Cada vez que se mencionan las grandes inquietudes de nuestro tiempo -el racismo, la intolerancia, la violencia, el abuso de drogas, etc.- se llega a la misma conclusión: son temas que deben afrontarse desde la escuela. Pero tambien sabemos que en casi todos los paises se habla de crisis de la educacion y reina el desconcierto entre los profesores, los padres y los propios alumnos ... Parece oportuno pues plantearnos algunas cuestiones esenciales: ¿que es la educacion?, ¿que esperamos de ella?, ¿consiste en la mera transmision de conocimientos o debe formar para la ciudadania democratica? Este ensayo responde a estas preguntas y aborda otras cuestiones fundamentales: la tension educativa entre disciplina y libertad, el eclipse de las humanidades, los limites de la neutralidad escolar, el papel de la familia, la formacion moral y su relacion con el sexo, las drogas o la violencia, etc. Completa la obra una breve antologia de textos de filosofos y escritores sobre el tema educativo, y un texto hasta ahora inedito sobre la educacion civica.
En este iluminador ensayo, Mayka Lahoz nos invita a considerar la memoria como una estructura fundamental de la existencia humana, como un espacio de palabras que nos interpelan, que hacen hablar y que por eso mismo son capaces de conferir nuevos sentidos a las multiples maneras de estar en el mundo. Somos seres narrativos y ello significa que solo nos comprendemos a nosotros mismos, y lo que somos, a traves de los relatos y ficciones que nos narramos continuamente. Por eso, el lenguaje adquiere un papel tan esencial en la construccion de nuestra identidad, de ese entramado de vivencias, afectos, convicciones y deseos que conforman nuestra biografia.
Esta obra nos sumerge en un recorrido fascinante por la visión del amor a través de los grandes pensadores de la historia. Partiendo de la idealización platónica o el pensamiento de Sartre y Montaign
Las profecías existen, y es un fenómeno extraño que nos obliga a investigarlo y como filósofos nunca diremosq ue no. A veces nos encontramos con cuentos y otras veces con realidades que desconocemos
Niklas Luhmann foi, ante todo, sociólogo. As súas obras son unha socioloxía da sociedade complexa actual. Pero para Luhmann esta sociedade non está formada por seres humanos, senón por sistemas. Os homes, non somos a sociedade. Esta idea choca coa intuición que temos da sociedade fóra da socioloxía, pois: non vivimos, nos repetimos até a saciedade, en tempos de homes civilizados e con dereitos? Non vivimos acaso nunha sociedade democrática de homes civilizados, iguais en dereitos? Luhmann non foi un tolo da ciencia ficción para o que viviriamos nun mundo de ciborgs. Luhmann foi un sociólogo alemán obsesionado en describir a complexidade social na que vivimos. Para el, as explicacións tradicionais (veteroeuropeas) ancoraban nunha filosofía obsoleta, con visións da realidade (ontoloxías) non suficientemente complexas. Luhmann constrúe a súa teoría porque a tradición, dinos, non describe a sociedade. A formulación tradicional é errónea: é necesario abandonar a ontoloxía da tradición e a súa metafísica. Non hai homes, hai sistemas. A complexidade social contemporánea non se analiza con descricións herdadas das sociedades anteriores. Só desde unha teoría de sistemas complexos é posible facer ciencia da sociedade. Nesta introdución á socioloxía de Luhmann imos explicar o sentido destas afirmacións e a súa coherencia para describir a sociedade na que vivimos. Como a sociedade actual, a teoría de Luhmann é dunha exterma complexidade; a obra de Luhmann é complexa en si mesma. Pero complexidade significa que non existe, nin pode existir unha perspectiva privilexiada para describir a sociedade actual, e isto ten que asumirse na súa radicalidade. Este é un libro de introdución á socioloxía de Luhmann, un autor que mira á sociedade moderna de fronte, ofrecendo unha visión complexa do mundo social contemporáneo. Con esta introdución queremos achegar a súa teoría á sociedade galega, pois
Poucos filósofos como Kierkegaard supoñen un reto tan importante cando se trata de escribir unha obriña que sirva de introdución ao seu pensamento. Con Kierkegaard existen condicionantes obxectivos que apoian esta introducion. En primeiro lugar, condicionantes intrinsecos. A obra de Kierkegaard e asistematica. Un traballo como este ten por forza que ser sistematico. Velaqui o primeiro atranco. Cando se trata de presentar o pensamento de Kierkegaard un ten que inventar certa sistematicidade metodoloxica, condenada a acabar sendo retroactivamente criticada, desde, preciasmanteo, o obxecto a ela reducido. Ligado a isto temos que a obra de Kierkegaard e complexa, porque conten moitos elementos, enredados todos en interaccion. Cada un require dunha boa dose de paciencia e atencion. A complexidade ten que ver coa estrutura multiple da obra. Moitos escritos distintos, mesmo moitos autores distintos. Canda a estes condicionamentos intrinsecos esta un extrinseco que e preciso mencionar. Nuns tempos en que as edicions de Kierkegaard so eran fiabeis practicamente en dinamarques, estudosos, querendoo ou sen querelo, colleron a parte que lles interesaba polo todo que ignoraban e voila: escribiron os primeiros estudos sobre Kierkegaard. Este perfil que se creou en todos nos dificulta seriamente todo traballo de presentacion. Respectase o formato da coleccion a que se suma o libro, se ben o apartado biografia ten un peso especifico maior dada a importancia que a biografia ten na obra kierkegaardiana.
