Libros de Teatro en gallego, página 4 de 18

Os malos pastores, representada en 1897 e publicada no ano seguinte, é unha traxedia proletaria, a historia dunha folga obreira organizada por un líder anarquista, Jean Roule, entrecuzada cunha historia de amor. Lonxe de ser unha obra de propaganda, a peza xorde marcada por un pesimismo atroz que raia no nihilismo e que pecha todas as portas a esperanza, O autor non pretrendeu de ningun xeito fornecer unha solucion a cuestion social. Malia se situar do lado dos obreiros e soster as suas reivindicacions, Mirbeau negase a idealizalos, como tamen a demonizar os patrons, e refuga calquera sorte de maniqueismo.

Raúl Dans fai un retrato desapiadado dun núcleo familiar en descomposición, en cuxo centro está Helena, esposa e nai, presa da insatisfacción e a amargura, ante o reto de afrontar unha batalla contra o destino mentres todo o seu universo se derruba. Teatro de personaxes, da palabra como arma, da trama como revelacion. Velaqui un drama de feitura clasica poboado de perdedores e antiheroes modernos, mulleres e homes na busca do obxectivo mais lexitimo do ser humano: a conquista da felicidade.As relacions de parella, entre pais e fillos, os vencellos que nos unen as persoas, a natureza deses vinculos e as suas escravitudes, o inexorable paso do tempo, as frustracions, o fracaso e as debiles esperanzas que nos manteñen con vida. En Chegamos despois a unha terra gris hai tamen unha reflexion sobre a verdadeira identidade das persoas, sobre ese ser desprezable que aniña en cada un de nos, ese ser que nos emperramos en negar, pero que somos, en realidade, mais que aquel outro que quixeramos ser ou aparentamos ser ante os demais.Algunhas historias pretenden iluminar as zonas escuras da alma humana. En palabras do propio autor, Chegamos despois a unha terra gris penetra nesas zonas escuras para perderse nelas.Raúl Dans fai un retrato desapiadado dun núcleo familiar en descomposición, en cuxo centro está Helena, esposa e nai, presa da insatisfacción e a amargura, ante o reto de afrontar unha batalla contra o destino mentres todo o seu universo se derruba. Teatro de personaxes, da palabra como arma, da trama como revelacion. Velaqui un drama de feitura clasica poboado de perdedores e antiheroes modernos, mulleres e homes na busca do obxectivo mais lexitimo do ser humano: a conquista da felicidade.As relacions de parella, entre pais e fillos, os vencellos que nos unen as persoas, a natureza deses vinculos e as suas escravitudes, o inexorable paso do tempo, as frustracions, o fracaso e as debiles esperanzas que nos manteñen con vida. En Chegamos despois a unha terra gris hai tamen unha reflexion sobre a verdadeira identidade das persoas, sobre ese ser desprezable que aniña en cada un de nos, ese ser que nos emperramos en negar, pero que somos, en realidade, mais que aquel outro que quixeramos ser ou aparentamos ser ante os demais.Algunhas historias pretenden iluminar as zonas escuras da alma humana. En palabras do propio autor, Chegamos despois a unha terra gris penetra nesas zonas escuras para perderse nelas.

Publicación póstuma da peza teatral composta polo psiquiatra, músico e pintor Xosé Teixeiro (A Coruña 1931-Montréal 2006). A edición do texto orixinal francés vén acompañada pola tradución al galego, por tres textos autobiograficos e por unha evocacion do autor feita por Xose Manuel Beiras.

Estudo e edición dos paratextos que acompañan as edicións das pezas dramáticas de Joâo Baptista de Almeida Garrett (1799-1854).

O sétimo ceo. Mozas de primeira. Lonxe. De serieReúnense neste volume catro pezas da dramaturga británica Caryl Churchill, autora que destaca pola variedade formal da súa obra, partindo sempre dunha ollada critica. Son textos que de forma permanente nos mostran como as relacions de poder manteñen ou provocan situacions de dominacion e submision. Escritas en momentos diferentes e con rexistros igualmente diversos, estas catro pezas poñen de manifesto a riqueza enorme da escritura dunha autora fundamental no teatro do seculo XXI.

Que pode representar un faro unha noite de treboada? Un refuxio para maquillarse e esquecerse. A decisión de abandonar a ciencia e o mundo exterior. Unha loita con aparicións familiares e co pasado. Un intre para desdebuxar ese fio de voz insistente no vento. Pero que pasa se esa ecuacion chamada Eloisa e de supeto alumada polos propositos e escintileos dun electricista inusual?

Teatro infantil, a última aposta literaria de Jacobo Paz, de gran valor estético, constitúe un elemento imprescindíbel para achegar aos máis novos ao fascinante mundo do teatro.