Libros de Narrativa en gallego, página 5 de 156

É un libro-DVD con dúas realidades e un único obxectivo. A primeira realidade está na pantalla, da man do interesante documental de Gonzalo Veloso; onde a familia, os amigos, os compañeiros de profesion e as investigadoras miran baixo o chapeu negro para relatar quen era en realidade Roberto Vidal Bolaño, amosando unha singular vision que, sen dubida, axudara a comprender mellor a sua obra. A segunda realidade esta no libro, no texto escrito por Montse Pena Presas, que tenta desvelar que hai detras do nariz de pallaso, achegando dun xeito ludico e rigoroso as caractaristicas principais da producion do dramaturgo, sen esquecer o director de escena. Imaxe e palabra fundense para conseguir que calquera lectora, calquer espectador, remate o DVD e peche o volume pensando, unicamente, en mergullarse nas pezas dramaticas de Roberto Vidal Bolaño. Dende o patio de butacas ou a traves dun libro. Porque o teatro achega, tamen, esas duas maxicas posibilidades.

A da prima Concha é, sen dúbida, unha historia singular. Homes singulares na vida, se cadra, hai moitos. Algúns mesmo chegan a ser recoñecidos pola forza desa singularidade. No caso das mulleres -se cadra non, seguro-, o recoñecemento e para moi poucas. A vara de medir non e a mesma. Mais elas estan ai, Concha esta ai. So de cando en vez, a vida anonima dalgunha muller coma ela sae a luz e erixese, grandiosa, na afirmacion da sua rebeldia. A familia Pereira, o clan de Concha, alicerzaba a sua identidade na gran mentira da aparencia. So Fernando foi quen de buscar a verdade da sua curma. A historia da Faneca Brava non e das que se escriban con pomposas letras maiusculas, pero e tan real e intrigante que enche ao lector ou lectora do desexo de pescudar toda a verdade sobre esa ovella negra dunha familia que a fixo desaparecer da sua existencia.A da prima Concha é, sen dúbida, unha historia singular. Homes singulares na vida, se cadra, hai moitos. Algúns mesmo chegan a ser recoñecidos pola forza desa singularidade. No caso das mulleres -se cadra non, seguro-, o recoñecemento e para moi poucas. A vara de medir non e a mesma. Mais elas estan ai, Concha esta ai. So de cando en vez, a vida anonima dalgunha muller coma ela sae a luz e erixese, grandiosa, na afirmacion da sua rebeldia. A familia Pereira, o clan de Concha, alicerzaba a sua identidade na gran mentira da aparencia. So Fernando foi quen de buscar a verdade da sua curma. A historia da Faneca Brava non e das que se escriban con pomposas letras maiusculas, pero e tan real e intrigante que enche ao lector ou lectora do desexo de pescudar toda a verdade sobre esa ovella negra dunha familia que a fixo desaparecer da sua existencia.

Mércores de cinza xunta dezaseis relatos que remexen nas zonas pantanosas da alma ou que indagan sobre o momento final coa lírica sobriedade que caracteriza a narrativa do autor de Ruído.

