Libros de Literatura en gallego, página 6 de 244

Neste ano 2011, e coincidindo co centenario do nacemento do poeta Çlvaro Cunqueiro, Editorial Galaxia edita un libro de poemas do autor de Mondoñedo, acompañado de dous CDs, un cos poemas musicados por Cesar Moran, e outro coa gravacion da derradeira conversa concedida por Cunqueiro, precisamente a Cesar Moran, dias antes de morrer. Estamos a falar dun libro-disco que ademais de conter unha excelente proposta musical, agasallanos cun documento historico de primeira orde. Cesar Moran rodeouse de musicos de primeiro nivel (entre os que destaca a voz de Uxia Senlle) para ofrecernos un excelente e elegante traballo que vai namorar aos seguidores de Cunqueiro pero tamen aos amantes da boa musica que poderan comprobar como soa o de Mondoñedo agarimado pola guitarra, a frauta traveseira, o saxo alto, o contrabaixo e a percusion da banda de Cesar Moran, quen presta a sua voz sintonizando a perfeccion coa lirica contida dos versos de Cunqueiro. Un proxecto innovador que nos presenta a Cunqueiro doutra maneira, unindo literatura, musica e un documento sonoro de innegable valor historico e literario, como e esa derradeira conversa co de Mondoñedo.

Diana Maroto, unha moza brasileira de vinte anos, desaparece en Oregón. A policía búscaa sen éxito ata que un equipo de mergulladores atopa o seu corpo a tres quilómetros da ponte do Bibei, desde onde fora tirada ao rio tras ser apuñalada. A sua compañeira, Camelia V.P. encontrase unha vez ao mes cun construtor no motel Tropico. A doutora Carme M. T. esforzase por atopar as palabras axeitadas cando Rafael B.D. se presenta na sua casa cun ramo de rosas para expresarlle a sua admiracion. Aurora P.G., unha doante cero positivo, sofre cada noite a violencia do seu home. Os membros da brigada antiinciendios enfrontanse a esa nube sucia que percorre a ladeira do monte.Eis algunhas das historias que se mesturan nos limites de Oregon, na cidade cero, ese lugar sombrio debuxado pola precariedade e os proxectos truncados pola sorte adversa. Vidas cruzadas de personaxes que viven nas marxes, tramas paralelas que conforman un mosaico incompleto, ainda que representativo das maiores inxustizas e contradicions das sociedades urbanas do noso tempo.Tras os exitos rotundos obtidos por Asasinato no Consello Nacional e Dime algo sucio, premio da Semana Negra de Xixon, Diego Ameixeiras consolidase con Historias de Oregon, co seu caracteristico estilo directo e conciso, como autentico mestre do xenero negro mais contemporaneo.Diana Maroto, unha moza brasileira de vinte anos, desaparece en Oregón. A policía búscaa sen éxito ata que un equipo de mergulladores atopa o seu corpo a tres quilómetros da ponte do Bibei, desde onde fora tirada ao rio tras ser apuñalada. A sua compañeira, Camelia V.P. encontrase unha vez ao mes cun construtor no motel Tropico. A doutora Carme M. T. esforzase por atopar as palabras axeitadas cando Rafael B.D. se presenta na sua casa cun ramo de rosas para expresarlle a sua admiracion. Aurora P.G., unha doante cero positivo, sofre cada noite a violencia do seu home. Os membros da brigada antiinciendios enfrontanse a esa nube sucia que percorre a ladeira do monte.Eis algunhas das historias que se mesturan nos limites de Oregon, na cidade cero, ese lugar sombrio debuxado pola precariedade e os proxectos truncados pola sorte adversa. Vidas cruzadas de personaxes que viven nas marxes, tramas paralelas que conforman un mosaico incompleto, ainda que representativo das maiores inxustizas e contradicions das sociedades urbanas do noso tempo.Tras os exitos rotundos obtidos por Asasinato no Consello Nacional e Dime algo sucio, premio da Semana Negra de Xixon, Diego Ameixeiras consolidase con Historias de Oregon, co seu caracteristico estilo directo e conciso, como autentico mestre do xenero negro mais contemporaneo.

