Libros de Narrativa en gallego, página 20 de 156

Ela, María, traballa como fisioterapeuta na residencia Miguel Hernández, un centro privado de persoas maiores. Preparada para rehabilitar outros corpos, cansos e mallados, espíritos esgotados polo paso do tempo, ela permanece soa, tamen por dentro, onde doe, onde as viaxes son tan longas, tan pesadas e interminabeis. El, Xose, profesor de Historia nun centro de ensino secundario, tamen so, leva un tempo agardando, mentres agoniza cada tarde de xaneiro. Interferencias e a historia de Maria e Xose, dous seres humanos que atravesan os camiños da vida como poden, persoas illadas, que se mergullan entre insospeitadas interferencias. Unha novela escrita nunha longa noite de pedra psicoloxica, que supon o agardado regreso a narrativa galega de Manuel Seixas, autor de A velocidade do frio, (Premio Xerais 1996) e Bailarina (1999), duas novelas destacadas da fin do seculo XX.Ela, María, traballa como fisioterapeuta na residencia Miguel Hernández, un centro privado de persoas maiores. Preparada para rehabilitar outros corpos, cansos e mallados, espíritos esgotados polo paso do tempo, ela permanece soa, tamen por dentro, onde doe, onde as viaxes son tan longas, tan pesadas e interminabeis. El, Xose, profesor de Historia nun centro de ensino secundario, tamen so, leva un tempo agardando, mentres agoniza cada tarde de xaneiro. Interferencias e a historia de Maria e Xose, dous seres humanos que atravesan os camiños da vida como poden, persoas illadas, que se mergullan entre insospeitadas interferencias. Unha novela escrita nunha longa noite de pedra psicoloxica, que supon o agardado regreso a narrativa galega de Manuel Seixas, autor de A velocidade do frio, (Premio Xerais 1996) e Bailarina (1999), duas novelas destacadas da fin do seculo XX.

Encontramos en este libro 26 textos seleccionados en el Segundo Certamen de relatos Vigo Histórico.

A navegación marítima sempre estivo moi pendente dos astros. Os ceos eran os mapas dos mares. Para aprender a lelos de xeito eficaz había que aventurarse a ir máis aló do permitido. A ousadía duns poucos permitiu ultrapasar os muros da ignorancia e rachar coa esfera das estrelas fixas que o delimitaba todo.Eses aires de cambio percorrian libremente os mares e acababan penetrando polos portos comerciais. Ribadeo non permaneceu alleo a estas novas influencias. De feito, o Tribunal da Santa Inquisicion dera ordes expresas de poñer moita mais atencion no control dos barcos que chegaban a porto e deixaban as suas mercadorias sen o debido control.

Na súa nova novela, Antón Riveiro Coello conta a historia de Janis, quen na Compostela de 2012 se enfronta a un difícil presente, o da crise económica, ao tempo que sente a necesidade de coñecer o seu pasado, as razons dunha existencia da que non albisca futuro.En Os elefantes de Sokurov, Riveiro Coello elabora unha trama na que os propios personaxes toman a palabra para relatar unha historia de temas tan diversos coma o amor, o suicidio, a crise economica, a creacion, a memoria, as artes e a solidariedade.Estamos no Nadal de 2012. Janis, con trinta anos e un expediente academico exemplar, agarda por unha convocatoria para as oposicions ao ensino. Mentres, fai critica de cine e coida de ancias nun andar de Santiago. Almorza todas as mañas nunha cafeteria da zona vella, onde un descoñecido escribe e le sen acougo. Janis adoita observalo e queda engaiolada pola sua presenza ata que un dia el desaparece. A partir dese acontecemento en aparencia nimio, a protagonista da novela vai iniciar unha pescuda que a ha levar a sua infancia, a mocidade dos seus pais, a dos movementos xuvenis e as arelas de cambiar o mundo, e ao cabo, a descuberta dun enigma que, sen que Janis o saiba, ha marcar a sua vida.A traves das historias dos seus personaxes, Riveiro Coello consegue vencellar pasado e presente, unindo inextricabl...

