Libros de Narrativa en euskera, página 10 de 521

Ingeles literaturako lehen detektibe-eleberria, edo misterio-eleberri modernoaren aitzindari eta XIX. mendeko garrantzitsuenetako bat da Ilargi-harria, adituen ustez. Bere egitura narratibo ez ohikoagatik da batez ere berezia. Izan ere, eleberria gutun bidezko narrazio korala dela esaten daiteke: narratzaileak diamantearen desargertzearekin zerikusia duten personaiei gertaerez dakitena idatzaiz kontatzeko eskatu, eta haiek, elakarri txanda hartuz, eta gertaeren inguruan nork bere ikuispegia emanez, ikuspegi desberdinak eta are kontrajarriak ere, hasieratik bukaeraino albaintzen dute istoria. Horretaz gainera, berziki azpimarragarria da idazleak bere pertsonaien bidez giza izaeraren alderdi guztiak agerian jarriz eta intrigari azkeneraino eutsiz erakusten duen maisutasuna. Batez ere horretan agertzen ditu Collinsek bere idazle-dohain ikaragarriak. Aspaldi esana utzi baitzuen T.S. Elliot handiak Ilargi-harria dela ingelesez idatzitako detektibe-eleberririk luze eta onena, idatzitako lehena izateaz gainera.

Badira liburu honetan hari ikusezin batzuk, bertan agertzen diren pertsonaien bizitzak elkartzen dituztenak. Diana, Sara, Pablo, Laura, Adrian ... Denak maitemintzen dira, denek deskubritzen dute maitasuna sentimendu indartsua dela, ahalmen miresgarriak dituena, maitasuna gai baita pertsona bat goitik behera aldatzeko eta bizitza beste modu batez ikusarazteko. Baina, aldi berean, desamodioaren mingostasuna ere ezagutzen dute, edo absentziarena, urruntzearena, edota maitasun apurtuena. Maitasuna bere aldaera guztiekin, gazte denboretako lehenengo maitasunetik hasi eta heriotzaz haraindi bizirik irauten dueneraino. Eta hor daude beti liburuak, bidelagunak maitatzeko abenturan.

Entziklopedia txiki honekLurraren, landareen eta animalien 150 argazkitik gora ditu.Entziklopedia txiki honekLurraren, landareen eta animalien 150 argazkitik gora ditu.Txikien eskura jartzen du mundu biziaren aberastasuna,testu soil eta argazkiharrigarri, hunkigarri eta distiragarrien bidez!

¿Por qué dejamos de amar? ¿Cuando es el momento de preparar las maletas, para salir por la puerta y no regresar nunca? El protagonista de este libro se encuentra en ese trance. La última noche, antes de irse de casa abandonando a su pareja e hijos, desgrana las razones por las que se siente desdichado, y en todo momento tendra en mente las pequeñas miserias de la relacion, la convivencia, los habitos, las desilusiones... una intimidad desnuda de la pareja.

Zer garen eta zer izan nahi genukeen. Hara hor buruhausteak eragiten dizkigun arazo bat, bai alor pertsonalean bai alor politikoan ere, herri bat (edo bi, edo hiru edo bat ere ez) garenez gero. Eleberri honetako protagonista, Joseba Anabitarte, eskizofrenia batean bizi da, aspertuta dago hemengo giro politikoarekin. Baina aspertze horien arrazoiak oso ezberdinak izan daitezke andrearekin baldin badago edo koadrilako bere lagun minarekin, edo Zuriñe bere ikaslearekin. Alaskako unibertsitate batetik etorri zaio esakintza bat, Euskal Herriari buruzko ikastaro bat emateko. Aukera ederra iruditzen zaio Euskal Herritik ihes egiteko. Edo beste zer edo zeretik doa ihesi? Kontua da, ihesi doala, behintzat. Alaskan, bakar-bakarrik, eta gure herriari buruz deus ez dakitenen aurrean, Euskal Herriaren historia fantastiko bat asmatzen du. Gazia da, sarkasmoz betea, lehen hiztetik harrapatzen zaituena, pindartsua. Hitz batean, umoretsua da, bai, eleberri labur hau, baina irakurri ostean min eragiten duena.