Desterrado por criticar a obra do Creador, Satán pasa un día celestial na Terra comprobando como evoluciona o experimento da raza humana. Ilustración de cuberta de MARC TAEGER “Cartas desde a Terra”

Tras rematar un máster de criminoloxía, Diana, a filla dunha parella de progresistas, ingresa na Brigada da Policía Xudicial, onde coñecerá a Mario, un mozo aleitado no rural, co que axiña ennoivará. A tia Lola, a irma solteira da nai de Diana, agocha no seu caserio de pedra os vestixios do que fora unha familia de certo avoengo. Entre aquelas antigallas, Diana atopara algunhas pistas que a levaran a emprender unha viaxe ata Patagonia, na Arxentina, na procura do seu tio Moncho. Meu pai vaite matar e unha novela que esculca dende unha ollada antipatriarcal e racionalista os segredos mais ocultos dunha familia. Unha novela de intriga, aventura e viaxes na que se abordan as principais preocupacions dunha autora fundamental do pensamento feminista galego.Tras rematar un máster de criminoloxía, Diana, a filla dunha parella de progresistas, ingresa na Brigada da Policía Xudicial, onde coñecerá a Mario, un mozo aleitado no rural, co que axiña ennoivará. A tia Lola, a irma solteira da nai de Diana, agocha no seu caserio de pedra os vestixios do que fora unha familia de certo avoengo. Entre aquelas antigallas, Diana atopara algunhas pistas que a levaran a emprender unha viaxe ata Patagonia, na Arxentina, na procura do seu tio Moncho. Meu pai vaite matar e unha novela que esculca dende unha ollada antipatriarcal e racionalista os segredos mais ocultos dunha familia. Unha novela de intriga, aventura e viaxes na que se abordan as principais preocupacions dunha autora fundamental do pensamento feminista galego.

O viaxeiro destas páxinas é deses tipos pouco dados a conxugar en primeira persoa heroísmos e bravuras. No canto das xeografías da anaconda, o tigre ou as moscas tse-tse prefire a máis modesta, é un dicir, da centola. Asi emprende a viaxe a unha terra mitica, que el quere despoxada de calquera clase de verniz espiritual: non se trata dun Xacobeo bis. Mais non por iso deixa fora da mochila as preocupacions dunha alma que, ante as paisaxes do Atlantico, combina un agarimo infinito cun sentido critico encirrado polas desfeitas do feismo. Con todo, o que a fin prevalece e a proximidade a xente, a curiosidade polo lendario e un cultivo case obsesivo da memoria (colectiva e individual), ademais da ambicion, nunca menor, de dar unha imaxe do tempo que vai pasando. Deste xeito trazase o rumbo dunha viaxe que sera tamen a de cada lector. Con cita en Fisterra.O viaxeiro destas páxinas é deses tipos pouco dados a conxugar en primeira persoa heroísmos e bravuras. No canto das xeografías da anaconda, o tigre ou as moscas tse-tse prefire a máis modesta, é un dicir, da centola. Asi emprende a viaxe a unha terra mitica, que el quere despoxada de calquera clase de verniz espiritual: non se trata dun Xacobeo bis. Mais non por iso deixa fora da mochila as preocupacions dunha alma que, ante as paisaxes do Atlantico, combina un agarimo infinito cun sentido critico encirrado polas desfeitas do feismo. Con todo, o que a fin prevalece e a proximidade a xente, a curiosidade polo lendario e un cultivo case obsesivo da memoria (colectiva e individual), ademais da ambicion, nunca menor, de dar unha imaxe do tempo que vai pasando. Deste xeito trazase o rumbo dunha viaxe que sera tamen a de cada lector. Con cita en Fisterra.

Un deses acontecementos recónditos que a Historia esconde. Un caleidoscopio de emocións e fervenzas humanas. Na vila da Estrada, no contexto convulso das insurreccións cantonais de fins do seculo XIX, debuxase un triangulo afectivo -unha rapaza, a sua mestra e unha muller valente- arredor do cal se desenvolve unha trama inquisitorial. Tratase de someter unhas mulleres -as fiandeiras- que molestan os intereses da industria e do poder dominante.

Por primeira vez traducida para o galego, a obra de Goliarda Sapienza está a ser descuberta nos últimos anos por lectoras e lectores de toda Europa. Inédita ata a súa publicación en italiano neste 2011 por Einaudi Editore, a novela Eu, Jean Gabin sae na Biblioteca Compostela de Narrativa Europea, coleccion que Galaxia tira do prelo coa colaboracion da Concellaria de Cultura do Concello de Santiago.Pode unha rapaza ?abandonada toda a tarde no ventre seguro dun cinematografo? chegar a identificarse totalmente co actor Jean Gabin? Si, se esa rapaza se chama Goliarda Sapienza. A actriz de cinema convertida en escritora e unha das descubertas da narrativa italiana actual. Lectoras e lectores estanse a achegar a sua obra literaria, que se volve publicar despois da sua morte. A autora refirese a sua narrativa denominandoa "autobiografia de contradicions", e dicir, tratase de volver sobre alguns momentos da propia vida para entender como o tempo se combina coa memoria e asi ser consciente de que o pasado realmente esta tan vivo que non se pode fixar dentro de nos. Velai aquela nena da Civita de Catania que formaba parte dunha minoria, a dos poucos antifascistas ainda resistentes na Italia dominada por un rexime totalitario vixilante e triunfante. O seu pai, un avogado odiado polos fascistas; a nai, socialista, que...

