Libros de Literatura en gallego, página 4 de 244

0

Rosalía de Castro contribuíu como ningún outro autor ou autora do seu tempo na xénese e afirmación do sistema literario galego contemporáneo. A publicación de Cantares gallegos en 1863 supuxo un remuiño decisivo na sua obra, pero tamen un golpe estratexico de enorme transcendencia para o futuro das letras galegas. Era o primeiro libro escrito integramente en galego e nel se contiñan as claves da alegoria nacional da Galicia contemporanea, logo redimensionadas en Follas novas, obra coa que acabou por selar o vigor e a fortaleza do incipiente sistema. A importancia deste libro e desta data e subliñada historicamente cando a Real Academia Galega decide escoller o 17 de maio, en coincidencia co centenario da sua publicacion, para instaurar o Dia das Letras Galegas. Anxo Angueira, profesor da Universidade de Vigo, escritor e ensaista, ademais dos seus estudos sobre Mendez Ferrin (A espiral no espello. Bretaña, Esmeraldina e o sistema literario galego) ven centrando as suas investigacions no Rexurdimento (Rosalia de Castro, Curros Enriquez e Fernandez Morales) e nas suas orixes (o Padre Sarmiento). Esta edicion de Cantares gallegos ofrece, ademais dun longo estudo introdutorio, un detallado repertorio de notas sobre os textos e pormenorizados comentarios de cada un dos poemas.Rosalía de Castro contribuíu como ningún outro autor ou autora do seu tempo na xénese e afirmación do sistema literario galego contemporáneo. A publicación de Cantares gallegos en 1863 supuxo un remuiño decisivo na sua obra, pero tamen un golpe estratexico de enorme transcendencia para o futuro das letras galegas. Era o primeiro libro escrito integramente en galego e nel se contiñan as claves da alegoria nacional da Galicia contemporanea, logo redimensionadas en Follas novas, obra coa que acabou por selar o vigor e a fortaleza do incipiente sistema. A importancia deste libro e desta data e subliñada historicamente cando a Real Academia Galega decide escoller o 17 de maio, en coincidencia co centenario da sua publicacion, para instaurar o Dia das Letras Galegas.Anxo Angueira, profesor da Universidade de Vigo, escritor e ensaista, ademais dos seus estudos sobre Mendez Ferrin (A espiral no espello. Bretaña, Esmeraldina e o sistema literario galego) ven centrando as suas investigacions no Rexurdimento (Rosalia de Castro, Curros Enriquez e Fernandez Morales) e nas suas orixes (o Padre Sarmiento). Esta edicion de Cantares gallegos ofrece, ademais dun longo estudo introdutorio, un detallado repertorio de notas sobre os textos e pormenorizados comentarios de cada un dos poemas.

Ó hobbit Bilbo Bulseiro gústalle a vida cómoda e tranquila do seu burato-hobbit, onde almorza, merenda e cea varias veces ó día. Pero a inesperada visita do mago Gandalf fai espertar no seu interior o espirito aventureiro dos seus devanceiros. Deste xeito ve trascadeada a sua vida cotia e, sen saber moi ben como, emprende unha longa viaxe con trece ananos barbudos en direccion as Montañas para recuperar un tesouro roubado polo dragon Smaug, esquecido hai moito tempo.

De malla a malla desenvólvese a historia de amor, protagonizada por Carmela e Manuel durante os difíciles anos da posguerra en Cabanelas. Mais tamén é esta unha emocionante novela coral na que se describe o complexo tecido de relacions que compoñen a vida dunha aldea, marcada pola pobreza e a miseria, pola forte presenza da Igrexa que exerce unha notable influencia na vida cotia, e pola ausencia de futuro na propia terra, cando a saida mais favorable para os seus habitantes mais novos e a emigracion a Montevideo.De malla a malla desenvólvese a historia de amor, protagonizada por Carmela e Manuel durante os difíciles anos da posguerra en Cabanelas. Mais tamén é esta unha emocionante novela coral na que se describe o complexo tecido de relacions que compoñen a vida dunha aldea, marcada pola pobreza e a miseria, pola forte presenza da Igrexa que exerce unha notable influencia na vida cotia, e pola ausencia de futuro na propia terra, cando a saida mais favorable para os seus habitantes mais novos e a emigracion a Montevideo.

Un excepcional libro de relatos escritos co pano de fondo do luscofusco e o resón de melodías musicais memorables. Kazuo Ishiguro propón a lectores e lectoras un libro de relatos escritos seguindo o leit motiv da musica. Un quinteto narrativo que desenvolve, en diferentes rexistros e sonoridades, un tema obsesivo: como manter acesa certa concepcion romantica da vida mesmo cando, cos anos, as ilusions da mocidade desaparecen. Nocturnos, publicado en ingles en 2009, foi saudado moi favorablemente por criticos anglosaxons do prestixio de Frank Kermode. Ishiguro explora neste libro as atomosferas creadas ao son de pezas musicais, nestes cinco relatos debuxa as relacions entre o amor, o paso do tempo e a musica. Os seus personaxes son mozos soñadores, musicos de cafe e estrelas do espectaculo en decadencia, homes e mulleres en busca das ilusions perdidas e todos eles mergullados no ambiente creado pola musica e a luz do seran.