Paisaia batetik hartutako tulipa:uda minaren masailabihotzaren mihia,kopa eta ezkila.Bizimin, bizimindesiraren malkoa:itua jo ondorengoa. Bihotz damua:gereziondoa,batere alerik bakoa.

Fermin Etxegoienen lehen eleberri honetan mundu garaikidea ageri da, errealismoz erakutsia. Protagonistak lan egiten du herri bateko kooperatiban, eta zenbait tramaren erdian aurkituko du bere burua. Esperientzian oinarrituriko literatura da, egungo familia zein laneko bizipenak jasotzen dituena. Elkarren artean gurutzatzen diren gertakizunek, erritmo bizian kontatuak, irakurlearen arreta hasieratik bereganatuko dute, eta espero ez duen amaierara eramango.Aspaldion ugaldu diren autokarabana-aleak unibertsaltasunean helmugarik ez daukaten unitate moduan irudikatuak dira Autokarabana modernitatearen metafora gisa.

Raul Zelik Alex, el protagonista de este libro, ha vuelto a Bilbao, la ciudad donde solía pasar las vacaciones. La vuelta lo colocará frente a frente con el pasado; lugares, canciones, amistades… y u

"Esaten da Siberian desagertu zela Conrad lehenengo, aitarekin, bortxazko lanak egitera bidali zutenean. Eta aita bera ere desagertu zitzaiola gero, lau urte geroago, tuberkulosia, Siberiatik itzuli zirenean. Eta esaten da, hori esan izan da beti, aita desagertzen denean semea ere desagertzen dela apur bat." Arratsaldero igotzen da Phineas, bere lagunekin, hamazazpigarren teilatura, handik bakarrik ikusten baitira herriko bi sarrerak batera: errepidea eta tren-geltokia. Itxaroten daude, izan ere, uda honetan iritsi beharko lukeen norbaiten zain. Erabat amaitu ez den diktaduraren ondorengo garai lanbrotsuan, krudelkeriaren oroitzapena jaso eta gorde nahi dute pertsonaiek, beren zauriak behingoz ixteko, tiraniaren zerbitzariek zirrikitu guztiak itxirik dituzten arren. Berrikuntza osoa eman dio Elorriagak bere obrari, bai gaiaren, bai idazkeraren aldetik, baina bere erroei eutsiz: itxurazko soiltasun guztiz landua, literatur lana erlojuaren doitasuna duen artefaktua ere izatea, gizon-emakumeen beldur eta sentimendu sakonetara heltzeko gaitasuna.

Mendi buelta bat, artxiboetara joan-etorri bat, libururen batean aurkitutako datu bat edo oroitzapenaren zokoren batetik sortutako hitz ahantzia, horietako edozein zertzelada izan daiteke liburu honetako pieza bakoitzaren ernamuina. Hizkuntza du abiapuntu Perurenak, hizkuntza bizia, garai batekoa edo oraingoa; oso estilo pertsonala erabiltzen du, berea eta identifika erraza, baina iradokizunez betea. Hizkuntzaren barruan ari da autorea, senaren argi-mutila hartuta, mugarri bila, dakiguna ikasten, edo genekiena, behintzat. Ez gara ohartzen, baina, horretan dugu atseginik handiena. Ikasmin handia izanda ere, aurrez dakiguna besterik ez baitugu ikasten. Gure bihotzak bere eskema zaharren arabera antolatzen baititu material berri guziak, lehenagotik dakienera egokitzen ez den guzia aintzat hartu gabe.

Jean-Baptiste Grenouille da eleberri honetako pertsonaia nagusia. Usaimen ezin bikainagoaren jabe da eta edozein lurrin aditu eta ezagutu dezake, baita paretaz bestalde egonda ere. Berak, aldiz, ez du inolako usainik. Bere bizitza, jaio aurretik ere, krimenak markatua da. Bere amari burua moztu zioten Jean-Baptisteren lau anai-arrebak hiltzeagatik, eta bera ere doi-doi libratu zen patu horretatik. Jende-hiltzea da bere bokazioa, hildakoaren usaina era horretan bereganatuko duelakoan. Helburu hori hartuta, gero eta heriotza lazgarriagoak eragiten ditu bere inguruan. Perfumea genero beltzeko eleberria da, ez dago dudarik; azken batean, hiltzaile baten historia da, baina askoz gehiago ere bada: artista handi baten maisulana.