Casiano Cendán Rocha, un home de idade que vive nunha residencia, fai memoria da súa vida a través das conversas coa súa neta Aldara, que remexe nel os sedimentos máis íntimos. Canto importa o corpo? Que lle sucede a un neno que non medra como e debido? Para Casiano, durante a infancia e a puberdade, o seu corpo foi fonte de desacougo e estrañeza. Logo, xa adulto, a sua paixon por Africa converteuse no referente dunha existencia chea e dorida. As visitas da sua neta actuan como o catalizador de inesperados procesos intimos. Casiano debulla recordos para compoñer a esquecida historia da sua nenez e puberdade. Desde a chegada da Coca-Cola ate a traizon da Transicion, e retratada unha epoca que case todos queren esquecer. Na lembranza desfilaran as angueiras de Nito, un neno de anomalo e lento medrar, a sua perplexidade ante a rareza, a dor da diferenza, a educacion relixiosa, a perda da inocencia, o asalto da sexualidade...Aldara recibe estrañada as disertacions do avo, visita tras visita, desde a historia de Papa Noel ate a termodinamica da vida, desde a literatura ate as vantaxes da morte. Unha desolada lucidez, non exenta de humor, percorre o texto desta novela na voz do narrador. As vidas de Nito e unha novela escrita cun enorme poder evocativo e cunha vontade estilistica arrebatadora.Casiano Cendán Rocha, un home de idade que vive nunha residencia, fai memoria da súa vida a través das conversas coa súa neta Aldara, que remexe nel os sedimentos máis íntimos. Canto importa o corpo? Que lle sucede a un neno que non medra como e debido? Para Casiano, durante a infancia e a puberdade, o seu corpo foi fonte de desacougo e estrañeza. Logo, xa adulto, a sua paixon por Africa converteuse no referente dunha existencia chea e dorida. As visitas da sua neta actuan como o catalizador de inesperados procesos intimos. Casiano debulla recordos para compoñer a esquecida historia da sua nenez e puberdade. Desde a chegada da Coca-Cola ate a traizon da Transicion, e retratada unha epoca que case todos queren esquecer. Na lembranza desfilaran as angueiras de Nito, un neno de anomalo e lento medrar, a sua perplexidade ante a rareza, a dor da diferenza, a educacion relixiosa, a perda da inocencia, o asalto da sexualidade...Aldara recibe estrañada as disertacions do avo, visita tras visita, desde a historia de Papa Noel ate a termodinamica da vida, desde a literatura ate as vantaxes da morte. Unha desolada lucidez, non exenta de humor, percorre o texto desta novela na voz do narrador. As vidas de Nito e unha novela escrita cun enorme poder evocativo e cunha vontade estilistica arrebatadora.

O xornalista que levanta acta da peor das mareas negras, o adolescente que se converterá no caddie preferido daquel Franco que ía xogar ao Club de Golf da Zapateira, o escuro funcionario de xulgado que necesita descargar a conciencia cinco decadas despois da hecatombe dun veran terrible... Este libro convoca oportunidades perdidas, mesmo a dun tiranicidio; borras e rescaldos da memoria, individual e colectiva; arelas cun pe no exito e o outro na decepcion; segredos que non morreran gardados, ou sarillos de soños que son a mellor vitamina na existencia dos seres anonimos. A fin, estamos ante un monllo de historias que lle propoñen ao lector o desafio de explorar as topografias da conduta humana. Esta vez e sempre, entre as cousas que estan sendo e os dias que non foron.O xornalista que levanta acta da peor das mareas negras, o adolescente que se converterá no caddie preferido daquel Franco que ía xogar ao Club de Golf da Zapateira, o escuro funcionario de xulgado que necesita descargar a conciencia cinco decadas despois da hecatombe dun veran terrible... Este libro convoca oportunidades perdidas, mesmo a dun tiranicidio; borras e rescaldos da memoria, individual e colectiva; arelas cun pe no exito e o outro na decepcion; segredos que non morreran gardados, ou sarillos de soños que son a mellor vitamina na existencia dos seres anonimos. A fin, estamos ante un monllo de historias que lle propoñen ao lector o desafio de explorar as topografias da conduta humana. Esta vez e sempre, entre as cousas que estan sendo e os dias que non foron.

Unha das novelas máis sobranceiras da literatura norteamericana contemporánea que, a traves do personaxe do Sueco Levov, cuestiona os valores da sociedade estadounidense nos anos 60, coa guerra de Vi

