un esforzo para introducirse na cultura popular, nas canles de difusion da cultura burguesa, por elevar o ton e o fondo das mensaxes dirixidas ao proletariado, o enfrontamento coa vella garda socialista e co reformismo. Ainda que as veces estes artigos ou traballos se resenten do seu formato xornalistico, non deixan de conformar as bases do que seran, na sua madureza, as constantes do pensamento gramsciano: estudo da cultura e literatura populares, a funcion dos intelectuais, a construcion dun partido revolucionario, a hexemonia do proletariado, a estratexia para unha revolucion en Occidente, etc.Hoxe, co...
O libro de Ana Romaní podería ser o comezo dun diálogo entre corpo e lingua, coa literatura como único lugar desa posibilidade. Xunto a esa exploración dos límites do expresado, en Estremas tamen hai "un xeito de persistencia", a busca dunha xinea nova ou a unha lectura nova diso que "arde sen liñaxes" e no que se pode albiscar unha liberacion. O poema asenta os pes na furia e na vertixe, rebelase incomodo e respira exhausto nos silencios que abre. E unha urxencia de si mesmo para comprender, indaga nos lindes da sua propia sustancia, na causa que o alimenta. En Uadi Al Hitan, o val das baleas, no deserto occidental de Exipto, a poeta percorre a memoria dun soño, procura os lindes da sua perda, escava e abeira a procura dunha nova posicion, doutro lugar. As palabras como restos dunha transformacion esencial, tal os fosiles das baleas de Uadi Al Hitan, testemuño da metamorfose de animal terrestre en animal acuatico. Por iso, en Estremas as liñas de tension esgazan a carne e a linguaxe, os discursos gravan as suas marcas nos corpos e a vida expon as osamentas no terrazo. O poemario esta atravesado polo carnal, pola identidade como busca, como liberacion.
A miña nai na praia, tarde turba de ondas a ferver. A miña nai quebrada, brinquedo de latón contra os muros do mar. Que non se entende a música do tempo, onde estarei cando o meu fillo poña neste verso aquela tarde furna, o vento escuro no estupor da luz
Las siete tragedias de Esquilo que conservamos completas (traducidas por Bernardo Perea Morales en el número 97 de esta Biblioteca Clásica Gredos) constituyen una parte mínima de la producción teatral del primero de los tres grandes tragediógrafos que nos legó la Grecia clásica. Se calcula que, a lo largo de su vida, Esquilo llegó a componer en torno a diecinueve tetralogías de piezas dramáticas, perdidas en su mayoría. Sin embargo, los azares de la transmisión textual, en forma de testimonios en papiro o a través de la obra de otros autores, nos dan acceso a sustanciosos fragmentos de muchas de ellas. El presente volumen, al cuidado de José María Lucas de Dios, constituye la primera edición integral que se presenta en castellano con los fragmentos conocidos de Esquilo. En él, tras una accesible introducción del traductor a su obra fragmentaria, la exhaustiva recopilación de noticias que sigue, confeccionada a partir de testimonios procedentes de la Antigüedad, permite al lector interesado informarse acerca del origen, la vida, la actividad dramática y el arte escénico de Esquilo, entre otros aspectos. A ello se añaden los fragmentos, más o menos extensos, localizables en alguna de sus obras conocidas, y el análisis de los mismos, que consiente, en la mayoría de las ocasiones, una reconstrucción bastante aproximada del argumento de cada composición. Además, el libro se completa con otros fragmentos teatrales de ubicación dudosa e incluso algunos pertenecientes a sus creaciones no dramáticas (elegías y epigramas). Todo ello facilita una idea completa y cabal de la obra y el estilo de un autor fundamental, al tiempo que contribuye a una mejor intelección de las obras conservadas.
Houbo unha morte e a morte entrou no amor; finalmente produciuse unha mudanza na escritura. Este libro é tamén a terceira entrega dunha pentaloxía que Chus Pato vén construíndo baixo o título xenérico de Metodo. Pero, cando o poema se compon, so lle e fiel a sua propia cicatriz; esa e a lei e a gravidade do texto. Un libro importante dunha das mais abisais, mutantes, imprescindibles e rupturistas escritas do panorama poetico contemporaneo.Houbo unha morte e a morte entrou no amor; finalmente produciuse unha mudanza na escritura. Este libro é tamén a terceira entrega dunha pentaloxía que Chus Pato vén construíndo baixo o título xenérico de Metodo. Pero, cando o poema se compon, so lle e fiel a sua propia cicatriz; esa e a lei e a gravidade do texto. Un libro importante dunha das mais abisais, mutantes, imprescindibles e rupturistas escritas do panorama poetico contemporaneo.