Ninguén tiña a Gaspar Soutullo de Batitalas e Combarro por home de bosiso. Algúns dicían que certas quenturas sufridas cando neno lle deixaran como espetada entre as cellas unha eiva que lle privaba rexer ben; outros eran do parecer de que a fonte dos seus males viña de máis atrás, do mesmo nacemento, cando á parteira da Senra lle esborrexera o meniño e esnafrara contra o chan do dormitorio do pazo da Rúa Nova; e el mesmo, Gaspar Soutullo de Batitalas e Combarro, consciente ata certopunto da súa excentricidade, entendía que co aquel do seu nome non sepodía ser doutra lei. Aínda así, se nalgunha cousa uns e outros estaban de acordo, era en que un algueiro se lle atravesara nos miolos e non lle deixaba caletrar de xeito.

Os Apuntamentos de Jakob Littner desde un burato no chan viron a luz en 1948, o que fai da obra unha das primeiras memorias literarias do Holocausto. Tamén resultou ser unha das máis polémicas: orixinalmente presentouse como un texto orixinal de Koeppen, baseado nas reminiscencias que o protagonista, Jakob Littner, supostamente compartira en conversa co editor; anos despois, a raiz da reedicion da obra (para enton esquecida), quedou demostrado que Koeppen traballara sobre un manuscrito do propio Littner, que o editor xulgara interesante no contido e deficiente na forma. Sexa como for, os Apuntamentos constituen un relato poderosisimo da desgracia e salvacion dun home que na noite do 9 de novembro de 1938 deixa de ser reputado filatelista muniques de vida acomodada para se converter nun xudeo polaco deportado e perseguido pola que sempre considerou a sua patria. Cun estilo sobrio e enganosamente obxetivo narranse a espiral de horror que conclue con Littner agochado nun burato no chan grazas a intervencion dun aristocrata polaco mais premido pola falta de diñeiro ca polas conviccions nazis.

Na Cidade dos Anxos, capital mística dun país remoto, vive Roi, un singular estudante universitario. Mocidade louca, luces de neón, buguinas, tellados, unha virxe sensual e magoada, diamantes no ceo, confusión. Porén, aí están os anxos para... Esta novela, como a vida mesma, é unha singradura, unha viaxe, unha odisea. O navío intérnase en océanos vastos, en ríos sanguineos, da nosa xeografía. O navío é unha procura,a procura da vida. Enviar a un amigo Imprimir

Sara, unha muller que está farta dos ruídos da cidade, decide cambiar de estilo de vida. Un mozo vive obsesionado polas voces dos seus veciños, que lle impiden levar unha vida normal. Outra muller cítase nunha cafeteria cun home ao que coñeceu a traves de Internet. S. Lonely toma a decision, por primeira vez na sua vida, de emprender unha pequena viaxe de vacacions para romper a rutina. Un escritor, que recibe correos dunha lista na que nunca se deu de alta, descobre a carga subversiva dos hoax, esas falsas cadeas que se envian a traves do correo electronico. Simultaneamente, diversos mails cruzan o ciberespazo deste libro singular.Estas son algunhas das historias e personaxes do novo libro de Fran Alonso. Ninguen aborda os actuais xeitos de relacion entre as persoas nas sociedades urbanas e o modo en que a cidade e a tecnoloxia influen para mudar os medios que empregamos para comunicarnos. O libro esta centrado na convivencia entre os veciños dun edificio, pero tamen no uso da tecnoloxia como paradigma das formas de relacion. Desde a presenza do telefono mobil ata o contacto persoal a traves das redes sociais, Ninguen explora esa nova condicion que hoxe nos define aos cidadans das comunidades contemporaneas, vencelladas, entre outras cousas, ao individualismo, a maquina, a soidade e ao ruido.Sara, unha muller que está farta dos ruídos da cidade, decide cambiar de estilo de vida. Un mozo vive obsesionado polas voces dos seus veciños, que lle impiden levar unha vida normal. Outra muller cítase nunha cafeteria cun home ao que coñeceu a traves de Internet. S. Lonely toma a decision, por primeira vez na sua vida, de emprender unha pequena viaxe de vacacions para romper a rutina. Un escritor, que recibe correos dunha lista na que nunca se deu de alta, descobre a carga subversiva dos hoax, esas falsas cadeas que se envian a traves do correo electronico. Simultaneamente, diversos mails cruzan o ciberespazo deste libro singular.Estas son algunhas das historias e personaxes do novo libro de Fran Alonso. Ninguen aborda os actuais xeitos de relacion entre as persoas nas sociedades urbanas e o modo en que a cidade e a tecnoloxia influen para mudar os medios que empregamos para comunicarnos. O libro esta centrado na convivencia entre os veciños dun edificio, pero tamen no uso da tecnoloxia como paradigma das formas de relacion. Desde a presenza do telefono mobil ata o contacto persoal a traves das redes sociais, Ninguen explora esa nova condicion que hoxe nos define aos cidadans das comunidades contemporaneas, vencelladas, entre outras cousas, ao individualismo, a maquina, a soidade e ao ruido.