Un relato fascinante que combina crime, esoterismo e misterio. Para quedar atrapados ata a última páxina... polo inevitable.

Este novo poemario de María Xosé Queizán tenta recuperar a memoria da resistencia contra o franquismo, desde mediados dos 60 a mediados dos 70. Foron anos de rebeldía en que se produciron as folgas obreiras, as loitas contra o rexime opresor, confrontacions que causaron mortes, detencions, carcere, exilio... A autora reflicte un proceso historico que viviu e padeceu. Foron anos de concienca ideoloxica e represion brutal; xa que logo non lle era posible rememorar ese terror sen ira, non podia escribilo sen colera. Pero, ainda que a autora viviu os acontecementos, non os escribe en nome propio: estan trazados dende o punto de vista masculino. Non poderia escribirse desde a posicion das poucas mulleres organizadas daquela en partidos e sindicatos: as mulleres non decidian, non contaban. Este poemario de lembranza e recoñecemento aos impulsores da conciencia politica galega non seria o mesmo escrito desde a conciencia feminista. Teria que chamarse Coleras, xa que as mulleres sentian unha dupla indignacion porque padecian unha dobre opresion.Este novo poemario de María Xosé Queizán tenta recuperar a memoria da resistencia contra o franquismo, desde mediados dos 60 a mediados dos 70. Foron anos de rebeldía en que se produciron as folgas obreiras, as loitas contra o rexime opresor, confrontacions que causaron mortes, detencions, carcere, exilio... A autora reflicte un proceso historico que viviu e padeceu. Foron anos de concienca ideoloxica e represion brutal; xa que logo non lle era posible rememorar ese terror sen ira, non podia escribilo sen colera. Pero, ainda que a autora viviu os acontecementos, non os escribe en nome propio: estan trazados dende o punto de vista masculino. Non poderia escribirse desde a posicion das poucas mulleres organizadas daquela en partidos e sindicatos: as mulleres non decidian, non contaban. Este poemario de lembranza e recoñecemento aos impulsores da conciencia politica galega non seria o mesmo escrito desde a conciencia feminista. Teria que chamarse Coleras, xa que as mulleres sentian unha dupla indignacion porque padecian unha dobre opresion.

Nestes Contos gringos hai tornados, campos de millo, animais salvaxes, reptilianos, mortes inesperadas e moito, moito frío. Unha ducia de relatos que propoñen unha viaxe cara ao profundo dos Estados

Penélope é unha muller de corenta e cinco anos que vive co seu home, Ulises, e o seu fillo adolescente, Telémaco, no ano 2024. Forman unha familia convencional que un día recibe a inesperada noticia de que ela esta embarazada. Tras o impacto inicial, nai e fillo comparten ilusion e preparativos para recibir o novo membro da familia, ante a aparente indiferenza de Ulises, os prexuizos sociais e o estrito seguimento medico. En Itaca, a sua primeira novela, finalista do Premio Xerais, Maria Besteiros emprega un estilo lirico pero contundente para enfrontarnos a desesperacion dunha nai que vive por inercia e que se sente incapaz de actuar e decidir. Neste caso e ela, Penelope, quen emprende unha viaxe para atopar os fios invisibles que tecen a sua propia identidade e transformar a sua vida cun unico obxectivo: sobrevivir.

Hai linguas que só teñen unha palabra para o abandono, pero iso non quere dicir que non haxa diferentes maneiras de deixar para sempre algo, a alguén. Pouco importa que intentes cambiar de espazo, qu

Son Farruco Louro Lestedo, e alá polos anos sesenta do século pasado fun concibido nos miolos dun urbanita chamado Xosé Luís Bernal.Traballei na radio e televisión e alanquei por escenarios de toda Galicia referindo contos, lendas e caralladas, polo que recibin gabanzas e parabens, pero tamen algunha couce ben dada.Nas paxinas que seguen contareivos alguns contos que fun debullando ao longo da miña vida, uns baseados en feitos reais, outros en feitos que merecian ser verdadeiros e a outros notaselles ben que son unha andromena. O meu creador, Xose Luis, tamen quixo participar achegando unhas lerias escollidas entre as suas colaboracions radiofonicas.

Celeste decidiu fuxir con 83 anos, un día de abril, o mes en que abren as rosas das cerdeiras. Atopou a maleta onde levaría as súas pertenzas entre mantas e mantóns de estopa, la e angora; blusas de seda en tons pasteis e colo con brocado; bolsos de coiro de res criada coa mesta herba eterna da Pampa; broches dourados con forma de coleopteros maxicos...O can Elvis e o seu consogro, Anton, taxista xubilado ao que sempre acompaña o fantasma de Vita, a sua muller, seran as unicas compañias na sua longa odisea cara ao Sur. Este e o relato da sua viaxe. En 'Os mortos que amei', Iria Collazo escribe unha road trip disparatada a traves de estampas da vida e da morte dos seus avos, co humor e a tenrura como protagonistas, que contan con nostalxia unha historia de amor imposible, onde todo o que coincide coa realidade e inventado.