Alguén dixo que todos somos, ou fomos, da aldea.Que temos residido nela, ou nela están os nosos ancestros. Nas nosas vilas e cidades queda moito do mundo rural. Algúns volven a el de escapada, ou nas vacacions, e ademais sempre levan no subconsciente algun toponimo, o nome dunha leira, ou dun avo, unha festa, unha comida...Nesta novela, feita de lostregos multiples, hai recendos, paisaxes, chiar de paxaros, ademais de historias, unhas alegres e outras non tanto, e hai toda unha atmosfera que a natureza puxo a nosa disposicion. E tamen atoparemos situacions cheas de vida e, as veces, de morte; aconteceres de onte e de hoxe que nos trasladan a un mundo proximo e afastado, o mesmo tempo real e maxico.

A Radoslav non lle queda máis remedio que gorecerse da chuvia nunha vella taberna fronte á entrada principal do porto, cando unha intensa bátega de auga o sorprende á saída do traballo. Nevenka Teodosic, a contumaz profesora de linguas romanicas que agarda a inminente saida do carcere de Goran, contempla as luces de neon sobre as pozas de auga no asfalto da cidade durante a viaxe en autobus a casa. Aspasia comeza a afacerse as consecuencias neuroloxicas da enfermidade e, malia a adversidade, non evita sentirse feliz, coma Anja, a moza que non sabe se quere ser poeta, mecanica ou biologa."Non hai outro camiño" conta a historia de Staro Selo, unha urbe ao pe do mar na que os seus habitantes teiman, a forza de sobrevivir, por tecer unhas estrañas relacions que son as que, finalmente, acaban por dar caracter a unha cidade que semella querer pasar anonima a forza de autoridade, asfalto e chuvia.A Radoslav non lle queda máis remedio que gorecerse da chuvia nunha vella taberna fronte á entrada principal do porto, cando unha intensa bátega de auga o sorprende á saída do traballo. Nevenka Teodosic, a contumaz profesora de linguas romanicas que agarda a inminente saida do carcere de Goran, contempla as luces de neon sobre as pozas de auga no asfalto da cidade durante a viaxe en autobus a casa. Aspasia comeza a afacerse as consecuencias neuroloxicas da enfermidade e, malia a adversidade, non evita sentirse feliz, coma Anja, a moza que non sabe se quere ser poeta, mecanica ou biologa."Non hai outro camiño" conta a historia de Staro Selo, unha urbe ao pe do mar na que os seus habitantes teiman, a forza de sobrevivir, por tecer unhas estrañas relacions que son as que, finalmente, acaban por dar caracter a unha cidade que semella querer pasar anonima a forza de autoridade, asfalto e chuvia.

A historia comeza nunha montaña sagrada da fronteira, seguindo o rastro dun vello castelo, do que non queda memoria. E remata cando o protagonista decide vivir, durante algunhas semanas, nun edificio singular que e tamen hospedaria. Pouco a pouco, vai coñecendo o pasado da familia, un universo de suxestions, onde a forma de mirar -e de ser mirado- son quizais o mais importante.Un libro no que, en parte, se respira a atmosfera de autores europeos como Sebald ou Magris. E tamen un exemplo da relacion entre o escritor e o seu contorno que nos serve para redescubrir o interior de Galicia.A historia comeza nunha montaña sagrada da fronteira, seguindo o rastro dun vello castelo, do que non queda memoria. E remata cando o protagonista decide vivir, durante algunhas semanas, nun edificio singular que e tamen hospedaria. Pouco a pouco, vai coñecendo o pasado da familia, un universo de suxestions, onde a forma de mirar -e de ser mirado- son quizais o mais importante.Un libro no que, en parte, se respira a atmosfera de autores europeos como Sebald ou Magris. E tamen un exemplo da relacion entre o escritor e o seu contorno que nos serve para redescubrir o interior de Galicia.

