Libros de Literatura en gallego, página 9 de 244

Premio Novela Europea Casino de Santiago 2011A novela relata o encontro de dous matrimonios -dous irmáns e cadansúa muller- que quedan para cear nun restaurante fino. Falan de cine e plans de vacacións, eludindo ata o final o tema que os levou ali: o futuro dos seus fillos Michel e Rick, de quince anos. Estes fixeron algo que lles pode desgrazar a vida para sempre. Paul Lohman, o narrador e pai de Michel, quere o mellor para o fillo. E para iso esta disposto a facer o que faga falla. O seus compañeiros de mesa teñen tamen os seus propios propositos ocultos. Durante a cea saen a relucir emocions, conflitos latentes entre os irmans, ata que, por ultimo, chegan ao punto no que teñen que tomar unha decision transcendental. Herman Koch narra cunha finura e unha agudeza verbal extraordinarias unha historia de amor incondicional, de violencia e de traizon. Os verdadeiros motivos persoais de cada un dos personaxes desvelanse pouco e pouco, polo que o lector se ve obrigado a posicionarse moralmente ao longo da narracion. A cea e unha novela provocadora e unha acida critica social.

O autor de Un tipo listo, Premio García Barros 2009, debrúzase nesta nova novela na realidade contemplada por un personaxe condenado a unha existencia moi diferente á habitual. Porque, cando os actos cotians responden a motivos absurdos, a normalidade convertese no mais sorprendente. Cunha boa dose de humor e ironia a ultima novela Xose Monteagudo vai descubrindo devagar os multiples paradoxos da existencia. Nun relato que percorre boa parte da historia do seculo vinte a traves da mirada dun personaxe singular no que a tenrura convive coa agudeza e as limitacions do corpo coa liberdade mais furiosa do pensamento. A novela esta inspirada nunha historia real acontecida en Pontevedra mais non e esa mesma historia exactamente, tal como explica o autor ao final do libro: "En abril do 2010 diversos medios de comunicacion deron a noticia de que un enfermo de 79 anos de idade acababa de falecer no Hospital Provincial de Pontevedra. A persoa en cuestion non tivera vida publica. O sorprendente do caso (e o motivo polo que a nova saltou aos medios) era que o falecido pasara os ultimos setenta e sete anos da sua vida confinado entre as paredes do Hospital Provincial de Pontevedra." Ata aqui os trazos fundamentais da persoa na que esta inspirado o personaxe principal de O curioso mundo das persoas normais, segundo conta o autor na nota final da novela, que parte desta historia real para contar unha historia de ficcion a traves da cal a realidade se contempla dun xeito diferente.

Gaia é a protagonista de En vías de extinción. Ela é unha desas persoas que teñen a cerna dura coma un carballo, que asumen e reivindican o monte como berce persoal e que resisten a domesticación en todas as suas formas. Como un animal solitario, Gaia percorre os lugares interpretandose como un elemento ecoloxico chamado a cambiar o humus da forma mais discreta pero imborrable posible, invocando a revolucion de ser quen se e sen compromisos, a traves de batallas sen refens, e poñendo o que se pensa sempre por diante.Un dia, o seu traballo como interprete fai que a sua traxectoria se cruce coa da cantante de mais exito do momento. Daquela, todas as certezas que ela manexara semellan estar en perigo. Ou, se cadra, e nesa interseccion que de supeto atopa onde as suas polas de montañesa poliglota e viaxada poden chegar ao mais fondo do ceo.En vias de extincion e unha novela que fala dos mundos que esvaecen pero ainda estan ai, das persoas que loitan por mantelos e por transformalos dunha maneira unica. En vias de exnticion e unha novela escrita como as vetas das arbores que, dun xeito innovador, nos deixan percorrer das polas as raices. Eis a diversidade cultural, as fendas entre a vida rural e urbana e o potencial de conxugar todas as marxes para facer delas o centro da vida propia.

