Libros de Narrativa en gallego, página 5 de 156

Referentes arquitectónicos e paisaxísticos conformantes das vidas das nosas xentes e, creadores de por si, dunha conciencia cultural propia e distinguida.

Informe bestiario, obra que acadou o premio de narrativa Ricardo Carvalho Calero ano 1990, é unha colección de singulares relatos de aventuras nos que o seu autor, Xoan Ignacio Taibo, nos oferece unha nova mostra desa extraordinaria fantasia que impregna toda a sua obra e que o converte nun dos mais orixinais narradores do momento.Ilustracions do autor.

Treinta historias cotidianas que de repente se asombran ante lo inesperado. Desde las tabernas de Lugo hasta los cielos imposibles de Nueva York.

Dejamos al propio autor explicar el contenido de esta obra publicada originariamente en 1931 e que rescatamos en edición facsímil:“Consta el presente volumen de diecisiete cuentos y tres novelas cort

"Lonxe aínda da plenitude do gran Soño cómpre escoitar o rumor do imposible". Revisitando con estas palabras o sempre suxestivo pensamento de Rimbaud, comenza o texto asinado por Xavier Seoane e Antón Patiño, Hai suficiente infinito, unha fermosa e profunda reflexion arredor do problema da creacion artistica no mundo actual. Dende unha optica postmoderna a pluma destes autores fia un longo percorrido de desexos, inquedanzas e intencions que, o xeito dun Manifesto, apostan por un entendemento da creacion como radical acto de liberdade, unha capacidade de acadar o mais alo do imposible, a utopia nun tempo confuso, fragmentario e alienante. Partindo desta premisa o texto proclama o feito creativo, en toda a sua nudez e intensidade, como "unha viaxe as marxes da conciencia", un iniciatico camiño cara un futuro imperfecto onde reina a mestizaxe, a recuperacion da sensualidade e da cartografia do corpo e un ambito para a demasia fronte a racionalidade, para a natureza fronte a maquina, para as sombras, as crebas e as transgresions fronte a ortodoxia dun discurso politicamente correcto. Co fluir da sua linguaxe poetica Hai suficiente infinito asume a recuperacion das orixes como xeratriz da arte, sen que isto impida salvagardar con vehemencia a pluralidade da creacion, a dinamica interactiva da cultura fronte aos localismos e os falsos signos de identidade.

A lente de diamante é unha obra de fantasía cargada de amor pola ciencia; así se explica que, para a súa elaboración, o escritor Fitz-James O''Brien tivese que se documentar a eito, un feito que é posible constatar nas diversas alusions a multiples personaxes e invencions da epoca. Para esta historia, o autor atreveuse a especular, dun xeito tan atractivo coma delirante, sobre o descoñecido mundo microscopico e os seres minusculos que nel habitarian. Fixoo con sutileza, bosquexando unha trama que avanza con fluidez e gracilidade, mesmo nas pasaxes que na teoria poderian resultar as mais complexas, e dicir, nas de corte psicoloxico.A capacidade, mesmo poetica, do autor irlandes para crear atmosferas torna evidente neste longo relato nimbado de inquietude e desconcerto. O lector gozara con este texto pre-cursor da ciencia ficcion e do surrealismo, publicado orixi-nalmente pola revista norteamericana The Atlantic Monthly en 1858, e que na actualidade esta considerado a obra cumio de O''Brien.

Negra Sombra! Negra Sombra e outros contos comeza cunha historia que chega setenta e catro anos despois de terse producido. Un asasino tenta, xa enfermo terminal, desfacerse dos seus horríbeis crimes. Xuntarase cos falanxistas de Tui nos dias do 36 e con eles participa en mortes e torturas sobre homes e mulleres de esquerdas. Unha confesion que chega por medio de cartas para abrir con elas, de novo e sorpresivamente, a Historia.

Luísa Villalta (A Coruña, 1957-2004), foi unha escritora,docente e violinista galega, homenaxeada no ano 2024 co Día das Letras Galegas. Unha intelectual poliédrica que traballou en distintos campos, e en todos ben: poesia, teatro, narrativa, ensaio, musica e colaboradora habitual en xornais e revistas.Foi unha muller feminista, ecoloxista e amante da nosa lingua, comprometida cos movementos sociais e culturais como a Festa da Palabra Silenciada e Burla Negra, e formou parte da Mesa Pola Normalizacion Linguistica e da Asociacion de Escritores/as en Lingua Galega.

Recupéranse para a serie Literaria da colección Xerais Peto, os cinco relatos polos que Darío Xohán Cabana obtivo o Premio Cidade de Lugo. Cinco relatos que son un canto á liberdade, tanto individual como colectiva. Cinco contos, descaradamente sentimentais e nostalxicos.Vidas senlleiras, o libro de relatos co que Dario Xohan Cabana obtivo o Premio Cidade de Lugo, recuperase para a coleccion Xerais Peto. Literaria.Vidas senlleiras e un canto a liberdade, tanto individual como espiritual ou colectiva (Paco Martin). Italo Calvino trasloce a traves do tecido destes contos, descaradamente sentimentais e nostalxicos (M. Sousa). Cinco relatos, engarzados pola pertenza comun dos seus protagonistas o xenero solitario. Unha soidade, as veces buscada e outras forzosa, que termina por darlles un sentido tremendo os seus posuidores (Leer, Vicente Araguas). Consciente das tecnicas do relato oral, D. X. Cabana abre e fecha as distintas caixas das que resultan multiples historias que van deseñando todo o percorrido e todo o universo que define aos protagonistas (Faro de Vigo, Ramon Nicolas). Hai cinco protagonistas cos que o lector acaba compartindo loucuras, pensamentos... Por detras de todos eles circulan as imaxes doutros xa clasicos heroes da literartura universal: Robin Hood, Robinson Crusoe... vidas tamen feitas desde os mais intimos recunchos de espiritos aventureiros (El Correo Gallego, Xavier Castro). Ninguen pode negar que Dario Xohan Cabana e un dos escritores galegos que mellor coñece o idioma, tanto nas variantes cultas como nas populares (A Nosa Terra, XGG).

Ambulancia, novela de xénero negro, publicada por Xerais en 1990, e que obtivera unha grande acollida por parte do público nas súas diferentes edicións, é actualizada na colección Xerais Peto, nunha edicion totalmente revisada e ampliada polo autor. A critica valorou de forma entusiasta a novela, calificandoa con comentarios como os que seguen: Ambulancia e unha novela negra e redonda, que unha vez rematada deixa moi bo sabor de boca.