A imaxe dun ou de varios paraugas, con xente ou sen xente, reclama a nosa atención antes de comezarmos a ler cada unha das historias que encabezan. Non sabemos con seguridade se foi antes a foto ou o relato, pero en realidade tanto ten, porque ambas as duas cousas se complementan e forman parte dun mesmo acto creador. O comezarmos a lectura vaisenos desvelando e explicando a imaxe, agas en Monica dos dous paraugas e mais en A volta do rodeo, relatos nos que temos que agardar o final para descubrir o que une imaxe e texto.Habitantes do pais da chuvia, Paco Martin e Daniel Puente Bello poñen o foco nos paraugas para facelos protagonistas deste libro. "Hai moitas historias de paraugas na miña provincia galega e todas as que coñezo supoñen que os paraugas voan" Alvaro CunqueiroA imaxe dun ou de varios paraugas, con xente ou sen xente, reclama a nosa atención antes de comezarmos a ler cada unha das historias que encabezan. Non sabemos con seguridade se foi antes a foto ou o relato, pero en realidade tanto ten, porque ambas as duas cousas se complementan e forman parte dun mesmo acto creador. O comezarmos a lectura vaisenos desvelando e explicando a imaxe, agas en Monica dos dous paraugas e mais en A volta do rodeo, relatos nos que temos que agardar o final para descubrir o que une imaxe e texto. Habitantes do pais da chuvia, Paco Martin e Daniel Puente Bello poñen o foco nos paraugas para facelos protagonistas deste libro."Hai moitas historias de paraugas na miña provincia galega e todas as que coñezo supoñen que os paraugas voan" Alvaro Cunqueiro

As almas grises sitúanos en 1917 nunha pequena vila de Francia, onde aparece o corpo sen vida dunha rapaza. Á escena do crime acoden un policía, un xuíz instrutor e un militar. O asasinato de Belle

O beato frei Xiao de Chaguazoso, santo da Igrexa e falecido no século XVI, relixioso franciscano da Provincia do Santo Evanxeo de México, relata a súa vida chea de prodixios e adversidades apoiándose nas laminas que frei Tadeo de la Aguadilla, da mesma Orde e Provincia, faria sobre el, seculos despois, e que foron recollidas nun libro que alguen esqueceu nos bancos dunha igrexa. Un argumento que lle serve ao autor para recrear con rigor historico e alento de relato de aventuras un mundo imaxinado no Mexico de Hernan Cortes, onde o protagonista, un mozote emigrante de humilde orixe galega, convive con aventureiros, soldados e freires que interactuan coa poboacion indixena. Unha das novelas mais logradas e fermosas de Alfredo Conde.O beato frei Xiao de Chaguazoso, santo da Igrexa e falecido no século XVI, relixioso franciscano da Provincia do Santo Evanxeo de México, relata a súa vida chea de prodixios e adversidades apoiándose nas laminas que frei Tadeo de la Aguadilla, da mesma Orde e Provincia, faria sobre el, seculos despois, e que foron recollidas nun libro que alguen esqueceu nos bancos dunha igrexa. Un argumento que lle serve ao autor para recrear con rigor historico e alento de relato de aventuras un mundo imaxinado no Mexico de Hernan Cortes, onde o protagonista, un mozote emigrante de humilde orixe galega, convive con aventureiros, soldados e freires que interactuan coa poboacion indixena. Unha das novelas mais logradas e fermosas de Alfredo Conde.

É o amor a mellor arma para loitar contra a barbarie da sinrazón humana? Pode alguén confiar na bondade dese sentimento nun lugar onde hai que pelexar cos seres máis queridos por respirar a última burbulla de osixeno que fica nas camaras de gas? Estas son algunhas das preguntas que asaltaron a Thomas Munch pouco tempo despois de coñecer a Irene Rosenthal na fabrica de municion dos campos de exterminio de Auschwitz, a onde acudia regularmente a cortarlles o cabelo as presas. O perruqueiro berlines confiaba en que so ese sentimento podia levalo a esquecer a xenreira que sentia cara aos xudeus para implicarse nunha revolucion que os afastase do inferno de Birkenau. Mais sempre pairaba sobre el a mesma dubida: era realmente posible o amor en Birkenau?