"Un acontecimiento literario de altísima importancia". Así define este descubrimiento editorial el presidente de la Real Academia Galega, Xosé Luís Méndez Ferrín, en el prólogo a "Bretemada", el poemario inedito de Gonzalo Lopez Abente (Muxia, 1878-1963) el escritor a quien, hace precisamente 40 años, en 1971, se le dedicaba el "Dia das Letras Galegas". El libro contiene un total de cien poemas. "Bretemada" es una metonimia de Galicia.

Extramunde narra, co alento prendido nas entrañas, unha viaxe alucinada que vai da freguesía de San Andrés deica a illa de Borneo, pasando por Senegal, Camerún, o Cabo de Boa Esperanza, Mozambique, a illa de Madagascar, a badia de Trincomalee, as illas de Anaman e o estreito de Malaca. Unha novela que retrata o poder omnimodo da Igrexa nos tempos escuros da Inquisicion e a navegacion polos oceanos Atlantico e Indico na procura de mundos afastados, para rematar nun poboado da tribo dos Dayaks, os cortadores de cabezas. Extramunde, escrita nunha prosa coidada, engaiolante, por veces vertixinosa, supon a culminacion dun soño: a negacion da diferenza, a procura da liberdade. Dividida en catro seccions, cada unha cun ritmo e cun alento diferenciado, admite varios niveis de lectura, pois e, ao mesmo tempo, novela de aventuras, de viaxes e de pausada reflexion. Unha novela que non vai deixar indiferente a quen se adentre no proceloso mar da escrita de Queipo.Extramunde narra, co alento prendido nas entrañas, unha viaxe alucinada que vai da freguesía de San Andrés deica a illa de Borneo, pasando por Senegal, Camerún, o Cabo de Boa Esperanza, Mozambique, a illa de Madagascar, a badia de Trincomalee, as illas de Anaman e o estreito de Malaca. Unha novela que retrata o poder omnimodo da Igrexa nos tempos escuros da Inquisicion e a navegacion polos oceanos Atlantico e Indico na procura de mundos afastados, para rematar nun poboado da tribo dos Dayaks, os cortadores de cabezas. Extramunde, escrita nunha prosa coidada, engaiolante, por veces vertixinosa, supon a culminacion dun soño: a negacion da diferenza, a procura da liberdade. Dividida en catro seccions, cada unha cun ritmo e cun alento diferenciado, admite varios niveis de lectura, pois e, ao mesmo tempo, novela de aventuras, de viaxes e de pausada reflexion. Unha novela que non vai deixar indiferente a quen se adentre no proceloso mar da escrita de Queipo.

Alain Fournier pasou á historia da literatura francesa con esta novela, O gran Meaulnes, a súa única obra, publicada no 1913. No libro, traducido ao galego por Camiño Noia, cóntase a historia de Augustin Meaulnes, un personaxe instintivo, ás veces arroutado e outras heroico que decide recuperar un amor perdido mergullando nesa fronteira indefinida entre a infancia e a idade adulta. Esta novela está considerada como unha das máis importantes de toda a historia literaria francófona e foi levada ao cinema en dúas ocasións. No 1967 e logo no 2006.

Unha fervenza de historias engaioladoras que rebolen arredor dun misterio nada convencional. A muller de Galip desapareceu, cabe a posibilidade de que o abandonase e marchase con Celâl, un célebre cronista que, a súa vez, tamén se esvaeu. Mentres Galip investiga, acaba por asumir a identidade do envexado Celâl, vestindo a súa roupa, contestando o seu teléfono, incluso escribindo as súas crónicas. Mais a natureza do misterio muda cando recibe unha ameaza de morte e empeza a temer o peor.