Todo o mundo semella coñecer a MK, a cantante de moda cunha carreira xa prolongada no tempo, a voz prodixiosa, e a súa excéntrica moza, Gaia. Mais, quen é MK? Que acontece antes de saír ao escenario? Que e o que fica cando as luces esmorecen? Cando remata a ultima xira? No intre en que pechan os micros das roldas de prensa? Se cadra o silencio e preciso para o reencontro cunha mesma. Se cadra nin a propia musica ten sentido sen os espazos dos que non escapa ningun son. E neses hiatos onde MK remexe na sua cerna fanada e recuperada, na ruptura da infancia no Tamil Nadu rural, impulsada polos movementos migratorios impostos a unha metropole que a esnaquizou e a refixo de novo. Entre os sons escachados das ondas rotas, MK compon e conduce os seus pasos cara ao lugar onde o grallar do corvo se transforma na musica dos seres vivos.Despois de En vias de extincion, A musica dos seres vivos abre o Ciclo dos elementos, ao que tamen pertence a novela gañadora do Premio Xerais 2014, Dende o conflito, un universo de novelas no que as personaxes aparecidas nas marxes dun relato atopan a centralidade noutro. Neste caso e MK, personaxe secundaria de En vias de extincion, quen deixa soar a sua historia en cada corte do album que marca a sua vida. Este ciclo, pensado como un complexo todo que seguira avanzando en futuras novelas, permitira acceder a visions cruzadas e compartidas de feitos e persoas que se entretecen. A musica dos seres vivos e unha historia de fragmentos que doen ata comprender que hai cousas que fican para sempre rotas, que non poden nin deben repararse ao seu estado anterior. Mais precisamente das suas fendas nace a forza coa que enfrontar o mundo.Todo o mundo semella coñecer a MK, a cantante de moda cunha carreira xa prolongada no tempo, a voz prodixiosa, e a súa excéntrica moza, Gaia. Mais, quen é MK? Que acontece antes de saír ao escenario? Que e o que fica cando as luces esmorecen? Cando remata a ultima xira? No intre en que pechan os micros das roldas de prensa? Se cadra o silencio e preciso para o reencontro cunha mesma. Se cadra nin a propia musica ten sentido sen os espazos dos que non escapa ningun son. E neses hiatos onde MK remexe na sua cerna fanada e recuperada, na ruptura da infancia no Tamil Nadu rural, impulsada polos movementos migratorios impostos a unha metropole que a esnaquizou e a refixo de novo. Entre os sons escachados das ondas rotas, MK compon e conduce os seus pasos cara ao lugar onde o grallar do corvo se transforma na musica dos seres vivos.Despois de En vias de extincion, A musica dos seres vivos abre o Ciclo dos elementos, ao que tamen pertence a novela gañadora do Premio Xerais 2014, Dende o conflito, un universo de novelas no que as personaxes aparecidas nas marxes dun relato atopan a centralidade noutro. Neste caso e MK, personaxe secundaria de En vias de extincion, quen deixa soar a sua historia en cada corte do album que marca a sua vida. Este ciclo, pensado como un complexo todo que seguira avanzando en futuras novelas, permitira acceder a visions cruzadas e compartidas de feitos e persoas que se entretecen. A musica dos seres vivos e unha historia de fragmentos que doen ata comprender que hai cousas que fican para sempre rotas, que non poden nin deben repararse ao seu estado anterior. Mais precisamente das suas fendas nace a forza coa que enfrontar o mundo.

Raclette, de Santiago Cortegoso, gañadora do XXII Premio Álvaro Cunqueiro de textos teatrais, é unha obra que mestura a comedia co dramatismo, abordando temas universais desde a perspectiva da sociedade actual. Cunha solida reflexion arredor de temas como a incomunicacion, a morte, a relacion de parella, a maternidade, a sobreproteccion ou a violencia, Raclette presentanos cinco personaxe sentados nunha mesa que compoñen un complexo mosaico humano. A partir de ai, o autor construe un texto caracterizado por unha inquedante estrutura dramatica, dentro da que a informacion chega ao lector-espectador dun xeito rigorosamente dosificado, nunha liña de accion que avanza con sutil equilibrio entre a ironia e o humor corrosivo, espindo as contradicions dunha sociedade enferma que devora os seus integrantes.Raclette, de Santiago Cortegoso, gañadora do XXII Premio Álvaro Cunqueiro de textos teatrais, é unha obra que mestura a comedia co dramatismo, abordando temas universais desde a perspectiva da sociedade actual. Cunha solida reflexion arredor de temas como a incomunicacion, a morte, a relacion de parella, a maternidade, a sobreproteccion ou a violencia, Raclette presentanos cinco personaxe sentados nunha mesa que compoñen un complexo mosaico humano. A partir de ai, o autor construe un texto caracterizado por unha inquedante estrutura dramatica, dentro da que a informacion chega ao lector-espectador dun xeito rigorosamente dosificado, nunha liña de accion que avanza con sutil equilibrio entre a ironia e o humor corrosivo, espindo as contradicions dunha sociedade enferma que devora os seus integrantes.

Narrativa

Escritos ao longo de medio seculo, os relatos deste libro inícianse con "Os nenos", narracións escritas no ronsel das "cousas" de Castelao nas que o autor de Adral reflicte o seu xeito de contemplar o vivir galego. Recreacion de personaxes e escenas dun tempo ido, estes relatos abrollan coa cor vivida e ricaz que traza a man axil e coidadosa dun acuarelista maxistral.

Fábula es un libro que se publicó en 1980, y que ahora la editorial Pulp Books en su afán por acercarnos grandes obras de la lengua gallega, nos presenta en una atractiva edición traducida al castellano. La obra se hizo merecedora del Premio Ciudad de A Coruña de aquel año y del Premio de la Critica Española en 1981. Los treinta años transcurridos no quitan frescura a esta novela que como todo lo bueno, se ennoblece con el tiempo. Retrato de la sociedad gallega de una epoca, la de la transicion democratica, esta es la historia de una venganza, y todo lo que lleva aparejada: rencor, pasion, intriga. Estamos ante una novela coral donde las aventuras humanas y los conflictos politicos se entrecruzan, pero visto todo ello desde la perspectiva ironica y tierna de un joven escritor.