Roi sobreviviu a un accidente horrible. A memoria quedoulle sepultada nun aeroporto de París. De regreso a Galicia debe lembrar quen é, confiar no pasado que lle describen. A súa muller, Beatriz, axúdalle a recompoñer ese tempo, ainda sendo dificil. Roi negase a esquecer o desagradable. Asume que o seu concesionario de coches esta na ruina e que ten unha amante, Helena, a que prometeu mais paraisos dos que esta disposto a visitar. Andados os dias, acepta que volver ser Roi foi un erro irreparable, pero o amor ha axudalo a soportar cada dia ata o anoitecer. O amor: ese placebo, esa bonita rua sen saida.

Narrativa

Despois de variadas incursións na literatura infantil e logo de publicar dous libros memorialísticos, o autor de Vento de sal dá ao prelo esta novela de evocación coa que pescuda nos enigmas do pasado que, como borranchos que van perdendo senso coa distancia, precisan volver a ser decodificados e rescatados desa liña de sombra na que aparentemente parece acabar por ensumirse toda existencia.Algunhas das mellores paxinas do Caccamo prosista atopanse neste relato de ausencias recuperadas e presenzas que se perden nas galerias ultimas da vida. A capacidade descritiva, que no poeta e intuicion para os simbolos, no narrador transformase en potencia para dramatizar as situacions, para illar e extraer delas os elos da cadea argumental, a sintaxe narrativa dos momentos e das vivencias ancoradas nun pasado que a memoria da ancia protagonista case non logra reter.O narrador, que simultaneamente e personaxe, debruzase nas situacions, pois para Caccamo, coma para Jean-Paul Sartre, a novela e un teatro de situacions. O relato elaborase a partir dunha indeterminacion radical da situacion, xa que tanto en Sartre coma en Alvarez Caccamo, os feitos son irredutibles mais non determinan a existencia. O paradoxo da liberdade, como escribe Sartre, e que "so hai liberdade nunha situacion e so hai situacion pola liberdade"; a situacion caracterizase pola sua continxencia e pola sua ambiguidade. Ao depender da liberdade, a insercion do significado na existencia fai que esta deixe de ser un longo rio tranquilo, pois a traves do senso a liberdade quere fixar unha relacion co mundo que ha de ser necesariamente indeterminada para dar lugar ao porvir e para producir o mundo. Na novela de Alvarez Caccamo, esa accion libre sobre o porvir reconstruese cara ao pasado, o significado e a verdade que se lles quere escapar entre os dedos aos personaxes e, se cadra, se a novela e efectiva, tamen se lle ha escapar a quen le. Pois compre "conducira [...] vida por onde a levan as horas, sen proxecto, sen peso, sen medo".