Unha nena moi lista, un mozo belísimo con ás de anxo, unha nai abrumada e abrumante, un pai engaiolador e un tanto viraventos, unha amiga que lle está aprendendo a bicar con lingua, un irmán ateo, unha avoa que fala co marido morto. Un atico fronte ao mar e longas e calidas noites dun veran no que a nena comeza a ser muller... O amor, a morte, o Alen, os grandes temas de sempre; personaxes cheos de humanidade e un sentido do humor caracteristico. Marina Mayoral, herdeira dunha tradicion literaria galega que vai de Rosalia a Cunqueiro, ofrecenos con O anxo de Eva unha das suas novelas mais logradas e de engaiolante lectura.Unha nena moi lista, un mozo belísimo con ás de anxo, unha nai abrumada e abrumante, un pai engaiolador e un tanto viraventos, unha amiga que lle está aprendendo a bicar con lingua, un irmán ateo, unha avoa que fala co marido morto. Un atico fronte ao mar e longas e calidas noites dun veran no que a nena comeza a ser muller... O amor, a morte, o Alen, os grandes temas de sempre; personaxes cheos de humanidade e un sentido do humor caracteristico. Marina Mayoral, herdeira dunha tradicion literaria galega que vai de Rosalia a Cunqueiro, ofrecenos con O anxo de Eva unha das suas novelas mais logradas e de engaiolante lectura.

Bautista Álvarez, membro da xeración Brais Pinto e veterano político nacionalista, recolle neste seu primeiro libro de narrativa, que confesa "anda cerca das memorias", un monllo de relatos ambientados nos anos da sua infancia nas terras natais de Las, Eiras e Loucia, no concello ourensan de San Amaro. Acontecementos relevantes daquela comunidade aldea dos anos trinta e corenta recuperados do esquecemento con memoria fotografica e relatados con pulsion inequivocamente literaria, non exenta de retranca, intriga e doses de tenrura. O cadaver dun mozo acoitelado, atopado na Telleira, xusto no lindeiro que separa a parroquia de Eiras da de Las, do que nunca se soubo a sua identidade. A procesion do santo Antonio de Las que tras os primeiros foguetes rematou en delirio colectivo e con san Roque feito un espantallo. Os amores do cabalo Mourego e a mula do Hixinio, que chegaron a compartir a morte. As lembranzas da escola de Andrade, de mestres de Falange como don Gabino, na que a mellor disciplina era o recreo e na que todos os dias antes de sair pola tarde os alumnos tiñan que cantar o Cara al sol e o Oriamendi. A historia de Severo, o frustrado estudante de medicina polo que degoiraban as mulleres. Ou aqueloutra tan noxenta de Gaudesio, o carniceiro de Figueroa, o vingador de roxos, responsable de tantas mortes e outras atrocidades...Escritos con vontade literaria, utilizando unha lingua de raiz popular, estes retratos e relatos populares de Bautista Alvarez emparentan con paxinas de Anxel Fole, Castelao e outros autores da tradicion do mellor relato galego do seculo XX.Bautista Álvarez, membro da xeración Brais Pinto e veterano político nacionalista, recolle neste seu primeiro libro de narrativa, que confesa "anda cerca das memorias", un monllo de relatos ambientados nos anos da sua infancia nas terras natais de Las, Eiras e Loucia, no concello ourensan de San Amaro. Acontecementos relevantes daquela comunidade aldea dos anos trinta e corenta recuperados do esquecemento con memoria fotografica e relatados con pulsion inequivocamente literaria, non exenta de retranca, intriga e doses de tenrura. O cadaver dun mozo acoitelado, atopado na Telleira, xusto no lindeiro que separa a parroquia de Eiras da de Las, do que nunca se soubo a sua identidade. A procesion do santo Antonio de Las que tras os primeiros foguetes rematou en delirio colectivo e con san Roque feito un espantallo. Os amores do cabalo Mourego e a mula do Hixinio, que chegaron a compartir a morte. As lembranzas da escola de Andrade, de mestres de Falange como don Gabino, na que a mellor disciplina era o recreo e na que todos os dias antes de sair pola tarde os alumnos tiñan que cantar o Cara al sol e o Oriamendi. A historia de Severo, o frustrado estudante de medicina polo que degoiraban as mulleres. Ou aqueloutra tan noxenta de Gaudesio, o carniceiro de Figueroa, o vingador de roxos, responsable de tantas mortes e outras atrocidades...Escritos con vontade literaria, utilizando unha lingua de raiz popular, estes retratos e relatos populares de Bautista Alvarez emparentan con paxinas de Anxel Fole, Castelao e outros autores da tradicion do mellor relato galego do seculo XX.

