Libros de Literatura en gallego, página 6 de 243

A cegueira é unha reflexión sobre a banalidade do mal. Os seus personaxes participan nunha cerimonia do horror. Ninguén pode fuxir desta eucaristía. O Rei Nu atravesa Palestina e vaise afundindo na historia de humillacions dun pobo que esta a ser exterminado. Marta e Maria non deixan de cavar. O Padre decreta o vomito sobre a carne humana excentaria. Xudas e Barrabas odian os seus papeis e, mesmo asi, expanden a amnesia do cancro. Neste territorio devastado, a xestion da barbarie vira norma sagrada.A cegueira é unha reflexión sobre a banalidade do mal. Os seus personaxes participan nunha cerimonia do horror. Ninguén pode fuxir desta eucaristía. O Rei Nu atravesa Palestina e vaise afundindo na historia de humillacions dun pobo que esta a ser exterminado. Marta e Maria non deixan de cavar. O Padre decreta o vomito sobre a carne humana excentaria. Xudas e Barrabas odian os seus papeis e, mesmo asi, expanden a amnesia do cancro. Neste territorio devastado, a xestion da barbarie vira norma sagrada.

Arturo é un hacker que atopa información moi comprometedora para algunhas das persoas máis poderosas e influentes do país. No cárcere coñece a uns compañeiros que lle axudan a comprender como é dirixida a sociedade e como actua esta hexemonia que a gob

Lengua Española y Literatura.Lingüística. Literatura. Filología;Enseñanza secundaria. Educación Secundaria Obligatoria.

China estivo de moda a comezos dos años 70. A �revolución� do 68 extendeu pola Europa desta banda do Teón de Aceiro a ideoloxía maoísta, que prendeu como lume nos grupos da ultraesquerda alemaña. Log

Co Premio Torrente Ballester 2007 Xosé M. Pacho Blanco revélase como un narrador que retorce os estereotipos literarios. Novela coral, nacida do entrecruzamento dos xéneros máis diversos, A choiva do mundo e un mosaico feito con anacos da vida no que o amor e o desamor, a loucura, a soidade e a terra se encarnan en mais dun cento de personaxes de lugares e tempos dispares. Metafora da construcion perpetua do mundo a partir das historias das persoas e resultado do pulo creativo dun escritor que penetra na realidade a traves das suas multiples linguaxes.

Logo da explosión de libros-CD dos últimos anos, a nosa industria editorial dá un paso alén. Galaxia acaba de presentar a súa colección Libro cinema, que arrinca con A cicatriz branca de Margarita Ledo Andion. O filme achega o DVD con subtitulos e extras acompañado de textos que contextualizan e explica diferentes aspectos desta producion. O filme trata, a traves dunha historia persoal, a problematica da emigracion das mulleres galegas en solitario a America durante o seculo XX. "

Luís, ou don Luís agora, pasaba moitas horas escoitando a voz, as mil voces, os cen ou os cen mil bicos de Catulo, a chuvia sobre Compostela, a pedra do seu destino, a súa cova, o diluvio de Ovidio no seu Metamorphoseon. Don Luis, hogano vello e so, deixaba as veces que a sua mente saise a rua coma unha ave descoñecida e branca que voaba por riba dos tellados e dos cabalos de pedra entre a chuvia e apousaba no alto da torre das campas do Obradoiro, a da dereita. Logo, outra ave moura, apousaba no alto da torre da carraca, a da esquerda. Miraban ambas a lonxania, logo unha para a outra. Despois voaban cara si fundindose nunha soa, non se sabe se branca se negra, e desaparecia batendo as as en direccion o cemiterio de Boisaca, onde descansaba Rosa.

Na Cidade dos Anxos, capital mística dun país remoto, vive Roi, un singular estudante universitario. Mocidade louca, luces de neón, buguinas, tellados, unha virxe sensual e magoada, diamantes no ceo, confusión. Porén, aí están os anxos para... Esta novela, como a vida mesma, é unha singradura, unha viaxe, unha odisea. O navío intérnase en océanos vastos, en ríos sanguineos, da nosa xeografía. O navío é unha procura,a procura da vida. Enviar a un amigo Imprimir

Velaquí un dos grandes textos da literatura galega contemporánea. Entre 1776 e 1783 arredor de cincocentas familias de Galicia, Asturias e a Maragatería embarcaron na cidade da Coruña para ir poboar terras ao sur da provincia de Buenos Aires, o que os historiadores coñecen como a Expedicion das Familias. Ali crearon varios asentamentos, dos que unicamente sobrevive Nosa Señora do Carme de Patagones, na boca do rio Negro. O conde de Floridablanca e os ministros de Carlos III deseñaron a ocupacion para evitar que o ingles se establecese naquelas latitudes.Cen anos despois, en 1885, o piloto de Noia, Basilio Vilariño, evoca aquelas xornadas dialogando co gaiteiro, Chinto de Muras, mentres o exercito arxentino entra na antiga aldea de colonos, despois de vencer na montaña a derradeira resistencia das tribos indixenas. Dialogo entre defuntos, apenas sombras no medio do lamazal.A Cidade dos Cesares gañou o Premio de Novela Torrente Ballester en 1992. Case trinta anos despois, o autor ofrecenola nesta edicion corrixida e revisada.