Narrativa

Narrativa

A capacidade de resistencia á dor física ou psicolóxica non se pode medir. Tampouco o grao de maldade que pode chegar a concibir o ser humano. É en situacións límite cando as persoas sacan a relucir comportamentos insolitos, para ben e para mal. No escenario da II Guerra Mundial tiveron lugar episodios tan estarrecedores e crueis que alguns deles resultan imposibles de dixerir.Un animal chamado neboa e un libro de relatos onde a ficcion se construe a partir de diferentes acontecementos sucedidos durante o conflito belico. O cerco de Leningrado, o naufraxio do buque USS Indianapolis, os metodos de tortura da banda de criminais ao servizo do italiano Pietro Koch, a realidade das mulleres prostituidas en Mauthausen ou a terrible mision do Enola Gay forman parte dalgunhas das historias que compoñen este libro. Escrita de xeito directo e descarnado pero sen perder nunca de vista o contexto historico, esta obra e un retrato desolador e emocional do comportamento das persoas en circunstancias extremas. Un pulso critico a condicion humana.A capacidade de resistencia á dor física ou psicolóxica non se pode medir. Tampouco o grao de maldade que pode chegar a concibir o ser humano. É en situacións límite cando as persoas sacan a relucir comportamentos insolitos, para ben e para mal. No escenario da II Guerra Mundial tiveron lugar episodios tan estarrecedores e crueis que alguns deles resultan imposibles de dixerir.Un animal chamado neboa e un libro de relatos onde a ficcion se construe a partir de diferentes acontecementos sucedidos durante o conflito belico. O cerco de Leningrado, o naufraxio do buque USS Indianapolis, os metodos de tortura da banda de criminais ao servizo do italiano Pietro Koch, a realidade das mulleres prostituidas en Mauthausen ou a terrible mision do Enola Gay forman parte dalgunhas das historias que compoñen este libro. Escrita de xeito directo e descarnado pero sen perder nunca de vista o contexto historico, esta obra e un retrato desolador e emocional do comportamento das persoas en circunstancias extremas. Un pulso critico a condicion humana.

Narrativa en catalan

Acolá no acantilado, aló preto do mar, enriba do verdor cinguido, azuis mates nas augas e o abrente por chegar. Ergueuse da auga unha sirea, moi verde o seu ollar. Foi a primeira vez que te vin. Casei, si casei, a sirea foi miña doa; pasou o tempo, fucheste e xa non estas; non deixo de te lembrar nin quero nin poido esquecerme de ti. No meu devagar, deixo de camiñar, e ainda agora parome de novo ao chegar preto do mar.Acolá no acantilado, aló preto do mar, enriba do verdor cinguido, azuis mates nas augas e o abrente por chegar. Ergueuse da auga unha sirea, moi verde o seu ollar. Foi a primeira vez que te vin. Casei, si casei, a sirea foi miña doa; pasou o tempo, fucheste e xa non estas; non deixo de te lembrar nin quero nin poido esquecerme de ti. No meu devagar, deixo de camiñar, e ainda agora parome de novo ao chegar preto do mar.r.

A realidade como aparenciaOs contos que forman este libro de Antón Dobao son diferentes entre si pero todos teñen en común unha arela por transitar zonas prohibidas. A perda é unha constante destes relatos, a sensacion de final case apocaliptica e outra das atmosferas que pairan sobre As ilusions estrañas. Un xogo de luces e sombras que, ao esvaeceren, deixan a vista unha realidade distinta do que en principio aparentaba.A fronteira entre o real e o imaxinario, ese territorio no que a realidade parece que perde a sua consistencia, e o lugar onde aniñan As ilusions estrañas. Anton Dobao amosa unha habelencia insolita para escoller os feitos narrados as situacions, os personaxes que as viven e as palabras coas que estes se narran. Tratase do xogo da ficcion, no que o autor introduce a quen le sen que, ata o momento preciso, este se dea decatado das regras que gobernan os feitos e a xente dese mundo aparentemente proximo e doadamente intelixible.Velaqui o que escribiu Giacomo Leopardi sobre as ilusions no seu Zibaldone di pensieri:"O pracer mais solido desta vida e o pracer van das ilusions. Eu considero as ilusions como algo en certo xeito real, tendo en conta que son ingredientes esenciais do sistema da natureza humana [...] de maneira que non e licito explicalas como soños dun unico ser humano senon c...

Relato de sámago histórico e cerna de thriller, As escaleiras do Gran Hotel sitúanos nos tolos anos vinte nun escenario moi particular: o afamado Gran Hotel Balneario de Mondariz, espazo de glamour e altos voos no que cruzan os seus camiños diversos personaxes para vivir unha aventura inesperada na que teñen moito que ver dous intrepidos rapaces (mozo e moza) e un posible atentado a un visitante ilustre e, polo mesmo, a Xefatura do Goberno da España riveirista.

“Martin Codax. Bañarnos emos nas ondas! As sete cantigas. O Pergamiño Vindel” ábrese con cadanseu limiar da presidenta do Parlamento de Galicia, do conselleiro de Cultura, Educación e Ordenación Univ