Libros de Literatura en gallego, página 2 de 242

Premio Novela Europea Casino de Santiago 2005 .Unha novela que reflexiona sobre a fraxilidade do ser humano, ese equilibrio entre a felicidade e o desalento. París exactamente ao pé da Torre Eiffel. Ali decorre a historia que conta Xuntos e mais nada. A historia de catro persoas que pouco teñen en comun, catro vidas perdidas que devalan no mundo rispido da cidade, uns ninguens. Catro sobreviventes que van aprender a compartir os medos, as esperanzas, a tenrura, a amizade, e tamen, os desencontros. Anna Gavalda escribe desde a experiencia da fraxilidade do ser humano, o equilibrio entre felicidade e desalento, que e o cerne desta novela.

París exactamente ao pé da Torre Eiffel. Alí decorre a historia que conta Xuntos e máis nada. A historia de catro persoas que pouco teñen en común, catro vidas perdidas que devalan no mundo ríspido da cidade, uns ninguens.Catro sobreviventes que van aprender a compartir os medos, as esperanzas, a tenrura, a amizade, e tamen, os desencontros.Anna Gavalda escribe desde a experiencia da fraxilidade do ser humano, o equilibrio entre felicidade e desalento, que e o cerne desta novela.

XUIZO AOS HUMANOS es un libro del autor VV.AA. editado por CATRO VENTOS. XUIZO AOS HUMANOS tiene un código de ISBN 978-84-945917-4-7 y consta de 228 Páginas.

Unha parte moi importante da historia está nos periódicos. Esta selección de textos, escolma dalgunha das mellores páxinas do mellor xornalismo, ofrece unha significativa panorámica da transición que vai dende a Galicia de principios do seculo XIX ata os nosos dias. Xornalismo literario e de opinion. Pensamento activo nas paxinas dos xornais. O presente volume, ainda que admite unha lectura autonoma, complementa o correspondente as biografias de vinte xornalistas que editamos nesta mesma coleccion. A escolma de textos non so permite unha vision mais rica dos autores senon que, en conxunto, constitue unha moi ilustrativa panoramica da historia da sociedade galega nos ultimos douscentos anos. A presente escolma inclue unha ampla seleccion de traballos de Manuel Pardo de Andrade, Concepcion Arenal, Alfredo Vicenti, Emilia Pardo Bazan, Alfredo Brañas, Sofia Casanova, Basilio Alvarez, Anton Villar Ponte, Julio Camba, Xoan Xesus Gonzalez, Wenceslao Fernandez Florez, Manuel Lustres Rivas, Maria Luz Morales, Roberto Blanco Torres, Ben-Cho-Shey, Victor Casas, Johan Carballeira, Anxel Fole, Luis Seoane e Alvaro Cunqueiro.

Información e noticia de xornalistas: homes e mulleres que, dende a opinión e a información, participaron na construción da Galicia moderna. Olladas complementarias. Dende o primeiro deles, Manuel Pardo de Andrade (1760-1832) a Alvaro Cunqueiro (1911-1981). O xornalismo e un dos discursos que construen a historia das colectividades. Na conformacion politica e social da Galicia moderna, o xornalismo e os xornalistas (homes e mulleres) aparecen coma un elemento activo de enorme significacion, espello das ansias e das frustracions colectivas, cronica de entusiasmos e traballos, esperanzas e rexurdimentos. Velaqui vinte estampas ou ensaios que por primeira vez nos permiten ordenar o discurso dunha profesion rica, apaixonante, na que se reflicten as grandezas e as miserias do pais. Un equipo de especialistas, coordinados pola Seccion de Comunicacion do Consello da Cultura Galega, abordan o estudo de vinte personalidades do xornalismo galego, dende Manuel Pardo de Andrade, director do primeiro xornal moderno, Diario de La Coruña (1808), ata os mais contemporaneos: Victor Casas, Wenceslao Fernandez Florez, Sofia Casanova, Luis Seoane, Julio Camba, Concepcion Arenal, Johan Carballeira, Anton Villar Ponte, Anxel Fole, Ben-Cho-Shey...

Xope de Lilaina pretende ser algo máis que unha colección de relatos da tradición oral disimulada pola introdución do recurso literario dun escritor imaxinario, M. Castro d´Anllóns, que oculta ao ver