A cidade dos Césares é a historia dun soño, un tráxico canto épico, feito de ilusións e fracasos, protagonizado polas case catrocentas familias que entre 1776 e 1783 embarcaron na Coruña para colonizar as terras ignotas da Patagonia. A cidade dos Cesares, que presentamos agora en version definitiva, fixada e corrixida polo seu autor, e a historia daquela singular aventura narrada en boca do difunto, Basilio Vilariño, piloto da vila Noia, que dialoga nestas paxinas co seu amigo e compañeiro de expedicion, o gaiteiro Chinto de Muras.Victor F. Freixanes presentanos en A cidade dos Cesares unha novela temera, desacougante, torrencial, ateigada de lirismo e humanidade: novela coral, escrita nunha linguaxe extraordinariamente rica, chea de musicalidade, que se mergulla na historia para recuperar a memoria da primeira emigracion masiva de galego as Americas. Un dos grandes textos da literatura galega contemporanea.Victor F. Freixanes e escritor, xornalista e editor. E autor de obras significativas no xornalismo: Unha ducia de galegos (1976), Memorias dun fuxido (1980), no ensaio: Galicia. Unha luz no Atlantico (Xerais, 2001) e mais dalguns titulos sobranceiros na novelistica galega contemporanea: O triangulo escrito na circunferencia (1982), O enxoval da noiva (1988) e A cidade dos Cesares (Xerais, 1993 e 2002).

"Eu falaba para unha clase silenciosa e distraída, Gibran e Arthur dedicábanse a unha análise comparativa das súas calculadoras e rebentaban co riso por non sei que, Michael asentía movendo a cabeza ainda que pensaba noutra cousa e, mentres, os muros daban en inclinarse perigosamente e terminarian por caernos a todos enriba."Cunha escrita descontinua que vai captando diferentes escenas e conflitos co alumnado e cos seus colegas, case coma se fose unha camara, François Begaudeau construe en A clase unha cronica do seu labor como profesor, engadindo mesmo as suas propias dubidas e poñendo de manifesto as dificultades que xorden nas aulas, nos claustros, entre os adolescentes e tamen entre os adultos. Este e o impactante relato da vida nunha clase multicultural da bisbarra parisina, con todas as tensions entre profesores e alumnos, que en certa maneira traducen o conflito entre ricos e pobres, entre aqueles que posuen o saber e aqueles que non o teñen. Unha adaptacion desta novela foi levada ao cine por Laurent Cantet, e a pelicula homonima obtivo a Palma de Ouro do Festival de Cannes 2008."Eu falaba para unha clase silenciosa e distraída, Gibran e Arthur dedicábanse a unha análise comparativa das súas calculadoras e rebentaban co riso por non sei que, Michael asentía movendo a cabeza ainda que pensaba noutra cousa e, mentres, os muros daban en inclinarse perigosamente e terminarian por caernos a todos enriba."Cunha escrita descontinua que vai captando diferentes escenas e conflitos co alumnado e cos seus colegas, case coma se fose unha camara, François Begaudeau construe en A clase unha cronica do seu labor como profesor, engadindo mesmo as suas propias dubidas e poñendo de manifesto as dificultades que xorden nas aulas, nos claustros, entre os adolescentes e tamen entre os adultos. Este e o impactante relato da vida nunha clase multicultural da bisbarra parisina, con todas as tensions entre profesores e alumnos, que en certa maneira traducen o conflito entre ricos e pobres, entre aqueles que posuen o saber e aqueles que non o teñen. Unha adaptacion desta novela foi levada ao cine por Laurent Cantet, e a pelicula homonima obtivo a Palma de Ouro do Festival de Cannes 2008.

Neste libro preséntanse un conxunto de refráns, locucións e fórmulas que forman parte da documentación inédita de vicente Risco, que garda a sú afundación. Fíxose unha clasificación tipolóxica e temática destas unidades e tentouse delimitar e relevancia das achegas do escritor ourensan que sempre mostrou un interese especial polo traballo etnografico.

Unha aventura urbana e actual coa publicidade como arma contra o poder.Premio Álvaro Cunqueiro de Narrativa, 1998. Unha chamativa campaña de contrapublicidade que ten como obxectivos bancos e empresas de todo tipo estendese pola cidade. Dous xornalistas deben averiguar quen esta detras da Compañia Clandestina de Contrapublicidade e cales son as suas pretensions.

0

A confesión de Lúcio (1914) ocupa un lugar de honra na moderna literatura portuguesa. Profundamente subxectiva e lírica, afástase dos modelos realistas e románticos de comezos do século XX, achegándose as experiencias simbolistas que diluirian as fronteiras entre a prosa e a poesia e a trazos como o sentido estetico da vida, o gozo desenfreado dos apetitos sensuais e o tedio existencial. Sa-Carneiro evoca o seus tempos de xuventude no Paris de 1895, con multiples referencias ao seu vadiar pola cidade, ao tempo que aborda tres das suas teimas: o suicidio, o amor fora dos parametros convencionais e lindeiro coa perversion, e mais a confusa percepcion do real, por momentos achegada a loucura. A enigmatica caracterizacion dos personaxes reforza a idea da fragmentacion do suxeito, leitmotiv da historia, visible nun conxunto de experiencias proximas ao delirio e ao frenesi sensorial.A obra foi concibida cos codigos da novela fantastica, onde a trama xira arredor dun triangulo amoroso e do seu fatidico desenlace. O narrador, Lucio Vaz, reafirma dende as paxinas iniciais a sua condicion de cronista duns feitos inverosimiles. A confesion de Lucio e unha obra aberta a interpretacion, pois afonda en universos tan ambiguos e enigmaticos como o dandismo a xeito de actitude que repudia o sistema de valores da sociedade burguesa; a androxinia, un sofisticado homoerotismo, se cadra mesmo o travestismo, como reflexo dunha complexa sexualidade.