Cada vez que se mencionan las grandes inquietudes de nuestro tiempo -el racismo, la intolerancia, la violencia, el abuso de drogas, etc.- se llega a la misma conclusión: son temas que deben afrontarse desde la escuela. Pero tambien sabemos que en casi todos los paises se habla de crisis de la educacion y reina el desconcierto entre los profesores, los padres y los propios alumnos ... Parece oportuno pues plantearnos algunas cuestiones esenciales: ¿que es la educacion?, ¿que esperamos de ella?, ¿consiste en la mera transmision de conocimientos o debe formar para la ciudadania democratica? Este ensayo responde a estas preguntas y aborda otras cuestiones fundamentales: la tension educativa entre disciplina y libertad, el eclipse de las humanidades, los limites de la neutralidad escolar, el papel de la familia, la formacion moral y su relacion con el sexo, las drogas o la violencia, etc. Completa la obra una breve antologia de textos de filosofos y escritores sobre el tema educativo, y un texto hasta ahora inedito sobre la educacion civica.
En este iluminador ensayo, Mayka Lahoz nos invita a considerar la memoria como una estructura fundamental de la existencia humana, como un espacio de palabras que nos interpelan, que hacen hablar y que por eso mismo son capaces de conferir nuevos sentidos a las multiples maneras de estar en el mundo. Somos seres narrativos y ello significa que solo nos comprendemos a nosotros mismos, y lo que somos, a traves de los relatos y ficciones que nos narramos continuamente. Por eso, el lenguaje adquiere un papel tan esencial en la construccion de nuestra identidad, de ese entramado de vivencias, afectos, convicciones y deseos que conforman nuestra biografia.
Esta obra nos sumerge en un recorrido fascinante por la visión del amor a través de los grandes pensadores de la historia. Partiendo de la idealización platónica o el pensamiento de Sartre y Montaign
Las profecías existen, y es un fenómeno extraño que nos obliga a investigarlo y como filósofos nunca diremosq ue no. A veces nos encontramos con cuentos y otras veces con realidades que desconocemos
Niklas Luhmann foi, ante todo, sociólogo. As súas obras son unha socioloxía da sociedade complexa actual. Pero para Luhmann esta sociedade non está formada por seres humanos, senón por sistemas. Os homes, non somos a sociedade. Esta idea choca coa intuición que temos da sociedade fóra da socioloxía, pois: non vivimos, nos repetimos até a saciedade, en tempos de homes civilizados e con dereitos? Non vivimos acaso nunha sociedade democrática de homes civilizados, iguais en dereitos? Luhmann non foi un tolo da ciencia ficción para o que viviriamos nun mundo de ciborgs. Luhmann foi un sociólogo alemán obsesionado en describir a complexidade social na que vivimos. Para el, as explicacións tradicionais (veteroeuropeas) ancoraban nunha filosofía obsoleta, con visións da realidade (ontoloxías) non suficientemente complexas. Luhmann constrúe a súa teoría porque a tradición, dinos, non describe a sociedade. A formulación tradicional é errónea: é necesario abandonar a ontoloxía da tradición e a súa metafísica. Non hai homes, hai sistemas. A complexidade social contemporánea non se analiza con descricións herdadas das sociedades anteriores. Só desde unha teoría de sistemas complexos é posible facer ciencia da sociedade. Nesta introdución á socioloxía de Luhmann imos explicar o sentido destas afirmacións e a súa coherencia para describir a sociedade na que vivimos. Como a sociedade actual, a teoría de Luhmann é dunha exterma complexidade; a obra de Luhmann é complexa en si mesma. Pero complexidade significa que non existe, nin pode existir unha perspectiva privilexiada para describir a sociedade actual, e isto ten que asumirse na súa radicalidade. Este é un libro de introdución á socioloxía de Luhmann, un autor que mira á sociedade moderna de fronte, ofrecendo unha visión complexa do mundo social contemporáneo. Con esta introdución queremos achegar a súa teoría á sociedade galega, pois
Poucos filósofos como Kierkegaard supoñen un reto tan importante cando se trata de escribir unha obriña que sirva de introdución ao seu pensamento. Con Kierkegaard existen condicionantes obxectivos que apoian esta introducion. En primeiro lugar, condicionantes intrinsecos. A obra de Kierkegaard e asistematica. Un traballo como este ten por forza que ser sistematico. Velaqui o primeiro atranco. Cando se trata de presentar o pensamento de Kierkegaard un ten que inventar certa sistematicidade metodoloxica, condenada a acabar sendo retroactivamente criticada, desde, preciasmanteo, o obxecto a ela reducido. Ligado a isto temos que a obra de Kierkegaard e complexa, porque conten moitos elementos, enredados todos en interaccion. Cada un require dunha boa dose de paciencia e atencion. A complexidade ten que ver coa estrutura multiple da obra. Moitos escritos distintos, mesmo moitos autores distintos. Canda a estes condicionamentos intrinsecos esta un extrinseco que e preciso mencionar. Nuns tempos en que as edicions de Kierkegaard so eran fiabeis practicamente en dinamarques, estudosos, querendoo ou sen querelo, colleron a parte que lles interesaba polo todo que ignoraban e voila: escribiron os primeiros estudos sobre Kierkegaard. Este perfil que se creou en todos nos dificulta seriamente todo traballo de presentacion. Respectase o formato da coleccion a que se suma o libro, se ben o apartado biografia ten un peso especifico maior dada a importancia que a biografia ten na obra kierkegaardiana.