En 1975 publicouse por primeira vez a novela Xoguetes para un tempo prohibido; Editorial Galaxia no 2005 tira do prelo unha nova edición, a décima, desta obra na que Casares fai un retrato da xeración dos anos 60. E esta a decima edicion de Xoguetes para un tempo prohibido desde que no ano 1975 se edita a primeira. Unha novela retrato dunha xeracion, a dos anos 1960, nos que aqueles mozos universitarios cultos e brillantes, intelixentes e soñadores acaban embarrancando no escepticismo e na amargura. Unha obra que nos achega a un tempo e a uns personaxes marcados pola perda das ilusions e polos soños derramados. Esta novela foi galardoada co premio co que se conmemoraban os XXV anos da fundacion da Editorial Galaxia. Un retrato xeracional dun grupo de amigos na Compostela universitaria de fins do seculo XX. O circulo universitario no que Casares se moveu na sua epoca de estudante na universidade aparece aqui representado pola peripecia vital de Elias, que abrangue desde a sua infancia nunha pequena vila galega ata o seu traxico final nunha triste pension ourensa. Os sordidos anos da posguerra e o seu contrapunto, os esperanzados tempos da utopia revolucionaria, acaban no alcohol, na frivolidade e o desespero. Escrita con toda a brillantez e eficacia da narrativa moderna, e unha reflexion lucida sobre as ilusions perdidas e os soños non acadados.

En 1975 publicouse por primeira vez a novela Xoguetes para un tempo prohibido; Editorial Galaxia no 2005 tira do prelo unha nova edición, a décima, desta obra na que Casares fai un retrato da xeración dos anos 60. E esta a decima edicion de Xoguetes para un tempo prohibido desde que no ano 1975 se edita a primeira. Unha novela retrato dunha xeracion, a dos anos 1960, nos que aqueles mozos universitarios cultos e brillantes, intelixentes e soñadores acaban embarrancando no escepticismo e na amargura. Unha obra que nos achega a un tempo e a uns personaxes marcados pola perda das ilusions e polos soños derramados. Esta novela foi galardoada co premio co que se conmemoraban os XXV anos da fundacion da Editorial Galaxia. Un retrato xeracional dun grupo de amigos na Compostela universitaria de fins do seculo XX. O circulo universitario no que Casares se moveu na sua epoca de estudante na universidade aparece aqui representado pola peripecia vital de Elias, que abrangue desde a sua infancia nunha pequena vila galega ata o seu traxico final nunha triste pension ourensa. Os sordidos anos da posguerra e o seu contrapunto, os esperanzados tempos da utopia revolucionaria, acaban no alcohol, na frivolidade e o desespero. Escrita con toda a brillantez e eficacia da narrativa moderna, e unha reflexion lucida sobre as ilusions perdidas e os soños non acadados.

Xoguetes para nenos cegos es un libro del autor Darriba, Luz editado por BELAGUA EDICIONES Y COMUNICACION. Xoguetes para nenos cegos tiene un código de ISBN 978-84-124434-0-0 y consta de 100 Páginas.

Na poesía do autor vonviven o persoal e o externo, o natual e o histórico.Como sinalou a crítica, case toda a obra de Franco Grande ten un tema central: a vivencia do propio eu, en distintos estadios de desleixamento do mundo. Nese senso, o seu texto poetico e unha mistica da soidade. Como os misticos, escolma unha falsa simple e recorre ao simbolo e mais a exclamacion para comunicar vivencia inefables. Pero sen esquecer a vivencia da paisaxe e da sua poderosa forza cosmica, asi como tamen a da soidade do ser humano nas modernas cidades.

Constátase que hoxe en día os cativos e as cativas non brincan nin enredan coma se facía décadas atrás. É a mudanza dos tempos. Os novos medios (TV, xogos electrónicos, teléfono móbil, ipad, ipod...) asi como unha xeografia urbana desaxeitada (falta de espazos de encontro e recreo), alen da ocupacion dos mesmos por outras circunstancias (ruas ateigadas de vehiculos) e engadido todo isto ao forte descenso da natalidade que da por resultado a escaseza de nenos (quer no medio urbano quer no medio rural -ainda conservando este toda a xeografia do xogo-) que dificulta, xa que logo, a concentracion de nenos necesaria para que se produza o xogo colectivo e socializador. A todo isto ainda hai que sumar a excesiva ocupacion do tempo de lecer das crianzas en actividades regradas (deportes, musica, tarefas escolares...) que lles resta posibilidades de desenvolveren o xogo libre e creativo. Quizabes, se os meniños e as meniñas xogasen como se xogaba en creatividade, liberdade e gratuidade, esta obra non teria razon de ser.Constátase que hoxe en día os cativos e as cativas non brincan nin enredan coma se facía décadas atrás. É a mudanza dos tempos. Os novos medios (TV, xogos electrónicos, teléfono móbil, ipad, ipod...) asi como unha xeografia urbana desaxeitada (falta de espazos de encontro e recreo), alen da ocupacion dos mesmos por outras circunstancias (ruas ateigadas de vehiculos) e engadido todo isto ao forte descenso da natalidade que da por resultado a escaseza de nenos (quer no medio urbano quer no medio rural -ainda conservando este toda a xeografia do xogo-) que dificulta, xa que logo, a concentracion de nenos necesaria para que se produza o xogo colectivo e socializador. A todo isto ainda hai que sumar a excesiva ocupacion do tempo de lecer das crianzas en actividades regradas (deportes, musica, tarefas escolares...) que lles resta posibilidades de desenvolveren o xogo libre e creativo. Quizabes, se os meniños e as meniñas xogasen como se xogaba en creatividade, liberdade e gratuidade, esta obra non teria razon de ser.