Por encargo do arcebispo de Compostela dous homes novos e un mozo parten de Pisa cara a Iria para construír unha nave de guerra. O piloto e mestre Fuxón Bonincontro, o carpinteiro de ribeira Stefano Bagnoli e o aprendiz Francesco Nuti atravesan a peninsula polo camiño como tantos outros peregrinos, inda que eles non o sexan. O que non saben e que esa viaxe os vai transformar radicalmente. Deixado o amparo da rutina, o Mundo, o Demo e a Carne asexan os viaxeiros cos seus galanos. A viaxe, nas suas novidades e encontros, supora unha via de autocoñecemento de consecuencias traxicas. Fuxon vai ser o mais afectado. O lado escuro da propia sexualidade e o descubrimento de certas propiedades dalgunhas plantas provocaran nel unha fascinacion irreparable. Co decorrer das xornadas mudaran as relacions entre Fuxon e Stefano, que deixaran de ser quen eran. A galera, sombra esvaecida na conciencia de Fuxon, tornara en grave obriga para Stefano.Co pano de fondo da loita polo poder relixioso e politico, os tres viaxeiros apenas gustaran de canto lles ofrece o camiño: a presenza islamica, as novidades liturxicas, as vilas rebuldeiras, as feiras..., para eles todo semella espectaculo antes que realidade. Tan so Francesco, coa sua inocencia, sera quen de evitar os perigos nos que naufragan os seus compañeiros e conseguira adaptarse no novo pais.Escrita cun estilo coidado que fai desta novela unha magnifica peza literaria, Xabier Paz retorna para ofrecerlles aos seus lectores e lectoras a mellor narrativa.Por encargo do arcebispo de Compostela dous homes novos e un mozo parten de Pisa cara a Iria para construír unha nave de guerra. O piloto e mestre Fuxón Bonincontro, o carpinteiro de ribeira Stefano Bagnoli e o aprendiz Francesco Nuti atravesan a peninsula polo camiño como tantos outros peregrinos, inda que eles non o sexan. O que non saben e que esa viaxe os vai transformar radicalmente. Deixado o amparo da rutina, o Mundo, o Demo e a Carne asexan os viaxeiros cos seus galanos. A viaxe, nas suas novidades e encontros, supora unha via de autocoñecemento de consecuencias traxicas. Fuxon vai ser o mais afectado. O lado escuro da propia sexualidade e o descubrimento de certas propiedades dalgunhas plantas provocaran nel unha fascinacion irreparable. Co decorrer das xornadas mudaran as relacions entre Fuxon e Stefano, que deixaran de ser quen eran. A galera, sombra esvaecida na conciencia de Fuxon, tornara en grave obriga para Stefano.Co pano de fondo da loita polo poder relixioso e politico, os tres viaxeiros apenas gustaran de canto lles ofrece o camiño: a presenza islamica, as novidades liturxicas, as vilas rebuldeiras, as feiras..., para eles todo semella espectaculo antes que realidade. Tan so Francesco, coa sua inocencia, sera quen de evitar os perigos nos que naufragan os seus compañeiros e conseguira adaptarse no novo pais. Escrita cun estilo coidado que fai desta novela unha magnifica peza literaria, Xabier Paz retorna para ofrecerlles aos seus lectores e lectoras a mellor narrativa.

Publícase O viaxeiro radical, unha novela de Xerardo Quintiá na que este poeta e narrador conta a historia dun home extraordinario que, encirrado pola busca do inalcanzable, decide vivir á marxe de calquera convencionalismo ou imposicion, en permanente conflito consigo mesmo e coa sociedade. Unha obra de ficcion que volve poñer de actualidade os logros artisticos da primeira literatura moderna da Nova Heloisa de Rousseau ao Wilhelm Meister de Goethe e os achados do pensamento idealista do seculo XIX.O viaxeiro radical e unha novela baseada na figura de Manfred Gnadinger, artista aleman que en 1962 chegou a vila de Camelle despois dunha longa viaxe cruzando boa parte de Europa. Nese momento comeza a historia dun home extraordinario que, encirrado por un pulo de liberdade, decidiu vivir a marxe de calquera convencionalismo ou imposicion, en permanente conflito cos que o rodeaban. Un artista ceibe e solitario, marxinal por convencemento e necesidade, que transformou a sua propia existencia coa finalidade de que Vida e Arte se fundisen ata formar un todo indisoluble.A novela indaga nos aspectos que, en determinados momentos da vida do protagonista, o empurraron a tomar decisions controvertidas, e pretende achegarse a cerna do personaxe para comprender a razon da sua radicalidade existencial. Ao mesmo tempo, a ficcion leva a quen le a facer unha reflexion sobre aspectos fundamentais que determinan a existencia, tales como o amor, a amizade e a busca do sentido da vida.