Tres rapaces xogan preto dun bosque misterioso ata que unha sombra aparece e marca os seus destinos. Un deles desaparece causando rebumbio na vila de Cangas, que en pleno século XIX afronta a nova como pode. A escuridade abrese camiño, pero so os mais ousados se atreven a desafiala. E enton cando se inicia unha carreira contra o reloxo para atopar o culpable, pero todas as pistas parecen sinalar cara a unha direccion: meigas.

A fuxida do Bocas pola Auria máis marxinal na novela que cambiou a narrativa galega. A esmorga é a obra máis popular e lida de Eduardo Blanco Amor. Tivo que publicarse por vez primeira en Bos Aires ante a negativa da censura franquista a permitir que circulasen libremente as traxicomicas peripecias do Cibran, o Bocas e o Milhomes nunha noite de bebedela polos arredores de Auria, a cidade literaria coa que Blanco Amor reelaborou desde a distancia o seu Ourense natal. A esmorga e unha novela na que alcanzan especial brillo as virtudes de Blanco Amor como escritor. A sua sorprendente potencia linguistica ponse neste relato ao servizo da narracion duns feitos que desembocan en traxedia e que metaforizan un mundo sordido e miserento do que non estan exentos a imaxinacion, a fantasia e o devezo dunha vida fermosa e mellor.

Poesía galega reúne trinta composicións de Eloy Luís André en dous grandes bloques: un no que se recollen os textos datados (que van de 1910 a 1930) e outro cos que non ofrecen indicación cronolóxica. O conxunto presenta un mostrario amplo de tematicas e asuntos entre os que salientan os textos de sensibilidade civica (onde o rexeneracionismo krausista no que se aliñaba o autor se deixa notar no tratamento de cuestions problematicas como o caciquismo ou a emigracion), as composicions mais persoais e intimistas (amorosas, principalmente) e as poesias nas que se leva a cabo unha defensa da lingua.

Dióxenes en Dolorida, novela gañadora do XXX Premio Blanco Amor, narra as peripecias dun personaxe singular ––misóxino e excesivo–– que chega a unha cidade costeira, Dolorida, tras un fracaso amoros

A cegueira é unha reflexión sobre a banalidade do mal. Os seus personaxes participan nunha cerimonia do horror. Ninguén pode fuxir desta eucaristía. O Rei Nu atravesa Palestina e vaise afundindo na historia de humillacions dun pobo que esta a ser exterminado. Marta e Maria non deixan de cavar. O Padre decreta o vomito sobre a carne humana excentaria. Xudas e Barrabas odian os seus papeis e, mesmo asi, expanden a amnesia do cancro. Neste territorio devastado, a xestion da barbarie vira norma sagrada.A cegueira é unha reflexión sobre a banalidade do mal. Os seus personaxes participan nunha cerimonia do horror. Ninguén pode fuxir desta eucaristía. O Rei Nu atravesa Palestina e vaise afundindo na historia de humillacions dun pobo que esta a ser exterminado. Marta e Maria non deixan de cavar. O Padre decreta o vomito sobre a carne humana excentaria. Xudas e Barrabas odian os seus papeis e, mesmo asi, expanden a amnesia do cancro. Neste territorio devastado, a xestion da barbarie vira norma sagrada.

O bosque, eido primario onde a natureza impón o seu poder, está a ser penetrado por hordas de refuxiados de guerra. Proceden da Cidade, trasunto de civilización sepultada baixo a barbarie. Dous irmáns-paradigma, Hans e Greta, encarnan de seu a aprendizaxe da crueldade e o asedio a inocencia. Obra polimorfa, de multiples rexistros (do western apocaliptico ao relato de iniciacion) que se ensamblan nunha estrutura de sinfonia atonal. Novela de limites, de cuestions definitivas, da man dun autor que concibe a literatura como laboratorio de experimentacion artistica e discurso indagatorio no bosque do real.O bosque, eido primario onde a natureza impón o seu poder, está a ser penetrado por hordas de refuxiados de guerra. Proceden da Cidade, trasunto de civilización sepultada baixo a barbarie. Dous irmáns-paradigma, Hans e Greta, encarnan de seu a aprendizaxe da crueldade e o asedio a inocencia. Obra polimorfa, de multiples rexistros (do western apocaliptico ao relato de iniciacion) que se ensamblan nunha estrutura de sinfonia atonal. Novela de limites, de cuestions definitivas, da man dun autor que concibe a literatura como laboratorio de experimentacion artistica e discurso indagatorio no bosque do real.

Obradoiro Internacional de Traducción Poética en San Simón (Edición e traduccións de Yolanda Castaño).

Logo do rotundo éxito de «O gardián invisible», Dolores Redondo ofrécenos agora o segundo volume da súa triloxía ambientada no val do Baztán e protagonizada pola inspectora Amaia Salazar, da Policía