A historia da vida dunha muller diagnosticada de alzhéimer que necesita seguir viva.Xoaniña estase esquecendo da súa vida, de feito nin tan sequera lembra o seu nome ou a idade que ten. Ao redor dela tan so xira a soidade, o medo e uns invisibles fios que a manteñen atada a realidade. Unhas desconcertantes tatuaxes gravadas na pel e un vello diario con tapas de coiro negro son o facho que alumea os seus pasos, as pegadas que lle permiten regresar ao pasado para percorrer un tortuoso camiño ata chegar a un inesperado final. Narrada en duas voces, Xoaniña de Deus e a historia da vida dunha muller diagnosticada de alzheimer que necesita seguir viva. Amor, drama e un pouco de humor forman parte dun circulo de lembranzas que ela mesma debe pechar antes de que a sua memoria se apague para sempre.Xoaniña estase esquecendo da sua vida, de feito nin tan sequera lembra o seu nome ou a idade que ten. Ao redor dela tan so xira a soidade, o medo e uns invisibles fios que a manteñen atada a realidade. Unhas desconcertantes tatuaxes gravadas na pel e un vello diario con tapas de coiro negro son o facho que alumea os seus pasos, as pegadas que lle permiten regresar ao pasado para percorrer un tortuoso camiño ata chegar a un inesperado final. Narrada en duas voces, Xoaniña de Deus e a historia da vida dunha muller diagnosticada de alzheimer que necesita seguir viva. Amor, drama e un pouco de humor forman parte dun circulo de lembranzas que ela mesma debe pechar antes de que a sua memoria se apague para sempre.

Il Morgante Maggiore de Luigi Pulci considérase unha auténtica epopeade xigantes pola avultada presenza destes seres na obra. En efecto, entre os diferentes representantes do marabilloso, os xigantes son os que contan coa maior presenza e número ao longo deste poema e posúen, ásombra de Morgante, unha certa relevancia, maior ou menor segundo os casos. Mentres que os estudosos se centraron eminentemente na comicidade da obra de Luigi Pulci, na natureza e función das súas fontes -especialmente a vexata quaestio do Orlando laurenziano- ou a interpretación do personaxe de Morgante, outros aspectos posibles de estudo quedaron relegados e só se viron beneficiados ou incluídos polos avances da crítica subsidiariamente e en tempos recentes. É o caso dos xigantes secundarios, cuxa relevancia se desvela a través de tres focos principais de análise: a súa morfoloxía física e caracterial, facendo fincapé na súa natureza demoníaca; a cuestión alimentaria, que vai dende a celebración do exceso car

Ao descer do vehículo deime de fuciños con algo absolutamente inesperado. Un rótulo comercial en hebreo, en árabe e en inglés anunciaba: «Vigo Fashions». Había moitos Vigos no mundo. Máis de que se p

O doutor Theodor Busbeck, autor dunha delirante teoría sobre a maldade humana, comete un erro: casar con Mylia, unha das súas pacientes. Mylia debe ingresar nun manicomio dirixido polo doutor Gomperz, nemese de Busbeck, e ali ten un fillo con outro paciente, Ernst Spengler. Os camiños destes cinco personaxes confluiran cos da prostituta Hanna e o seu compañeiro, Hinnerk, nunha noite desapracible.

Desencantada crónica dos anos de xuventude e retrato mordaz das doenzas da realidade social e cultural deste tempo, Xeración (breve tratado de males inespecíficos) e un repertorio de desafeccións, de recontos necesarios, de paixons e militancias fenecidas. Unha proposta inconformista, alicerzada na liberdade creadora, que conxuga as imaxes irracionais e o ton elexiaco coa incesante presenza da ironia e do apuntamento satirico. Evocacion da mocidade extraviada, mais tamen discurso poetico que expresa inquedanza ante outras cuestions emerxentes, como o ensimesmamento tecnoloxico, a tentacion narcisista e o adanismo revolucionario.

A historia dun "camello" e de toda unha xeración, xente que caeu na droga e que intentou sobrevivir. Esta novela fala de Ricardo, un mozo que pasa droga e quere abandonar ese mundo. É tamén o relato da sua xeracion, a xente do seu barrio e do seu tempo: os que tiñan pouco mais de dez anos cando Franco morreu, cando os Bee Gees campaban nas radios. Escrita nun ton ironico que logra conservar todo o ton evocador da boa narrativa, a novela ten unha prosa de ritmo axil, cun narrador en primeira persoa que se dirixe de maneira directa ao lector, logrando a sua complicidade.