Co advento das ditaduras morre a liberdade e a poesía. Así aconteceu tamén con aquel poeta chileno que fretara o Winnipeg, un dos buques da diáspora dos republicanos españois, perdedores nunha guerra fratricida. Nel van tres irmans que deixan na vila de Cariño a sua familia masacrada pola represion. O seu delito fora artellar nos anos da republica obreira o Sindicato da Industria Pesqueira e Derivados baixo o amparo da CNT. Na analise que fai Manuel Pita Armada da sua vida, os acontecementos vividos en España repitense novamente en Chile, onde Pablo Neruda e Salvador Allende son vitimados. O mundo da pesca no Ortegal, as sucesivas fugas polo mar, a Guerra Civil, os campos de concentracion franceses e o medo estan aqui perfilados pola man axil e experta do escritor Hixinio Puentes.Co advento das ditaduras morre a liberdade e a poesía. Así aconteceu tamén con aquel poeta chileno que fretara o Winnipeg, un dos buques da diáspora dos republicanos españois, perdedores nunha guerra fratricida. Nel van tres irmans que deixan na vila de Cariño a sua familia masacrada pola represion. O seu delito fora artellar nos anos da republica obreira o Sindicato da Industria Pesqueira e Derivados baixo o amparo da CNT. Na analise que fai Manuel Pita Armada da sua vida, os acontecementos vividos en España repitense novamente en Chile, onde Pablo Neruda e Salvador Allende son vitimados. O mundo da pesca no Ortegal, as sucesivas fugas polo mar, a Guerra Civil, os campos de concentracion franceses e o medo estan aqui perfilados pola man axil e experta do escritor Hixinio Puentes.

Trinta e tres entrevistas realizadas a persoas que, por unha razón ou outra, o coñeceron persoalmente. Tamén as voces daqueles que se achegaron a el a través da súa obra. Mulleres e homes de todos os eidos: medicos, escritores, criticos literarios, empresarios, profesores universitarios, politicos, editores, libreiros... Todos eles van debullando un retrato do autor de ILUSTRISIMA: as calidades da sua escrita, o seu traballo de editor, as facetas da sua personalidade. Un libro de homenaxe que inclue unha biografia rigorosa e sucinta, a cronoloxia da sua obra e un album fotografico no que se reflicten momentos sinalados da sua vida.

unha novela de espías..., espiados. Pero non uns espías ao xeito das películas americanas, senón de verdade, reais. Xosé Torga, o protagonista, un histórico militante da UPG, investiga e descobre o papel dos servizos secrertos españois nos distintos conflictos internos que sufriu o nacionalismo, concretamente a UPG, e, por extension, as demais organizacions nacionalistas. Esta novela de non ficcion, non so relata os metodos que utilizan dentro da organizacion, senon que nos descobre os que, desde dentro, a soldo do Estado español ou por outras razons, xogaron un papel central nas divisions nacionalistas.

Partiron a cabalo cara ao sur, fuxindo dun futuro predeseñado. Çs peripecias da viaxe, súmase unha historia de amizade que transcorre na fronteira, o símbolo do desarraigamento. Unha obra emblemática da literatura contemporanea, levada a gran pantalla.

Roberto Vidal Bolaño. Dramaturgo, director teatral, guionista e actor foron algúns dos cometidos que Roberto Vidal Bolaño desempeñou ao longo da súa vida. Interesado primeiro polo cine pasou a formar parte do Equipo Lupa que daba os primeiros pasos tanto no cine como no teatro. Pasada a metade dos anos setenta, comeza a escrita teatral con obras que son recoñecidas co primeiros premios Abrente. Antroido ou Estaribel son algunhas das compañ­as polas que pasa e tamén é un dos autores escollidos para representar na primeira época do Centro Dramático Galego. Apartase do teatro para traballar como dobrador e guionista para televisión, e como actor en cine. Retorna cunha colaboración co CDG e coa compañ­a Chévere, para logo poñer en marcha a compañ­a Teatro do Aqu­ coa que representar­a os textos do que se considera a súa etapa de madurez, desde "Saxo Tenor" ata "Rastros".